Wilujeng sumping lur.

30 Des 2011

Hese mapalerkeun

Djungjunan
nuju naon ayeuna salira?
Naha masih emut ka simkuring wengi ieu?

Duh djungjunan
pametik ati, pamepes hate panglipur qolbu
nyai sono pisan ka salira, ku hese dipapalerkeunana
liek ka langit ngan ukur ceudeum kahalangan awan hideung gening..

Djungjunan,
satadina mah rek nitip ka angin
salam hate nyai sugan tepi ka salira
tapi sihoreng gening hate asa ku teu daya
sok sieun palaur salira malik bendu

Duuh hate...
naha bet beuki ku sono
beuki lila beuki jero hoyong ninggal imut salira
kabandang tur kasiksa hate
ka ubar tapi asa karaheutan
sihoreng gening...kuring beak ti sadar
yen salira tos aya nu gaduh.

Meureun goreng kasebatna pami nyai maksa hate
tapi nya kumaha carana ngubaran hate ieu teh

Duuh djungjunan,
ngan ukur keclak cimata
teu wasa...teu daya...teu upaya
duuuh
cinta
hese
jauh
sono
pageuh
raheut, peurih asa diturihan mun ras inget tur sadar kana kaayaan!


Duuuh gusti...tulungan abdi.



---
Lilis mayasari
Bekasi, ping 30 desember 2011
mangsa tengah peuting jempling.
Post from my Android.


21 Nov 2011

NAAAAA…ARI...NANI…

Tamba2 teuing sepi saung butut simkuring ieu tos lami teu update, tos lami seer nu protes alias demo, nya di YM, twitter, nya komo deui dina FB mah…cigana mah da mun cindek matak di duruk ieu saung teh haha.
Hampura Lur, sanes simkuring alim update, tapi da dalah dikumaha, gening waktos nu teu mirengan, carape ku padamelan di kantor, sareng lier ku pangabutuh tambahan bisnis anyar nu susuganan janten jalan rezeki kapayun haha…Mangga yeuh di aos, manawi katampi, carpon ieu dicandak ti salah sawios blog Favorit simkuring, manawi teu kaabotan di ciwit kadieu.
Mangga ah, wilujeng maca…pruuung!

image Poe Senen, di jurusan harita teh, kuring keur jongjon maca buku. Jol Si Nani sobat kuring ti keur jaman SMA keneh, biasa siga nu riweuh.
“Cilaka…Cilaka Rani! Cilaka siah urang mah ! “ Datang- datang meni hariweusweus, baku si eta mah ari geus kitu teh, boga sifat teh teu bisa kalem, matak ku barudak reguler mah dilandihna ge si euceu ribut.
“ Cilaka kunaon Nan? “ tembal teh bari anteng maca buku. Buku ku manehna dijewang, “ Dengekeun siah Rani ari urang keur ngomong teh! Dengekeun, tuluy pangmikirankeun!” ngomongna kitu teh bari teu sirikna popolotot, gek diuk gigireun, derekdek ngomong bari pepeta.
Daek geulis, kuring bingung ngabandunganana. Eta tuda ngomongna teh bangun nu rusuh, jadi teu puguh naon dengekeuneunana, jeung siga nu ambek deuih.
“ Nani, cik atuh nu bener ngomong teh, sing beres entep seureuhna, ngarah puguh ngabandunganana!’ cekeng daria.
“ Ih ari Si Astahiam! Na saha nu ngomongkeun tukang seureuh? Sugan teh ente bener-bener ngadengekeun!” kalah ka nyorongot dibejaan teh
“ Ah maneh mah Nan, panyakit saliwang teh dikukut wae!. Lain ngomongkeun tukang seureuh tapi maksud urang , ari ngomong teh kudu merele, susun ti mimiti kalayan imeut. Ngarti teu?” kuring rada nyeuneu.
“ Euuhhh sugan teh, kieu atuh Rin ari hayang jelas mah. Derekdek manehna ngadongeng.” Kamari nilai UAS dibuka. Urang kaget, mata kuliah psikologi jeung filsafat nilaina BL. Rani maneh ngontrak henteu mata kuliah eta?”
“ Ohh eta mah atuh MKDU. Pan enggeus urang mah semester kamari! Tuluy kumaha geus kitu?”
“ Nya ku urang ditanyakeun we ka Pa Alif dosen psikologi jeung Pa Burhan dosen Filsafat. Ceuk Pa Alif heueuh cenah aya tugas nu can asup, rumasa eta mah urang oge. Ngan palebah nanyakeun ka Pa Burhan dosen filsafat, urang kalah ka dicarekan bebeakan. Padahal urang nanyakeun teh, heueuh hayang nyaho we, da rarasaan asa teu boga masalah dina filsafat mah. Tapi naha nilai bet BL. Ari pok teh ceuk Pa Burhan , bongan niron cenah dina ujian! Kapanggihna teh waktu ningali hasil ujian urang, sarua pisan jeung Si Rudi. Malah Si Rudi oge anu pinter sarua dibere BL. Rumasa urang ge lebah dinya mah. Ah Ente ge ngarti meureun Ran!’ Si Nani meni lumengis.

“ Nani…Nani… ari maneh kalakauan teh bet teu euih-euih? Cik atuh jeung Pa Burhan mah ulah loba neangan masalah! Pan geus nyaho Pa Burhan mah beda jeung dosen nu lain! Taliti pisan. Da sigana kabeh pagawean mahasiswa ge ku manehna mah dipariksana nepi ka titik-titikna!”

“ Nyeta atuh Rin, teu sangka bet kieu jadina” manehna tungkul bangun hanjakal.
“ Menta tugas we atuh?” pok teh mere bongbolongan..
“ Enggeus puguh ge, ngan kalahka mere nu kieu patut tah dosen atah adol teh! Sarua we jeung bohong!” Si Nani kukulutus, bari jeung nyebut dosen atah adol sagala puguh manehna nu atah adol mah.

“ Mere naon, cikan sim uing ngilikan!” pok teh hayang nyaho
Kusiwel manehna ngaluarkeun keretas sacewir tina jero kantongna, song dibikeun. Ku kuring tuluy dibaca. Eusina teh nota ti Pa Burhan keur Pa Jaka asistenna nu unina kieu “ Pa Jaka, masalah Bu Nani tolong diurus. Saya serahkan semuanya kepada Pa Jaka saja karena saya akan berangkat ke Jakarta dalam rangka seminar nasional. Terimakasih.”

Kuring seuri leutik sanggeus maca surat eta, kacipta tuda. Menta tugas ka Pa Jaka mah sarua we jeung neangan pipaeheun. Komo mun seug manehna nyahoeun mah kana kasus Nani, wah matak cilaka kurang-kurangna kuat mental mah. Loba mahasiswa kajeun ngalontrak deui tibatan menta tugas ka Pa Jaka. Killer Man disebutna oge ku barudak mah.

“ Kumaha atuh Ran? Sigana kana moal bisa milu ujian sidang ayeuna” omong Nani semu putus asa. Karunya kuring ge ningali kitu mah.
“ Nan, kumaha mun bareng we ka Pa Jaka na jeung Rudi, pan sarua meureun manehna oge kudu beberes nilai! “
“ Nya eta embungeun kamari diajak ge, Kajeun rek ngontrak deui we cenah. Eukeur mah lila keneh manehna mah sidangna ge.
“ Kumaha mun ngilu susulan we minggu hareup?”
“ Hih nyasat atuh ari aya mah, pan mata kuliah eta mah ti baheula oge tara aya susulan, ari lain keur nu gering mah!”
“ Aeh ..heueuh nya.” Cekeng garo-garo teu ateul. Ah bet jadi milu bingung.
“ Kieu we atuh Nan, kumaha mun urang datangan we Pa Jaka ka imahna, enya ka imahna ulah di kampus. Ngarah salse ngomongna”
“ Naon Rani? Ka imahna dedengean teh? Ari nyaneh ngomong teh sok nu lain-lain! Atuh sarua we jeung nganjang ka kandang singa! Ih teu wararani teuing aing mah!” Si Nani bibirigidigan.
“ Ulah kumeok memeh dipacok atuh Nan, sing bisa we diplomasina. Gunakeun kabisa teh. Lain pinter diplomasi di dinya teh? Jeung deuih sagalak-galakna Pa Jaka da moal nepi ka ngerekeb atuh! Nu penting mah dicoba heula, ulah mundur sebelum bertempur!” jawab teh mere sumanget. Si Nani kalah ka ngahuleng dikitukeun teh lain buru-buru mere jawaban. Tapi teu lila pok ngomong
“ Heueuh Nya Ran, na asana teh! Anteur atuh urang nya Ran? Keun we da apal imahna mah di Jalan Saledri. Omat anteur nya Ran? Pageto we nya, bisa henteu?”
“ Ulah pageto, isuk we ngarah salse. Pageto mah aya ngajar.”
“ Ah pageto we, urusan ngajar mah pan sore lin? Isuk mah urangna rek usaha heula, aya obyekan yeuh, rada lumayan sigana mah. Ayeuna urang teang heula, rek milu Ran?”
“ Moal ah, sakeudeung deui aya jangji jeung babaturan. Uang dengerna we nya Nan?”
“ Beres lah! Yu Ran, doakeun sing hasilnya!” ngomongna kitu teh bari celengok nyium pipi, tuluy ngaleos ninggalkeun kuring. Ku kuring diteuteup ti tukang, leumpangna ngagedig bangun rusuh, biasa Si Euceu ribut!

Nani..Nani, muji kuring mah ku sumangetna. Atuda uyuhan si eta mah bisa kuliah oge. Jelema sibuk.Jaba ngurus salon, ngajar , boga pausahaan catering. Matak pantes ari usum ujian teh meni tibabaradug da eta kuliahna belang betong. Ninggang di mata kuliah nu dosenna siga Pa Burhan… matak neunggar cadas.

Ah nya umumna mah kitu we mahasiswa kolot mah, jadwal kuliah teh pakepuk jeung jadwal ngajar. Ari kuliah disaruakeun jeung barudak nu asupna make jalur SPMB, anu disebutna mahasiswa regular tea, atuh puguh we sagalana oge disaruakeun jeung maranehna, euweuh pisan tinimbanganana. Eta we kuring oge ari balik kuliah teh meni asa di udag jurig, da kudu buru-buru nepi ka sakola, didaragoan ku barudak di kelas. Geus puguh ari inditna mah kudu pak pik pek heula di imah nyayagikeun barudak jeung bapana.

