Kacaritekeun Hiji mangsa aya hiji jalma nu didatangan ku ‘Izrail’ nyaeta
malaikat nu nyabut nyawa, jalma etateh naros ka anjeuna:
“Naha ari ieu panglongokan anjeun ayeunateh biasa-biasa wae atanapi pikeun nyabut nyawa simkuring?”
Nabi Izrail ngajawab “biasa”
Teras eta jalma teh naros deui “Pikeun ngawangun kadeukeutan babaturan deukeut, lamun engke samisalna ajal simkuringteh tos tereh kanu waktuna, tiasa anjeun ngirim panggawa atanpi utusan pikeun simkuring?”
malaikta Izrail ngawaler “Tiasa”.
Dinu hiji mangsa malaikat Izrail teh ngadatangan eta jalma pikeun nyabut nyawana, tapi eta jama teh nanya “Naha lain ajnjeun teh geus jangji ka abdi pikeun ngutus ponggawa smemeh nyabut nyawa simkuring tapi naha neupi ka ayeuna taya hiji oge nu datang ka simkuring?”
Malaikat Izrail ngawaleur “Atos, parantos….bahkan mineung pisan ku kuring di kirim ka anjeun mangrupa tulang tonggong anjeun nu tadina leumpeung jadi laun laun jadi bengkok, Rambut anjeun nu tadina hideung jadi bodas, nu baheulana sora anjeun teh tarik barijeung kuat kapan ayeunamah teu jelas bari ngadaregdeg, dinu waktu ayeuna ayeuna ieu anjeung teh rempo taya daya barijeung baheulamah kapan anjeunteh kuat parkasa, titingalian anjeun kabur teu jelas padahal tadina kapan bengras, pinuh ku panghareupan taya karaguan tapi ayeuna anjeun sabalikna, geus mineung anjeun kukuring dibere bewara jeung utusan ti kuring padahal anjeun ngan saukur menta hiji tapi anjeun teu nganggap eta paringatan teh!”
ku sabab eta tong nyalahkeun kuring!
cag ah...mangga resepan carita diluhur :)
Tutumbu Carita diluhur:
0 pesen:
Posting Komentar