Sakapeung kuring sok nanya ka diri sorangan, kunaon atuh kuring teh ngariripuh maneh make jeung kuliah deui sagala. Apan gawe enggeus, salaki boga, imah pageuh, kolot aya budak balatak. Enya mun kuring geus lieur , pertanyaan kitu teh sok jul jol. Komo lamun ahir bulan mah, nempo duit gajih loba potongan. Enya da rumasa kuring mah sakola deui teh lain loba duit, ieu mah bane wae bakat ku hayang sakola luhur jiga batur. Bongan tuda umur 19 taun kuring geus dikawinkeun, kuliah ge kakara sataun, da asupna ka D1. Lian ti kitu, atuh ari ku sakola deui mah sugan jeung sugan hirup teh rada menyat da ilmu nambahan. Matak biayana oge kumaha koprasi bae!

Teuing atuh kuring teh ku hayang pisan nuluykeun sakola, komo barang disatujuan ku salaki sarta hasilna teu nguciwakeun mah, diajar teh asa beuki sumanget. Cape, riweuh ge teu dirasa. Rido kuring mah, najan ampir unggal poe sare tara kurang ti pukul satu peuting oge, alatan nerektek wae ngetik da loba tugas. Atuh barudak katingalina teh saroleh pisan milu ngajurung ka indung.

Enya eta ge kungsi ngadenge , pajar keur guru mah sakola deui teh moal rugi da bakal meunang kredit poin jeung bisa milu sertifikasi, anu cenah engkena teh bakal dibere tunjangan sarua jeung gajih poko, cenah kitu ge. Kateuing bener henteuna mah. Ah teu karana eta kuring mah, da kredit poin mah bisa direkayasa, najan teu sarakola deui oge angger we gening cing terekel nu naraek tingkat mah, bari ngajarna mah asa tara katingali bener da loba ngobrol di kantor. Getolna teh mun usum dibagikeun duit we. Ih palias ari kudu tepi ka kitu mah. Atuh nu lulus sertifikasi apan geus lain beja aya guru kedul ka kelas, lulus. Heuyy deuuhh sok teu ngarti puguh ge ari di nagara urang.

“Ngalamun wae!” Gebeg teh, tak-tak aya nu nepak , dilieuk , horeng sobat-sobat hungkul, heueuh apan jangji ayeuna teh rek diskusi masalah semantik di Parter. Atuh bring wae ka Parter, dariuk handapeun tangkal camara. Dua jam ge geus beres materi teh dibahasna, tinggal nyieun laporanana jeung ngabereskeun makalah keur presentasikeuneun isuk.
“ Ran, pek wae nyieun laporan mah kumaha Rani, Heni, Siti, Oom jeung Lina nya? Urang mah nyaho beres bae. Keun we soal konsumsina mah bagian urang. Pek pilih ayam bakar? Gurame goreng atawa nasi kapau? Omong Ria.
“ Enak aje! Sakalian atuh jeung ngajilid, moto copy na oge nya?” ceuk kuring bari seuri.
“ Beres bos! “ tembal Ria bari ngacungkeun leungeun, tuluy gura-giru indit da didagoan cenah ku salakina.
Aya deui batur model Si Nani teh. Sarua deuih Ria oge kaayaanana geus riweuh. Bedana si eta mah loba duit. Malum salakina pejabat. Urang Cianjur Ria teh, boga salaki ka Kapolda. Ka kampus oge teu weleh unggah turun mobil , matak bungah keur kuring da bisa milu balik. Lumayan ngirit-ngirit ongkos. Bageur deuih si eta mah keur geulis teh. Komo ka kuring mah, basana teh asa ka dulur pet ku hinis cenah.

Isuk-isuk poe Rebo, beres kaprak-keprek di imah, torojol Nani , meunang dangdan pantes naker.
“ Aeh..aeh, rek ka mana Nan meni gaya? “ cekeng bari nyidik-nyidik manehna.
“ Montong loba omong, apan rek ka Pa Jaka tea, hayoh lain rek nganteur? Gening masih keneh di cacalana pondok, lain gera dangdan, buru atuh disalin bisi kaburu beurang! Omongna bari gek diuk dina korsi makan, am kana roti bakar sesa sarapan barudak.
“ Euweuh kuliah pan poe ieu mah Ran? ‘
“ Kosong kuliah mah tapi engke jam 3 sore aya ngajar 2 jam pelajaran” cekeng teh.
“ Kaburu lah jam sakitu mah”
“ Ari masak keur barudak? Cekeng bari kerung
“ Aaahh nu kitu dipikiran, tah aya gepuk jeung pais lauk keur nyampakeun bapana mah, engke beurang urang meuli pais hayam di pengkolan!”
“ Uluuuhh, bener ieu teh? Alaahh meni seungit kieu gepukna, saha nu ngagepuk Nan? ‘
“ Alaahh loba omong pisan nya, hayu buru urang anteur bisi kaburu beurang!’ Dikitukeun teh kuring buru-buru ganti baju, dangdan ge teu sirikna rurusuhan, padu diwedak we, geus geulis ieuh barina ge..he..hehe.. ceuk salaki kitu ge, kateuing ceuk salaki batur mah he..he..he…, teu aleg pisan nya pipikiran teh.
Beres dangdan, papagah bari jeung ngomat-ngomatan ka si cikal, nu kabeneran sakola beurang ,supaya mapagkeun si bungsu balik ti TK. Geus kitu mah leos bae indit jeung Nani.

Jauh gening imah Pa Jaka teh, ti jalan gede teh make kudu kana beca sagala. Ngan edas, hemeng ku kalakuan Si Nani, sapaparat jalan panon teu leupas ningali lalampahanana . Ditempo-tempo teh biwirna ngan kunyam kunyem wae, panon rada dipeureumkeun siga hayam rek paeh ku cekak. Diajak ngobrol teh teu diwaro, kalah hayoh nyarek ulah loba omong cenah. Pajarkeun teh keur mapatkeun ajian. Teuing ajian nanahaon da katingalina teh badis we dukun sebul.

Komo waktu aya di jero beca mah make jeung meuleum menyan sagala, meni mabek. Da eta we tukang beca ge tangka ohek-ohekan, teu kuat dipuput ku menyan meureun..Ari kuring bati olohok bae ningali pamolahna teh.
“ Nani ! Ari maneh nanaonan kalakuan teh kawas jelema teu hideng? “ kuring nanya bakat ku panasaran, ditanya teh manehna kalahka seuri.
“ Rani,..Rani,cicing tong loba omong! Ieu teh resep ti Bah Dira dukun Citepus, ulah salah urang keur mapatkeun jampe pamake supaya bisa ngaleumpeuhkeun hate Pa jaka! Ngarti Rani? “ pokna kalem naker.
“ Astagfirulloh Nani, musrik siah kikituan teh!” kuring morongos bari istigfar, teu sangka atuda Si Nani kitu peta.
“ Tenang…tenang, tanggung jawab Nani”, omongna, angger kalem.
“ Stop….stop, heup bae di dieu Mang! “ reg beca teh eureun hareupeun warung.
“ Na eureun di dieu? Pan itu imahna mah ? “ pok teh teu ngarti.
“ Ah keun we di dieu! Kieu nya Rin, Rina mah teu kudu milu asup ka imah Pa Jaka, dagoan bae di warung ieu nya? Bisi kuring teu bebas ngomong! Eraeun deuih Pa jaka na ningali Rina mah. Tah bari ngadagoan, ieu cekel. Mun engke katingali kuring kaluar ti imah Pa Jaka, buru-buru eusina awurkeun nya?” ngomong kituna teh bari song ngasongkeun bungkusan ka kuring, dibuka teh horeng rampe.
Kuring bingung, cenah menta dianteur tapi kalahka nitah ngadagoan di warung.
“ Embung ah sieun kababawa musrik urang mah! Pek we awurkeun ku sorangan.
“ Moal atuh Rin, pira ge ngawurkeun hungkul!’
“ Heueuh jig atuh buru, omat tong lila nya? Kade deuih poho format nilaina dibawa!”’ kuring eleh deet, barina ge ketang haroream teuing kudu panggih jeung Pa jaka. Mending ngadagoan di warung, bisa-bisa bari jajan.

Teu diengkekeun deui, leos Si Nani indit muru imah Pa Jaka. Imah nu buruanana linduh ku tatangkalan, endah ku kekembangan. Dituturkeun ku paneuteup kuring. Sapuluh menit, satengah jam. Si Nani can tembong kaluar. Antukna geus ampir tilu jam kuring cinekul di warung, manehna can katingali ka luar keneh wae. Bujur asa geus panas balas diuk wae, beuheung ge asa sosonggeteun balas ngalieukan manehna ka luar ti pakarangan. Weleh teu katingali irung-irungna acan.Na tuluy ka mana atuh mangkeluk teh, piraku dileg-leg jurig onaman.
Rek diteang asa-asa, da inget kana talatahna anu omat-omatan pisan ulah neang da kitu cenah papatah ti ki dukun teh. Bingung jadina teh, didagoan kesel jaba melang ka barudak di imah. Tungtungna mah leos bae balik. Belewer we bungkusan rampe teh dialungkeun, kateuing rag-rag di mana.

Pasosore, balik ngajar nyampak Nani aya di tengah imah, diuk nanghunjar lambar, ngarendeng jeung si bungsu nu keur anteng lalajo TV. Ku kuring langsung ditongtak, keuheul tuda, ngulinkeun pisan!
“ Nani! Ari maneh tadi teh nanahaon heula? Di dagoan meni ngampleng, teu ngarasakeun pisan! Dileg-leg jurig puguh deui atuh!” pok teh rada teugeug bakat ku ambek.
“ Hampura urang Rin, kumah atuda ngajak ngobrol wae ituna.’
“ Dilayanan bae atuh, ngomong we saperluna.”
“ Ih ari teun teh, apan urang nu butuhna oge, nya wayahna bae.” Pok na teh bari lumah-lameh ngolo supaya kuring teu ambek.
“ Geus lah tong ngambek, mending ge dengekeun dongengna, tuh pais hayamna jeung soto geus aya dina meja makan’ kuring eleh deet, jeung enyana hayang nyaho dongengna deuih.
“ Pok atuh ngadongeng, kumaha tadi teh hasil henteu?” cekeng bari regot nginum jus alpuket nu aya na meja leutik gigireun TV, jigana bawa manehna.
“ Cumlaude atuh Rin! “ omongna bari ngacungkeun jempol. Puguh kuring reuwas.
“ Nu bener Nan? Cikan nempo format nilaina”
“ Is ulah waka, dengekeun heula mending ge”
“ Heueuh, pok-pok atuh” cekeng panasaran.
“ Waktu urang ngetrok panto imahna, urang mapatkeun ajian heula. Na da eta mah teu sakara-kara, nu muka panto teh manehna pisan. Amis budi bear marahmay. Pok na teh, haturan BuNani aya pikersaeun naon? Kuring sorangan ge asa teu percaya ningali sikep Pa Jaka kitu”
“ Geus kitu tuluy kumaha?” bet jadi milu panasaran. Da enya atuh, heran kuring ge ari ngadenge sikep Pa Jaka kitu mah. Da di kampus mah, ih sigana cadu kudu surungah serengeh ka mahasiswa. Komo ka mahasiswa kolot samodel kuring mah,. kucem bae beungeutna teh. Seug komo mun keur pareng ngawas ujian, matak soak. Padahal mun di sidik-sidik mah, kasep Pa Jaka teh, kitu ge ceuk barudak nu nalaksir da ari ceuk kuring mah, nya…kasep we ketang da normal kuring ge.
“ Urang asup, tuluy diuk pahareup-hareup. Song nota nu ti Pa Burhan ku urang dibikeun, tuluy dibaca ku Pa Jaka, sugan teh rek ambek, eh kalahka serengeh seuri!”
“ Bogoheun meureun Nan!” kuring motong omongan
“ Dengekeun heula Rani. Geus kitu teh tuluy nanya ka urang, kawit ti mana, di mana linggih cenah meni lemes naker. Atuh ti dinya mah der ngobrol ngaler ngidul. Aki, nini. buyut kum ka seke selerna, kabeh kalaluar. Kabeh diobrolkeun, urang ge geus jangar ngabadunganana, tapi rek balik kumaha atuda ari can hasil mah.’
“ Ari Nani ngobrolkeun pribadi Nani deuih?”
“ Nya saperluna wae, naon anu ditanyakeun ku manehna, ku urang dijawab. Tapi Ran, aya untungna oge, urang jadi nyaho pribadi Pa Jaka,horeng bujangan keneh gening Pa Jaka teh. Geus tilu kali cenah diputuskeun ku kabogohna, malah ditingalikeun poto-poto kabogohna teh ka urang. Ayeuna keur bingung cenah sabab kolotna di lembur ngaburu-buru nitah kawin.’
“ Euleuh, paingan atuh barudak meni marijah ari pareng aya Pa Jaka di kelas teh, kumaha tah geus kitu?”
“ Ngadenge manehna bujangan keneh teh, jorojoy kuring boga gagasan. Kuring ngomong boga alo nu keur kuliah di Unisba, geulis jeung kayungyun. Ku kuring dicoba rek diwawuhkeun ka Pa jaka. Na atuh Ran, barang ngadenge kitu, manehna meni bungaheun pisan, komo barang dibejaan alo dijilbab mah, teu sirikna hayang indit harita, hayang gera ditepungkeun. Ngan ceuk urang teh, teu kedah rurusuhan pan kedah diwartosan heula ituna, nya tungtungna mah pageto cenah manehna rek nganjang ka imah nepungan alo. Geus kitu mah teu sakara-kara, kotret bae Pa Jaka nulis dina format nilai nu disodorkeun ku urang, tah ieu hasilna!” omong Nani bari song ngasongkeun format nilai ka kuring. Ku kuring teu sirina direbut tina leungeunna, Masyaalloh! Manehna meunang nilai A. Kuring gogodeg teu percaya.

“ Gening meunang nilai A, soal naon bae nu ditanyakeunana?”
“ Ah, eta bae soal alo urang, kolot urang , pagawean urang.Kasimpulanana mah pageto,manehna rek nganjang ka imah nepungan alo! “ omong Nani semu atoh.
“ Jurig siah nani! Bisaan maneh mah,”
“ Ih, siapa dulu dooong, Nanniii….” omongna bari nagadangah-dangah beungeut, bet asa ningali si cepot keur manggung.

Ah nyaan teu ngarti kuring mah, naha pantar Pa Jaka bet gampang kitu mere nilai ka Si Nani. Biasana boro-boro mere nilai A manehna mah, kuring ge anu ti suk-suk ti dung-dung diajar, ukur dibere B. Komo barudak mah loba anu dibere D jeung E. Pedit pisan atuda Pa Jaka mah kana meunteun teh. Jaba materi kuliahna teh matak jangar deuih, filsafat tea atuh. Ari ieu jaba nilai susulan, jaba teu ditanya materi kuliah, bet dibere A. Ah geus milik Si Nani we meureun, da kitu gening jaman ayeuna mah sagala rupa oge loba nu katarik ku milik batan ku prestasi. Da heueuh atuh lain teu ngabibisani pantar Si Nani meunang nilai A dina filsafat mah, matak guyur kampus. Emh, mun seug barudak di kampus arapaleun, moal teu dalemontrasi tah. Teu kitu kumaha, kuring apal pisan kumaha Nani sapopoena, eukeur mah batur sakola ti SMA keneh, kuliah bareng, tugas ngajar oge sarua deuih ditempatkeunana teh. Matak asa teu percaya bisa meunang peunteun A, jeung buku wae manehna mah musuh.
“ Heueuh sukur we beres mah Nan, bisa atuh ayeuna mah milu sidang ” pok teh milu bungah.
“ Beres ari urusan nilai mah Ran, ngan urusan urang can beres. Aya deui persoalan teh, omat kudu ditulungan deui nya.” Omongna semu bingung.
“Naon deui atuh?” kuring teu ngarti
“ Eta Pa Jaka! Cenah teu kendat nyaritana.
“ Haaarr apan geus beres, lain pageto rek nganjang ka imah?”
“ Puguh eta nu jadi masalah, mun engke jadi nganjang ka imah kumaha?”
“ Naa make jeung kumaha sagala, kari tepungkeun we jeung alo Nani!”
“ Alo-alo tujuh puluh! Alo ti mana horeng, pan Rani nyaho sorangan, Nani mah teu boga dulur. Aya oge Si Oci anak urang, da leutik keneh kakara ge kelas tilu SD.”
“ Jadi Nani teh ngabohong nya ka Pa Jaka?” pok teh rada reuwas.
“ Kapaksa we Ran, da teu kitu mah pasti Pa jaka moal daek mere nilai. Atawa dina merena oge, urang pasti dibere soal-soal heula, anu geus kasawang, moal bisa ngajawabna.’
“ Aduh Nani, kumaha atuh ari geus kieu? Kumaha lamun Pa Jaka nyahoeun Nani ngabohong?” kuring jadi milu manghariwangkeun.
“ Puguh eta nu jadi pikiran teh, sok sieun nilai dibatalkeun deui, tulungan atuh Ran.” omongna lumengis.
‘ Lieur urang mah ah! Kumaha nulunganana barina ge.” Pusing tungtungna mah ku kalakuan Si Nani teh. Etah gera wani kitu ka dosen. Doraka siah Nani.
“ Ran, apan Rani lain boga alo? Widuri budak geulis anu kuliah di Unpad tea? Kumaha tah mun diinjeum ku Nani, api-api we lah rek diakukeun alo Nani. Bae da Pa Jaka mah moal nyahoeun ieuh, sugan we jadi ngajodo. Kumah Ran, satuju henteu?”
“ Teuing ah! Kumaha dinya we.Barina ge Si Duri mah da geus boga papacangan. Lieur urang mah Nan, urus we ku sorangan, teu hayang miluan ah.” Leos we kuring mah ka cai.
Si Nani ngiclik nuturkeun, ngan tuluy mengkol palebah kamar Si Cikal, rek menta dianteur nepungan Widuri jigana mah.
Bingung, kuring bati bingung! Teu kacipta alo kuring kudu jadi korban diplomasi format nilai. Widuri geulis, mun kudu kitu teh hampura bibi.

Sumber dicandak ti: Weninggalih.blogsome.com



12 Sep 2011

Pileuleuyan ki Darso

Berita duka, Innalillahi wa inna illaihi raji’un, sakali deui dunia seni khususna seni sunda kaleungitan hiji maestro dinten senen ieu (12 September 2011), parantos mulih kajati mulang ka asal, Bapak Hendarso atanapi nu parantos kakoncara nami panggungna Darso, mugia iman islamna di tampi ku Alloh subhanahu wata’ala, dicaangkeun pakuburanana, dihapunteun sadaya dosa – dosana. Atuh kangge senina nu parantos dipidangkeun cing janten pahala, dikenang salalawasna ku dunia, diteraskeun ku kawula muda sunda. Amin.

Gambar dicandak ti: Inilah.com & pikiran-rakyat.com

Cag ah,
Baktos simkuring: Lilis Mayasari/ LieZMaya.



6 Sep 2011

Wilujeng Boboran shiam 1432 Hijriah

Assalamu’alaikum Wr. Wb, kumaha daramang Lur?

Taqabalallahu minna wa minkum.
Simkuring pribados sareng kulawargi ngahaturkeun wilujeng boboran shiam 1432 Hijriah, mugia kersa ngahapunteun samudaha kalepatan lahir tumekaning bathin. Mugia amal sareng ibadah urang salami sasih romadhon teh di tampi ku gusti Alloh SWT di leburkeun sadaya dosa – dosana lir ibarat budak nu nembe brolll ka alam dunya.

SAM_0404 Sareng sakantenan we bade nyuhunkeun pidu’ana, Alhamudlillah basa kamari boboran teh sakantenan ngajajapkeun rayi bungsu simkuring nu ngagaduhan wasta Muhammad Reizhan Ramadhan ka dokter pikeun di sunat/ di khitan dina yiswana nu ka genep taun, mugia janten murangkalih nu sholeh bageur dipilampah rezeky nu halal ku Gusti Alloh SWT. Amin.

Hatur nuhun, cag ah…
Lilis Mayasari sareng kulawargi (Bandung).



5 Agu 2011

Naha bet peunteun lima Lis?

Di tulis Ku: Lilis Mayasari.
Ah dasar urang sunda atah, hese jeng teu pati ngarti kumaha ngomong sunda nu bener teh, malahan dulur kuring keneh yeuh, cindekna mah kapi adi teu nyaho naon artina galo – galo acan, tungku jeng sangku beu kacida! Da sidikna mah lamun ker ngobrol teh heg kuring make basa sunda nu poll teu jarang manehna mah kanah kerung pek nyusul nanya ka kuring “naon artina teh?” waduh kacida pisan, nya ku kuring di tembal “ari maneh urang sunda lain?” atawa “ari maneh urang Bandung lain atawa “ari maneh urang Rancaselang lain?” (Rancaselang = ngaran salah sahiji tatangga lembur kuring), atawa “ari maneh jelema lain” hehe teu nyambung ieu mah.
Cik Lur naha bet bisa kitu geningannya?

sd Kuring inget baheula basa keur SD di Bandung mah da harita teh pelajaran materi Bahasa sunda teh asup kana kurikulum Jawa Barat, kuring atoh satengah hanjelu aya eta kurikulum teh. Atohna ku sabab bisa diajar basa sunda nu baleg, da gening ti kolot jeng lingkungan mah ngan saaya – aya, kaduana kuring resep ngadengekeun dongeng sunda (kawas dongeng nu dimimitian ku kecap “sakadang” ah asa na teh resep pisan pokona mah, komo mangsa ngadenge dongeng Wa Kepoh mah heuheu tapi dina radio eta mah). Tapi hanjelu oge, ku sabab gening guru nu nerangkeun materi teh teu “bener – bener” maksimal ngawulang eta pelajaran, da bener pisan karasa ku kuring atuh da…lamun di bandingkeun jeng palajaran sejenna mah buku Bahasa sunda kuring hari teh pang lowongna, teu pinuh sanajan ges nepi ka akhir taun ge, paling pinuh ge ngan nepi satengah buku wungkul harita teh, beda pisan jeng mata pelajaran nu sejenna kawas IPA, IPS, Bahasa Indonesia jeng sajabana.

Jeng nu teu eleh deuih sakola bararodo, lain barodo budakna (komo da kuring mah rarasaan kaasup kana budak nu palinter di kelas teh :haha narisi MODE ON), tapi naha nu jadi pertanyaan, naha nilai bahasa sunda kuring bet goreng, ngan meunang TUJUH pang gede na teh dina rapor, SOK NAHA GEURA BAYANGKEUN!!! Naha beda jeng pelajaran nu sejen nu nepi ka meunang peunteun dalapan atawa salapan???
Ku sabab naon cing…sabab kuring bingung ngeusian soal THB (soal ulanganana), loba materi pelajaran basa sunda nu can diajarkeun, samodel pertanyaan “cik sebutkeun lima kecap basa sunda nu asalna serepan tina basa arab”, da sok SUMPAH kuring mah daek medu, saumur – umur hirup teh can pernah kuring diajarkeun materi eta ku guru kuring harite teh keur SD “daek meu aing mah” haha (kalepasan)….nu antukna kuring ngan bisa ngagerenyitkeun tarang kuring, kusabab bingung teu nyaho jawabanana, nya kuring ngarang we sabisana, tapi hasilna gening pas dibagikeun eta soal hasil THB teh saralah kabeh beuuuugh kuring hanjelu kacida da sabab kuring era ku kolot kuring ninggalikeun eta peunteuna ngan meunang lima, duh! “naha bet Peunteun lima Lis?”

Jeng kuring masih inget keneh, harita aya pertanyaan nu sederhana pisan, tapi balik deui ciga tadi KURING TEU NYAHO JAWABANANA, kuring bingung ciga nu boloho bodo teu beda jeng si Encep! (film komedi Anjasmara zaman harita haha), pertanyaanana teh “Cik sebutkeun naon singkatan tina TARLING”, sumpah pisan….kuring bingung, dikosongkeun, teu dijawab da teu nyaho mikir tujuh kuliling ge! Niatna mah moal ngajawab eta soal...ngan edas harita kuring boga akal, kabeneran ijin indit ka cai api - apina mah ka guru teh, pek nyingcet ka tukang (kebon sakola) neangan Pasapon sakola kuring nu bageur ciga Hagrid (salah sahiji tokoh dina film Harry Potter) heuheu, ngarana Pak Wawan, duh bageur pisan pak Wawan ka kuring mah da heuheu teuing bakat ning kuring teh imut, teuing memang karunyaeun kana deg2an kuring anu boga awak leutik teu payaan labuh wae...ah pokoknamah Pak Wawan is my hero :P
kuring nanya ka Pak Wawan...pak cik tulungan Lilis yeuh...naon ari singkatanana tarling? "Gitar jeng suling lis...salah sahiji jenis musik khas Jawa barat" pokna teh, heuheu nganuhunkeun bari semu atoh kuring tipoporotot balik deui ka kelas langsung nulis jawabanana *horeeeeeeeeeee!!!

Tah gening ayena mah kuring ges gede, saeutikna ges rada ngarti kana basa sunda, jeng kuring boga kahayang pikeun ngamumulekeunana, tapi edas gening, kurikulumna ditingali – tingali (dina buku pelajaran adi – adi kuring di Bandung), masih keneh we pas – pasan eta materina teh, malahan adi kuring mah leuwih parah peunteuna teh, waduh!
Cik atuh lah ku matakna da ceuk kuring mah lain sapati – pati salah barudak ngora keneh gening, tapi da kokolotna keneh nu hoream, nu embung nurunkeun elmu kasundaan teh, barudak ayeuna mah lolobana diheulakeun kana palajaran basa Asing, sedengkeun palajaran indung teu diheulakeun, nya padahal mah atuh dina tingkah sapopoe ge apanan kudu atuh.
Ku saha deui atuh budaya Sunda teh di mumulena, ari lain ku tungturunan Urang sunda sorengan mah, barudak ayeuna kaasup ka kolot – kolotna di Bandung keneh wae ges mindeng kadenge basa sunda teh teu puguh kacampur – campur, nu antukna kadengen pikaseurieun lucu, tapi abus kana hate kuring mah sedih asa na teh kapandeurian.

Hayu atuh Lur, mimitian turunkeun elmu basa sunda teh jang dulur jeng tungturunan urang, keur bekel jaga sangkan urang sunda tetep ngajomantara teu kasepak ku basa deungeun.

Cag ah, ges tunduh…hampura bisi aya basa atawa carita nu salah…eta mah ngan unek – unek hate kuring pribadi, hapunten bapak/ ibu guru sanes simkuring teu nyukuran atanapi bade ngawurukan *ampun paralun teuing, sanes…ieu mah mugi janten bahan kangge bebenah. 
Wilujeng sasih romadon, cag ah.
baktos simkuring,
Lilis Mayasari/ LieZMaya.
Potret: Lilis Mayasari nuju SD keneh hehe @ taun 1994 kitu *pami teu lepat mah :P


30 Jul 2011

Mapag Romadhon

1432 Wilujeng mayunan sasih shiam 1432 Hijriah, mugia dipasihan kasehatan, kakuatan nikmat iman tur Islam dina ngajelankeun sadaya Ibadah dina sasih suci ieu, mugia janten berkah kenging hidayah tur rohmat ti Gusti Alloh SWT. mugia sasih shiam ieu langkung khusyuk, langsung seer getol paboro – boro kana kahadean ti taun kamari nu parantos kalangkung.

Simkuring nyuhunkeun neda hapunten kangge samudaya kalepatan tur khilaf simkuring kangge dulur – dulur sadaya.

Salam  baktos simkuring,
Lilis Mayasari/ lieZMaya.



18 Jun 2011

Kumaha damang Masbro?

bgsunda - logo sunda nu samemehna.  
Kumaha daramang Masbro?

Duh tos lami tara apdet deui seratan di sang teh, da bongan atuh kieu yeuh ari jadi babu kantor mah, teu weléh sararibuk dotplok dotkom, nyuhunkeun dihapunteun we kasadaya dulur – dulur nu parantos getek ngangantosan, nye da saleresna mah simkuring gé géték atuh macaan carangka emailna gé “iraha jéng iraha apdate atuh Neng Lis” heuheu sabar…sabar.

Kumatakna da kirang kumaha atuh da simkuring mah selalu welkam kangge akang akang ceuceu ceuceu nu bade ngiring ngarojong maparinan sésératan didieu teh, malihan mah atuh bade ngahaturkeun mangrébu – rébu nuhun saupamina aya nu kerja ngintunkeun mairan seratan…tapi da gening kitu nya, cenah mah alesanana teh teu tiasa sok sieu lepat nyérat, awon seratanana, jéng saterasna…aduuh ulah kitu atuh lur, apanan namina gé urang teh diajar nyunda, silih ngawartosan, silih geuingkeun sangkan urang moal mopohokeun sareng mugia harepan mah apanan supados budaya sunda teh teras eksis kangge anak incu urang kapayun, satuju?

Sok mangga atuh, dina postingan ayeuna simkuring mah hoyong khusus w ngajak dulur – dulur sadayana saparakanca nu gaduh kaigelan, sésératan dina Basa sunda, boh eta Puisi, Carpon, Carpan, Unek – unek, atanapi bentuk seratan naon bae lah, atanapi manawi atuh aya nu bade marian poto – poto pilemburanana…Mangga pisan, diantos ku simkuring, da moal biheung di pasang di saung butut ieu, sok sakali deui, Tong isin – isin hehe.

Ke ke ke, Neng Lis naha Judulna di luhur teh méni teu nyambung?
Hehe ah nya éta dihaja, sakantenan simkuring hoyong babagi carita, Alhamdulillah basa sasih kamari teh rayi – rayi simkuring anu dua parantos lalulus sakola (SMP sareng SMK), kaleresan pisan simkuring harita teh basa pangumuman kelulusan teh nuju aya mudik ka bumi (Arjasari – Bandung), sanaon ngaringkuk moro teu damang aya kana dua minggona, saur dokter ku alatan capé teuing kirang istirohat saréng kasérang ku panyawat radang usus + Tenggorokan saurna téh, tapi da Alhamudlillah ayena mah parantos sehat deui sabihara bihari.

Masbro didieu teh hiji basa gaul di lembur, apalna teh ti rayi rayi simkuring…cenah ieu teh panggilan gégéntosna kangge nami rerencangan (saumuran) nyéta singkatan tina “Mas” saréng “Bro” nu gaduh hartos Lanceuk/ kakak tina dua basa nu benteun, nyaeta basa Jawa sareng Inggris tea…saurna teh supados rada gaul tapi tetep tradisionil haha *beuhkeuy…tapi da nya Lur, pami di pikir – pikir mah ieu teh salah sawios apresiasi kaigelan karya barudak ngora, nya apanan tiasa dijanteunkeun gaganti basa Barudak nu baredegong tea nu hese leupas tina basa Kebon binatang safari tea gening (sabangsaning Guguk *Anj***, setan, bago**) dst nu matak teu mantés pisan kadangu kana ceuli urang teh apan…tah kitu pami numutkeun simkuring pribados mah, ieu positif keneh…mugia teu janten riya sareng memperbaiki moral bangsa ramaja ngora kapayuna sangkan langkung merenah *nanaon ge tina hal nu sapélé heula memeh jadi gédé.
Mangga atuh ah, mung sakitu heula we ti simkuring dina déngét ayeuna, mugia katampi.
Salam baktos simkuring, Lilis Mayasari/ LieZMaya.


3 Jun 2011

Info Bisnis - Jual Voucher Autosubmit LEBIH MURAH, cuma Rp. 27RIBU

voucher autosubmit iklan murah Nah, bapak ibu tante om encang encing enya babe, sudah pada tahu kan Software pintar Autosbmit buatan Asli Webmaster Indonesia untuk pemasangan Iklan baris Gratis ke RIBUAN SITUS iklan Baris?

kalau Belum, coba baca dulu deh di halaman Ulasan tatacara order, installasi, dan pengunaan software dapat anda baca di: http://autosubmit.potter.web.id

Kali ini saya mau nyoba jualan Voucher Autosubmit DIJAMIN LEBIH MURAH, harga normalnya kalau beli di Autosubmit.web.id adalah Rp. 30.000;- Nah kalau saya jual Rp. 27.000;- aja deh. Kalau berminat silahkan kunjungi halaman www.potter.web.id/voucher-autosubmit-murah

 

Fitur fitur autosubmit dalam memasang iklan baris

  • Fitur Captcha Characters Recognizer, yang dapat mengenali karakter yang terdapat dalam captcha, sehingga untuk situs situs iklan baris yang captchanya dapat dikenali oleh program, anda tidak perlu menginput kode captcha nya lagi karena sudah otomatis diinputkan oleh program. Dari 1432 situs iklan baris yang dapat di submit oleh program autosubmit, –/+ 1272 diantaranya anda sudah tidak perlu menjawab pertanyaan captcha kode lagi, karena program kami sudah dapat mengenali karakter di captcha kode tersebut.
  • Fitur Random Characters Insertion, yang jika anda aktifkan, otomatis menambahkan beberapa karakter random yang tidak akan mengubah arti dari iklan anda pada bagian judul dan isi iklan anda, sehingga dapat menghindari filter duplicate content pada sebagian situs situs iklan baris yang tidak memperbolehkan ada lebih dari 1 iklan baris dengan isi yang sama.
  • Bisa menentukan kapan iklan anda kadaluarsa (expire) untuk pemasangan pada situs situs iklan baris yg mensupport tanggal kadaluarsa iklan.
  • Data iklan anda tersimpan di server autosubmit, sehingga walaupun komputer anda habis di format ulang, atau anda sedang tidak menggunakan komputer anda. Data iklan anda yg sudah anda definisikan tetap muncul pada saat anda login ke account anda di program autosubmit, tanpa perlu anda mengetikkan ulang.
  • Proses pemasangan iklan secara multithread/simultan.
  • Report gagal / sukses disertai dengan tampilan preview halaman website situs iklan baris pada saat pemasangan iklan gagal/sukses di lakukan di situs iklan baris tsb.
  • Tampilan dalam bahasa Indonesia.

image

Ayo buruan serbuuuuuuuuuu!!! KLIK DISINI ya Untuk pemesanannya…Lebih banyak Voucher yang dibeli, saya diskon LEBIH MURAH LAGI lhoo!



26 Apr 2011

Sajak sunda: Sapanjang Jalan malakarea

image

Djungjunan,
basa urang kamari ngajugjug ka Malakarea
gening salira nungtun pageuh panangan, bari ngagero halon "kade geubis"
mapay jalan satapak galengan nu leu'eur
sakapeung mah silih papasan jeng papatong koneng
eces katinggal raray salira nu marahmay
sakolepat ngagajleng luncat batu kamalir...

Duh Djungjunan tong lumpat atuh,
keun wae urang mah lengle ge tinggaleun batur, beh langkung lami abdi ngaararoskeun kadeudeuh salira,
Mung ukur kangge poe ayeuna wungkul Djungjunan, ukur ayeuna!

Ku: Lilis Mayasari/ LieZMaya.



5 Apr 2011

Sajak sunda: Campaka


Djungjunan,
masih keneh garing kamalir nu kamari ku salira disaatkeun teh
cidera jangji nu pasini teh teu kahontal deui ku hate
kuring gés ninggalken jauh titincakan sajarah katukang

Djungjunan ati,
tega-na salira ninggalkeun campaka bodas dihandapeun ibun
ibun katresna buah ning kaheman
taya hampura nu sanggup di teda
barakbak ati, campaka taya ligar deui

Djungjunan nu pinuh ku serah seukeut....
taratas bodas ilang, teuing iraha rek mulang
pamanah hideung cokot ku batin
prak amprok nepi ka dewi candra
isukan boa campaka ges ligar dei...ngan handapeun nisan kuring atawa salira.

LieZMaya/ Lilis mayasari - ping Genep April dua rebu sawelas.


1 Apr 2011

Kolot

Pablo picasso KOLOT, kata Kamus Umum Bahasa Indonesia karangan Prof. Dr. J.S. Badudu dan Prof. Sutan Mohammad Zain (1994), berarti tua atau kuno. Lawannya adalah modern. Demikian halnya menurut Kamus Umum Bahasa Indonesia. Eko Endarmoko dalam Tesaurus Bahasa Indonesia (2006) memadankan kata kolot dengan konservatif, konvensional, ortodoks, reaksioner, tradisional, lapuk, tua, dan usang. Pendeknya, konotasinya negatif. Sifat kolot jelas harus diberantas karena dinilai menghambat kemajuan.

Dalam kolot bahasa Indonesia, usia berkelindan dengan sifat. Semakin tua semakin kukuh keukeuh.

Dalam bahasa Sunda, kolot berarti orang tua, baik orang tua kita sendiri maupun orang tua orang lain. Kokolot adalah orang yang dituakan atau sesepuh. Kokolot tidak selalu pemimpin. Karenanya dia tidak perlu tua dalam usia (sepuh) dan tidak perlu kepala di desa. Agus Suhendra, umpamanya, disebut kokolot Lembur Gede di Kesatuan Adat Banten Kidul, Kaolotan Cisungsang, Kec. Cibeber, Kab. Lebak, Banten. Usianya kini 34 tahun dan dia sudah menjadi kokolot sejak beberapa tahun lalu.

Kokolot belum tentu juga ulama atau pemimpin formal. Syarat penting kokolot bukanlah usia atau kedudukan, melainkan harus masagi. Orang yang masagi bukan cuma sehat secara fisik, sehat secara psikis, dan sehat secara sosial. Masagi diperoleh dari hasil pengembaraan emosi (EQ), intelektual (IQ), dan spiritual (SQ).

Kokolot biasanya dijadikan tempat bertanya dan menengahi persoalan yang timbul di masyarakatnya, meski dia belum lagi insan kamil dalam kategori agama. Akan tetapi, tidak semua kolot dipikolot, disegani dan dijadikan tempat bertanya. Ada istilah kolot kawongeun. Kata budayawan Sunda Abdullah Mustappa, dari kolot jenis ini kita tak beroleh apapun. Baik ucapan maupun tindakannya tak ada yang bisa kita teladani atau ambil hikmahnya. Kolot jenis ini hanya bertambah umur, menambah sesak isi dunia, dan menghabiskan cadangan pangan saja.

Seiring bertambahnya usia, orang seharusnya bertambah bijak. Dalam bahasa Sunda, orang yang pertambahan usianya berkelindan positif dengan sifat dan pengalamannya disebut kolot kalapa. Kepada orang tua jenis inilah kita bisa belajar hikmah kata dan meneladani laku hidupnya. Sayang sekali, istilah kolot kalapa ini sekarang seperti mengalami penyempitan makna. Istilah ini sekarang banyak dialamatkan kepada perempuan STW (setengah tua) yang penampilan dan sex appeal-nya semakin oke saja. Ada konotasi pornonya.

Dengan pemahaman semacam itu, saya menerka-nerka mereka-mereka yang berkumpul di Gedung Perpustakaan Nasional di Salemba, Jakarta, 1 November lalu. Dalam pertemuan Komite Bangkit Indonesia ini hadir banyak orang tua, kolot. Ada Rizal Ramli, mantan Menko Ekonomi dalam Kabinet Gus Dur, Try Sutrisno, Wiranto, Amien Rais, Akbar Tandjung, Taufik Kiemas, Pramono Anung, Syafi’i Ma’arif, Sri-Edi Swasono, Ikhlasul Amal, Kwik Kian Gie, H.S. Dillon, Soegeng Sarjadi, Moerdiono, dan Syarwan Hamid. Ada juga anak muda yang beranjak tua.

Saya tak tahu mereka yang tua-tua itu masuk kolot kalapa atau kolot kawongeun. Saya juga tak tahu mereka yang muda-muda itu sudah masuk kategori dipikolot atau masagi atau kokolot begog (begog adalah monyet yang sudah tua). Rasa-rasanya, tak terlihat yang kokoloteun. Kokoloteun berarti penyakit kulit pada wajah karena sering kepanasan atau akibat memakai bedak murahan. Wajah yang kokoloteun tampak dibercaki bintik-bintik hitam.

Mudah-mudahan juga tak ada yang tiklot (masih kecil tapi wajahnya terlihat seperti orang yang sudah tua).

Dicandak ti: bandungan.multiply.com

gambar ti: artprintimages.com



25 Mar 2011

Uga Wangsit Siliwangi (sunda)

Tulisan yang terdapat pada Situs Batu Tulis di Bogor, yang di percaya merupakan peninggalan satu-satunya Prabu Suryakencana atau yang disebut Prabu Siliwangi, sebelum beliau murca/ngahyang/menghilang beserta prajurit, rakyat dan negaranya yaitu PAJAJARAN. Carita Pantun Ngahiangna Pajajaran
Pun, sapun kula jurungkeun
Mukakeun turub mandepun
Nyampeur nu dihandeuleumkeun
Teundeun poho nu baréto
Nu mangkuk di saung butut
Ukireun dina lalangit
Tataheun di jero iga!
Saur Prabu Siliwangi ka balad Pajajaran anu milu mundur dina sateuacana ngahiang : “Lalakon urang ngan nepi ka poé ieu, najan dia kabéhan ka ngaing pada satia! Tapi ngaing henteu meunang mawa dia pipilueun, ngilu hirup jadi balangsak, ngilu rudin bari lapar. Dia mudu marilih, pikeun hirup ka hareupna, supaya engké jagana, jembar senang sugih mukti, bisa ngadegkeun deui Pajajaran! Lain Pajajaran nu kiwari, tapi Pajajaran anu anyar, nu ngadegna digeuingkeun ku obah jaman! Pilih! ngaing moal ngahalang-halang. Sabab pikeun ngaing, hanteu pantes jadi Raja, anu somah sakabéhna, lapar baé jeung balangsak.”
Daréngékeun! Nu dék tetep ngilu jeung ngaing, geura misah ka beulah kidul! Anu hayang balik deui ka dayeuh nu ditinggalkeun, geura misah ka beulah kalér! Anu dék kumawula ka nu keur jaya, geura misah ka beulah wétan! Anu moal milu ka saha-saha, geura misah ka beulah kulon!
Daréngékeun! Dia nu di beulah wétan, masing nyaraho: Kajayaan milu jeung dia! Nya turunan dia nu engkéna bakal maréntah ka dulur jeung ka batur. Tapi masing nyaraho, arinyana bakal kamalinaan. Engkéna bakal aya babalesna. Jig geura narindak!
Dia nu di beulah kulon! Papay ku dia lacak Ki Santang! Sabab engkéna, turunan dia jadi panggeuing ka dulur jeung ka batur. Ka batur urut salembur, ka dulur anu nyorang saayunan ka sakabéh nu rancagé di haténa. Engké jaga, mun tengah peuting, ti gunung Halimun kadéngé sora tutunggulan, tah éta tandana; saturunan dia disambat ku nu dék kawin di Lebak Cawéné. Ulah sina talangké, sabab talaga bakal bedah! Jig geura narindak! Tapi ulah ngalieuk ka tukang!
Dia nu marisah ka beulah kalér, daréngékeun! Dayeuh ku dia moal kasampak. Nu ka sampak ngan ukur tegal baladaheun. Turunan dia, lolobana bakal jadi somah. Mun aya nu jadi pangkat, tapi moal boga kakawasaan. Arinyana engké jaga, bakal ka seundeuhan batur. Loba batur ti nu anggang, tapi batur anu nyusahkeun. Sing waspada!
Sakabéh turunan dia ku ngaing bakal dilanglang. Tapi, ngan di waktu anu perelu. Ngaing bakal datang deui, nulungan nu barutuh, mantuan anu sarusah, tapi ngan nu hadé laku-lampahna. Mun ngaing datang moal kadeuleu; mun ngaing nyarita moal kadéngé. Mémang ngaing bakal datang. Tapi ngan ka nu rancagé haténa, ka nu weruh di semu anu saéstu, anu ngarti kana wangi anu sajati jeung nu surti lantip pikirna, nu hadé laku lampahna. Mun ngaing datang; teu ngarupa teu nyawara, tapi méré céré ku wawangi. Ti mimiti poé ieu, Pajajaran leungit ti alam hirup. Leungit dayeuhna, leungit nagarana. Pajajaran moal ninggalkeun tapak, jaba ti ngaran pikeun nu mapay. Sabab bukti anu kari, bakal réa nu malungkir! Tapi engké jaga bakal aya nu nyoba-nyoba, supaya anu laleungit kapanggih deui. Nya bisa, ngan mapayna kudu maké amparan. Tapi anu marapayna loba nu arieu-aing pang pinterna. Mudu arédan heula.
Engké bakal réa nu kapanggih, sabagian-sabagian. Sabab kaburu dilarang ku nu disebut Raja Panyelang! Aya nu wani ngoréhan terus terus, teu ngahiding ka panglarang; ngoréhan bari ngalawan, ngalawan sabari seuri. Nyaéta budak angon; imahna di birit leuwi, pantona batu satangtungeun, kahieuman ku handeuleum, karimbunan ku hanjuang. Ari ngangonna? Lain kebo lain embé, lain méong lain banténg, tapi kalakay jeung tutunggul. Inyana jongjon ngorehan, ngumpulkeun anu kapanggih. Sabagian disumputkeun, sabab acan wayah ngalalakonkeun. Engke mun geus wayah jeung mangsana, baris loba nu kabuka jeung raréang ménta dilalakonkeun. Tapi, mudu ngalaman loba lalakon, anggeus nyorang: undur jaman datang jaman, saban jaman mawa lalakon. Lilana saban jaman, sarua jeung waktuna nyukma, ngusumah jeung nitis, laju nitis dipinda sukma.
Daréngékeun! Nu kiwari ngamusuhan urang, jaradi rajana ngan bakal nepi mangsa: tanah bugel sisi Cibantaeun dijieun kandang kebo dongkol. Tah di dinya, sanagara bakal jadi sampalan, sampalan kebo barulé, nu diangon ku jalma jangkung nu tutunjuk di alun-alun. Ti harita, raja-raja dibelenggu. Kebo bulé nyekel bubuntut, turunan urang narik waluku, ngan narikna henteu karasa, sabab murah jaman seubeuh hakan.
Ti dinya, waluku ditumpakan kunyuk; laju turunan urang aya nu lilir, tapi lilirna cara nu kara hudang tina ngimpi. Ti nu laleungit, tambah loba nu manggihna. Tapi loba nu pahili, aya kabawa nu lain mudu diala! Turunan urang loba nu hanteu engeuh, yén jaman ganti lalakon ! Ti dinya gehger sanagara. Panto nutup di buburak ku nu ngaranteur pamuka jalan; tapi jalan nu pasingsal!
Nu tutunjuk nyumput jauh; alun-alun jadi suwung, kebo bulé kalalabur; laju sampalan nu diranjah monyét! Turunan urang ngareunah seuri, tapi seuri teu anggeus, sabab kaburu: warung béak ku monyét, sawah béak ku monyét, leuit béak ku monyét, kebon béak ku monyét, sawah béak ku monyét, cawéné rareuneuh ku monyét. Sagala-gala diranjah ku monyét. Turunan urang sieun ku nu niru-niru monyét. Panarat dicekel ku monyet bari diuk dina bubuntut. Walukuna ditarik ku turunan urang keneh. Loba nu paraeh kalaparan. ti dinya, turunan urang ngarep-ngarep pelak jagong, sabari nyanyahoanan maresék caturangga. Hanteu arengeuh, yén jaman geus ganti deui lalakon.
Laju hawar-hawar, ti tungtung sagara kalér ngaguruh ngagulugur, galudra megarkeun endog. Génjlong saamparan jagat! Ari di urang ? Ramé ku nu mangpring. Pangpring sabuluh-buluh gading. Monyét ngumpul ting rumpuyuk. Laju ngamuk turunan urang; ngamukna teu jeung aturan. loba nu paraéh teu boga dosa. Puguh musuh, dijieun batur; puguh batur disebut musuh. Ngadak-ngadak loba nu pangkat nu maréntah cara nu édan, nu bingung tambah baringung; barudak satepak jaradi bapa. nu ngaramuk tambah rosa; ngamukna teu ngilik bulu. Nu barodas dibuburak, nu harideung disieuh-sieuh. Mani sahéng buana urang, sabab nu ngaramuk, henteu beda tina tawon, dipaléngpéng keuna sayangna. Sanusa dijieun jagal. Tapi, kaburu aya nu nyapih; nu nyapihna urang sabrang.
Laju ngadeg deui raja, asalna jalma biasa. Tapi mémang titisan raja. Titisan raja baheula jeung biangna hiji putri pulo Dewata. da puguh titisan raja; raja anyar hésé apes ku rogahala! Ti harita, ganti deui jaman. Ganti jaman ganti lakon! Iraha? Hanteu lila, anggeus témbong bulan ti beurang, disusul kaliwatan ku béntang caang ngagenclang. Di urut nagara urang, ngadeg deui karajaan. Karajaan di jeroeun karajaan jeung rajana lain teureuh Pajajaran.
Prabu siliwangi Laju aya deui raja, tapi raja, raja buta nu ngadegkeun lawang teu beunang dibuka, nangtungkeun panto teu beunang ditutup; nyieun pancuran di tengah jalan, miara heulang dina caringin, da raja buta! Lain buta duruwiksa, tapi buta henteu neuleu, buaya eujeung ajag, ucing garong eujeung monyét ngarowotan somah nu susah. Sakalina aya nu wani ngageuing; nu diporog mah lain satona, tapi jelema anu ngélingan. Mingkin hareup mingkin hareup, loba buta nu baruta, naritah deui nyembah berhala. Laju bubuntut salah nu ngatur, panarat pabeulit dina cacadan; da nu ngawalukuna lain jalma tukang tani. Nya karuhan: taraté hépé sawaréh, kembang kapas hapa buahna; buah paré loba nu teu asup kana aseupan…. Da bonganan, nu ngebonna tukang barohong; nu tanina ngan wungkul jangji; nu palinter loba teuing, ngan pinterna kabalinger.
Ti dinya datang budak janggotan. Datangna sajamang hideung bari nyorén kanéron butut, ngageuingkeun nu keur sasar, ngélingan nu keur paroho. Tapi henteu diwararo! Da pinterna kabalinger, hayang meunang sorangan. Arinyana teu areungeuh, langit anggeus semu beureum, haseup ngebul tina pirunan. Boro-boro dék ngawaro, malah budak nu janggotan, ku arinyana ditéwak diasupkeun ka pangbérokan. Laju arinyana ngawut-ngawut dapur batur, majarkeun néangan musuh; padahal arinyana nyiar-nyiar pimusuheun.
Sing waspada! Sabab engké arinyana, bakal nyaram Pajajaran didongéngkeun. Sabab sarieuneun kanyahoan, saenyana arinyana anu jadi gara-gara sagala jadi dangdarat. Buta-buta nu baruta; mingkin hareup mingkin bedegong, ngaleuwihan kebo bulé. Arinyana teu nyaraho, jaman manusa dikawasaan ku sato!
Jayana buta-buta, hanteu pati lila; tapi, bongan kacarida teuing nyangsara ka somah anu pada ngarep-ngarep caringin reuntas di alun-alun. Buta bakal jaradi wadal, wadal pamolahna sorangan. Iraha mangsana? Engké, mun geus témbong budak angon! Ti dinya loba nu ribut, ti dapur laju salembur, ti lembur jadi sanagara! Nu barodo jaradi gélo marantuan nu garelut, dikokolotan ku budak buncireung! Matakna garelut? Marebutkeun warisan. Nu hawek hayang loba; nu boga hak marénta bagianana. Ngan nu aréling caricing. Arinyana mah ngalalajoan. Tapi kabarérang.
Nu garelut laju rareureuh; laju kakara arengeuh; kabéh gé taya nu meunang bagian. Sabab warisan sakabéh béak, béakna ku nu nyarekel gadéan. Buta-buta laju nyarusup, nu garelut jadi kareueung, sarieuneun ditempuhkeun leungitna nagara. Laju naréangan budak angon, nu saungna di birit leuwi nu pantona batu satangtung, nu dihateup ku handeuleum ditihangan ku hanjuang. Naréanganana budak tumbal. sejana dék marénta tumbal. Tapi, budak angon enggeus euweuh, geus narindak babarengan jeung budak anu janggotan; geus mariang pindah ngababakan, parindah ka Lebak Cawéné!
Nu kasampak ngan kari gagak, keur ngelak dina tutunggul. Daréngékeun! Jaman bakal ganti deui. tapi engké, lamun Gunung Gedé anggeus bitu, disusul ku tujuh gunung. Génjlong deui sajajagat. Urang Sunda disarambat; urang Sunda ngahampura. Hadé deui sakabéhanana. Sanagara sahiji deui. Nusa Jaya, jaya deui; sabab ngadeg ratu adil; ratu adil nu sajati.
Tapi ratu saha? Ti mana asalna éta ratu? Engké ogé dia nyaraho. Ayeuna mah, siar ku dia éta budak angon!
Jig geura narindak! Tapi, ulah ngalieuk ka tukang!
Dicandak ti: nurahmad.wordpress.com
Gambar ti: Sumber Google
Baktos simkuring, Lilis Mayasari.


12 Feb 2011

Carpon: Bapa Kuring Lain Kuminis

penjajahan PIKEUN ka sakitu kalina, Bapa mulih pasosonten. Pameunteuna pias sareng kucel. Ampir babandingan sareng kucelna map anu dikékélék. Bari semu muyungkung anjeunna unggah kana golodog. Rekét palupuh katincak ku sapasang sapatu kulit anu barolong témbong ramo. Kepluk map anu ampir ilang warna téh satengah dialungkeun kana luhureun méja. Bareng jeung éta, Bapa ogé ngabeubeutkeun salirana kana korsi hoé. Atuh suku korsi sabeulah déngdék méh ngarempeyek.

Bapa ngarénghap panjang, ditungtungan ku ngarahuh lungsé. Lageday nyangsaya kana panyarandéan lir nu séépeun tanaga.

Kituna mah pantes, da Bapa téh rebun-rebun kénéh angkatna ogé. Mulihna panonpoé geus tunggang gunung, malah ampir reupreupan. Bangunna téh, nya capé nya hanaang, nya lapar.

“Cai, Nyai ...” saurna. Sorangan mah bieu geus cengkat mantén méméh Bapa sasauran gé. Kolotrak nyokot gelas tina pago. Néngténgkeun kendi, geus kitu gelekgek caina minuhan gelas.

Katémbong Bapa kalintang nimatna ngaleueut cai tina kendi téh.

Ngahuleng baé atosna mah. Siga-siga ukur sakedapan longsongna manah téh. Buktina ari gelas geus saat mah, pameunteuna ngungun deui.

“Nyai, kaluar baé atuh sakola téh ...” saurna antaré. Jep sajongjongan jempling.

Jandéla kapohoan can dipeundeutkeun. Tapi tina jandéla anu ngeblak, ti jauhna kaawaskeun aya kapinis anu hayang eunteup kana liang-liang témbok gedong toko hareupeun. Saban rék nyulusup saban ngajol kaluar da ditojér ku sasamana nu keur nyelegon dina cowak témbok. Ngan kitu jeung kitu baé, nepikeun ka tungtungna mah, éta kapinis téh lir pegat pangharepan. Manéh hiber ngajauhan, teuing indit ka mendi.

Kuring mindahkeun paneuteup, ngarérét ka Bapa anu masih kénéh nyangsaya.

“Hampura, Bapa téh teu sanggup mertahankeun kahirupan maranéh, geuning ...” saurna ngangken kana perkara jajatén anu kasoran.

“Saban kantoran jeung pabrik ku Bapa dipapay diasupan. Kalolobaan mah teu nampa pagawé anyar. Aya ogé anu naksir kana tanaga Bapa, bet hayang kumplit susuratanana. Rata-rata meredih ayana surat kelakuan baik jeung bébas G-30-S. Tungtungna, Bapa téh jadi bingung ...” saur Bapa ngangluh.

“Teu kedah janten bingung, saupami ti kapungkur Bapa ngéléhan ka abdi mah,” témbal kuring. Dikitukeun téh, anjeunna mah teu masihan koméntar nanaon.

“Ti kapungkur ogé, abdi mah tos sadrah ngécagkeun sakola. Malih sanés baé duméh Bapa tos teu kiat nyubadanan. Langkung ti éta abdi hoyong ngiring nanjeurkeun rumah-tangga urang. Abdi hoyong didamel. Keun abdi teu junun, manawi pun adi nu dua mah tiasa kabanjel-banjel tina hasil abdi didamel ...”

“Nyaéta tadina mah cita-cita luhur. Hayang ngangkat darajat anak, ulah katurug-katutuh. Keur mah nasib Bapa kieu, atuh ulah-ulah maranéh ...” saur Bapa ngalengis.”Tadina mah Bapa téh embung nénjo maranéh barodo. Bapa buktina, korban tina kabodoan téh, kieu buktina ...

“Bapa ...”

“Heueuh. Padahal rarasan mah Bapa téh teu salah. Teu jahat, teu nista. Tapi naha atuh hukuman ti masarakat mani parna kieu?”

“Atos Bapa ...”

Bapa mah bieu ukur ngarahuh jeung ngarasula. Tapi ari kuring mah maké gubrag cimata sagala.

Cimata teuing anu kasabaraha kalina sabab asa euih-euihna nasib goréng anu tumiba téh.

Bapa cengkat muru pangkéng. Kakupingna mah nuju mukakeun téténong. Atuh sorangan gancang cengkat muru anjeunna.

“Hapunten Bapa, nuju ngagigihan kénéh ...” cekéng téh basa Bapa marios boboko.

“Sangu anu tadi énjing-énjing ditaruang ku Yuyu sareng Didin,” ceuk kuring bari gura-giru muru panci anu keur nagen dina kompor.

“Heueuh keun. Tapi adi-adi manéh ka marana?”

“Nuju ngaos di Al Ikhlas. Ké sakedap,” ceuk kuring bari ngojéngkang mariksa gigihan.

Gigihan digulah-goléh, geus rada saat terus dijait, dipindahkeun kana langseng anu geus ditagenkeun.

“Geuning manéh Nyai boga sangueun, ti mana?”

Sakedapan mah ngahuleng heula. Tapi Bapa jiga anu surti da buktina katawis ruménghap.

“Nu mana deui?”

“Raksukan abdi ...” némbalan téh ririh da embung kakuping ku Bapa.

“Éra Bapa téh ku Si Jenat, heueuh biang manéh. Boa ti kaanggangan ngajejeléh Bapa ...”

“Ah, ulah nyarios kitu. Nu penting ayeuna urang masih kénéh tiasa mertahankeun hirup. Dodoja. Tapi piraku urang téh kieu sateterasanana, Bapa ...” cekéng téh ngahurun balung dina jojodog.

Dur, bedug magrib kadéngé ti jauhna. Bapa ngucap sukur. Saparantos kitu lebet ka kamar ucal-ucul. Muru sumur tukangeun beberesih. Tos saged gentos raksukan, muru masjid kidul. Kari nyorangan baé ngahintul nyanghareupan kompor. Kuring mah teu solat da keur aya gangguan.

Kuring mah sok digelendeng mun kuring loba ngalamun téh. Mun teu keur aya gangguan, Bapa teu resepeun mun trung kohkol kuring jeung adi-adi léléda teu muru pangsalatan téh. Saur Bapa, urang mah ti baheula gé turunan santri. Dipahing léléda dina urusan mangadep ka Pangéran. Saréréa narurut. Ti bareto ti keur aya Ema kituna téh. Atuh angot waktu tos taya Ema, saréréa beuki saruhud nyubadanan kawajiban solat lima waktu, malah dirajinan ku rupa-rupa solat sunat.

Ema katut Bapa téh tukang laleket ibadah. Batal jeung haram kacida dijagana. Atuh kuring gé loba kapangaruhan, milu nyantri. Éta wé sakalina babaturan lalaki tual-toél, kuring langsung jejebris.”Pamali, lain muhrim!” ceuk kuring.

“Ih, kampungan!” ceuk barudak lalaki da meureun polah kuring béda ti barudak awéwé séjénna.

Ah, teuing atuh. Da éta sagala gé mangrupa amanah kolot. Saur Ema, muslim mah kudu apal kana watesan hirup, utamana hubungan antara awéwé jeung lalaki.

“Ulah kokomoan gaul, utamana jeung lalaki, satungtung acan muhrim mah,” saur Ema jeung Bapa.

Sakitu apik jeung talitina piwuruk Bapa dina bagbagan agama. Sangkan kuring jeung adi-adi nu jadi kaulinan téh ukur agama, atuh harita Bapa kolu muka pangaosan keur barudak di imah. Sakitu pagegelek da imah sacangkéwok, tapi Bapa rajin ngumpulkeun barudak tatangga sina diajar ngaji. Dibélaan ngulub sampeu ngulub hui sangkan barudak getol ngaji téh, jajauheun maké kudu mayar mah.

Ceuk kuring, kurang kumaha Bapa bajoang nanjeurkeun agama Alloh tapi hasilna ... kalahka dituding kuminis!

Kuminis! Nista jeung taya rasrasan. Nu nudingna lain si itu lain si éta tapi Pamaréntah pisan. Ari ucap-ucap Pamaréntah mah pan digugu jeung dianggap bener. Nu matak waktu Pamaréntah nuduh yén Bapa téh golongan kuminis, atuh sakumha jalma samiuk nuding kitu, Tatangga nuding kitu, tempat digawé nuding kitu. Kabéh curiga, kabéh sieun, auh Bapa dijauhan, diasingkeun tina pergaulan.

“Ah, da ari kumini mah réa akal réa ékol. Geuning semboyan gerakanana ogé: untuk mencapai tujuan, gerakan apa saja boléh dilakukan. Jadi teu mustahil dina perjoanganana, kuminis ogé bisa nyiliwuri asup kana lingkungan agama!” ceuk sawatara inohong masarakat di lembur.

Harita, welasan taun ka tukang, pajah Bapa téh ampir dirogahala jeung diarah pati, lain ku batur tapi ku tatangga dareukeut wé. Mun teu ditulungan disumputkeun ku Bapa RK mah. Bapa RK (ayeuna mah disebutna RW) kalintang wijaksana. Cenah sanajan enya Bapa kabaud kana gerakan kuminis tapi da lain anggota aktip teu ilubiung langsung milu makar.

“Ulah kejem sagenahna ngarogahala jalma anu dituding jahat. Sabab lamun urang sarua kejemna jiga kuminis, atuh naon anu ngabédakeun antara maranéhna jeung urang téh?” saur Bapa RK harita.

Enya kalintang wijaksanana Bapa RK harita. Saur Bapa, mun Bapa RK teu sanggup nerangkeun kadudukan sacara jejem, nasib Bapa duka kumaha. Sabab dina jaman harita, sawaktu ceuk Pamaréntah PKI (Partai Komunis Indonésia) kabokér jadi ulon-ulon kakacowan, kaasup dituding nu tanggung-jawab malastrakeun jénderal anu tujuh, sakumna jalma anu dituding anggota PKI mah, digeredus, dibeberik, dipaténi, sarua kejemna jiga urang kuminis ngageredus lawan pulitikna. Da éta baé ceuk béja, rébuan urang kuminis digalusur, dipeuncitan, bugangna dipalidkeun ka walungan atawa diruang dina lombang runtah.

Harita Bapa weléh teu ngartoseun, naha anjeunna maké disamarutkleun jeung kuminis anu cenah anti Tuhan? Pan Bapa téh guru ngaji, pan Bapa téh larbek tukang di masjid. Tapi da kitu geuning panuding téh, yén perjoangan kuminis ngahalalkeun sagala cara, kaasup cenah nyulundup dina kagiatan masjid. Jadi ka Bapa gé tetep nudingna mah kitu.

Bapa téh padamel DKA (Djawatan Keréta Api, robah jadi PNKA, ayeuna PT.KAI). Teu pira pancénna mah ukur jadi bansower, nyaéta tukang mariksa rél KA saméméh karéta ngaliwat. Didamelna abot kacida, tanggel-walerna ogé abot kacida. Teu beurang teu peuting, teu panas éréng-éréngan teu hujan angin dordar Upahna teu sabaraha da puguh ukur lulusan SR. Satutasna geletuk kajadian 30 Séptémber 1965, Bapa dionclah ti padamelan kalawan teu hormat, teu dipangsiun atawa naon nu nelahna pasanggon. Cul kitu baé. Dosana mah, duméh nami Bapa aya kacatet dina daftar anggota Serikat Buruh Keréta Api. Naon aktivitas Bapa dina éta serikat? Ah, Bapa gé teu apaleun da malah mah teu daftar-daftar acan. Sabab harita mah, saban pagawé leutik ujug-ujug jadi anggota serikat buruh wé, dikumkeun kitu baé teu ditalék daék atawa henteuna. Malah waktu ditalék dina interogasi, Bapa langkung seueur ngabigeu batan némbalan da puguh badé némbalan naon da sagala teu apal.

“Ema, ogé Nyai, demi Allah, Bapa mah teu boga dosa nanaon. Rarasaan mah salila ieu Bapa teu kungsi codéka, méngpar tina bebeneran agama, komo make aakuanan jadi anggota kuminis anu teu tarima kana agama mah, baid Nyai, baid!” saur Bapa susumpahan. Kuring harita keur SD, teu ngarti naon anu harita ku Bapa dicarioskeun.

Perkara Bapa téh jadi manjang. Teu cukup ku dionclah ti DKA, sabab saterusna jadi urusan. Saban waktu idek-liher ka Koramil, ka désa ka kacamatan. Enya kudu lapor. Geus kitu wajib milu penataran P-4, wajib milu ceramah agama. Ngan anu paling ngenes mah ku pangupajiwa, sabab ti dikaluarkeunana ti DKA, Bapa teu ngalaman cepeng damel deui. Keur mah ti jaman Bapa didamel gé hirup téh seuseut seuat, ayeuna ngaligeuh pisan, atuh ékonomi téh beuki ngagejrét baé. Tong boro hayang paké hayang imah pageuh, dalah nyubadanan dahar sapopoé gé reremenna mah puasa lain waktuna.

Kangenes séjénna anu matak ngagejrétkeun Bapa salaku manusa, nyaéta dijauhan ku lingkungan. Nu tadina nyobat jeung Bapa, ti sanggeus éta kajadian mah jadi ngajauhan. Dulur-dulur gé kitu beuki ngajarauhan da sieun kababawa. Anu paling kasiksa, nyaéta sawaktos Bapa dipahing janten pangurus DKM sareng dipahing ngawulang pangaosan. Bapa teu dipercanten ngamumulé agama Alloh. Gusti, aya ku kacida hukuman kanggo pun bapa!

Kuring gé sarua kasiksa. Di sakola babaturan jadi béda, para guru pon kitu deui. Basa rék daptar ka SPG seuseutna lain bobohongan sabab sagala ditanyakeun.

Basa aya skrening, kuring nampa pananya anu matak tugenah kana haté: “Di mana saudara berada ketika terjadinya G-30-S/PKI? Mani sababaraha balikan nanya kitu téh. Mun aya jawaban anu teu cocog jeung jawaban saméméhna, panalék dibalikan deui. Sedih aya hayang seuri aya, sabab mun kudu dibalakakeun waktu geletuk kajadian téh saur bapa umur kuring acan jangkep lima taun lima taun acan.

Ari Ema gawéna ngan ririwit. Atuh katurug-katutuh ku perkara Bapa, panyawat Ema ogé tambih parna, tepikeun ka ngantunkeunana pisan. Méméh tilar Ema amanah cenah jual tanah jeung imah di lembur jang neruskeun pangupajiwa. Banda ngan saésé dijual, atuh ti harita kuring sakulawarga geus teu cicing di lembur bali geusan ngajadi deui da geus teu boga tempat jang cicing. Ongkoh deuih nu disebut teu boga tempat jang cicing téh lain duméh imah geus dijual baé tapi ogé lantaran urang lembur geus teu ngajénan kuring katut Bapa. Ti harita pindah baé ka kota, ngajauhan jalma-jalma anu kungsi ngéwa ka Bapa.

Ngan kitu geuning, sanajan kota téh jiga anu loba méré harepan tapi jang Bapa anu dituding geus hianat ka nagara mah, bisa disebutkeun katutup pisan rejeki téh. Ayeuna kari kuring anu kudu jadi gaganti Bapa néangan kipayah.

Kakara poé ieu Bapa nyatujuan kuring ihtiar. Malah jiga-jiga Baa ayeuna mah anu maréntah sangkan kuring nyiar kipayah.

Kulutrak panto dapur muka. Lol mastaka Bapa. Kacaangan ku cempor, angger pameunteuna mah ngungun.

“Sakitu geus lila kajadianana, angger wé hukuman keur Bapa mah teu dicabut,” saur Bapa geus ngangluh deui baé.

Kuring ukur cicing da geus ngajudi perkara naon ieu téh.

“Heueuh ku harianeun, teu beunang diképés-képés, angger baé geugeuleuh téh nyéblokan urang ...” saurna deui.

“Naon téa Bapa?” kuring tumanya sakadar ulah diantep teuing.

“Heueuh urut pimitohaeun manéh. Geus lawas kapan ka Palémbang. Bieu panggih deui di masjid. Minangka uluk salam téh cenah, geuning geus insap Mang Satim. Manéhna ngucap sukur duméh Bapa ayeuna idek-liher di masjid teu poho kana salat. Kitu cenah ...” saur Bapa.

Kuring ngeluk tungkul.

“Ari pék téh ditempas ku Ustad Oman. Cenah, enya urang saréréa kudu ngucap sukur kana kamurahan Pangéran sabab geus bisa nginsapkeun jalma-jalma anu kungsi méngpar tina bebeneran. Ceuk Ustad Oman anu kakara tilu taun di dieu, cenah élingna Bapa daék deui ngalanto ka masjid téh mangrupa anugrah Gusti Allah ka umatNa. Meureun manéhna mah teu apal, Bapa harita téh ngelol ka masjid téh apanan alatan diusir-usir ku ahli masjid séjénna da bisi ngotoran amparan sajadah ...” saur Bapa mélaan manéh

Kuring terus ngeluk. Bener saur Bapa, cocobi téh teras-terasan tumiba. Lain baé ka Bapa dalah ka kuring, boa ka adi-adi nu dua, haben baé dicehcer.

Karasa nyérését waktos Bapa nguningakeun pimitohaeun. Bet ras ka Kang Tatang. Enya dua taun ka tukang Kang Tatang ngalalanyah hayang ngeunteupan haté kuring. Ceuk Bapa engké heula montong waka rumah tangga sabab sakola kudu junun. Kang Tatang gé sabar nungguan. Tapi méméh bangblas kana cita-cita, jurig “kuminis” ngahihileudan. Sanggeus nyaho kasang-tukang Bapa, Kang Tatang ditarik mundur ku kolot-kolotna. Cenah ulah meunangkeun turunan kuminis bisi kababawa ririweuhna.

Teu ngabibisani, sabab Kang Tatang téh jadi pulisi. Lamun rék rumah-tangga, kulawarga calon pamajikan kudu diskrening, kudu dijujut kasang-tukang riwayat hirupna. Mun kapanggih aya patalina jeung kuminis, moal diidinan ku kesatuan. Mun aya nu nyebutkeun yén pulitik téh kejem, keur kuring sadirieun mah percaya pisan.

“Bapa, iraha atuh sasarengan milari padamelan téh? Keun baé sakola mah isuk-pagéto gé babari dikantunkeun. Ku saminggu teu sakola gé pasti bakal dikaluarkeun,” ceuk kuring mindahkeun paguneman.

Ayeuna giliran Bapa anu ngahuleng.

“Salajengna, perkawis sumujud ka Alloh, sawios atuh di bumi wé, teu kedah di masjid. Panginten Alloh gé Maha Uninga, tempat kanggo shalat mah di mana baé gé diwenangkeun asal beresih,” ceuk kuring deui.

Bapa neuteup kuring, kuring gé neuteup pameunteuna. Bapa, yén Bapa jalmi beresih teu gaduh codéka, teu sawios tos cekap mung diangken ku kuring gé. Tong maksa-maksa hoyong aya kapercantenan ti batur, ceuk haté. ***

Surelek gambar: idiysorhazmah.wordpress.com, carita ti Mangle (repost ti FB novel kang Aan Merdeka Permana)



4 Jan 2011

TAU SIAH ? - IWAN PEKONG

iwan pekong Tadi basa simkuring nuju maca salah sawios blog rerencangan anu nuju ngabahas ngenaan Pekong, nya simkuring milari naon hartosna eta pekong teh da puguh memang teu ngartos…beu kalah nyasar kadieu yeuh, video urang sunda nu lumayan lucu cipt: Dhany Irfan…ngalagu, saur simkuring mah lumayan sae, mangga bilih akang – akang ceuceu panasaran pilari dihandap ieu. Sumberna ti Youtube.com



------------------------

Cipt: Dhany Irfan
Bagi Anda yang tidak mengerti bahasanya, berikut saya terjemahkan kedalam Bahasa Indonesia yang kira-kira seperti ini. Mohon koreksinya kalau ada yang salah. Terima kasih
GEUS LIEUR
(sudah pusing)
NA KUDU DI KUMAHAKEUN
(harus di bagaimanakan)
ITU RUNTAH AMALAYAH
(sampah pada berantakan)
KUMAHA MUN AYA SEMAH
(bagaimana kalau ada tamu)
GEUS PUSING
(geus pusing nataku = sudah sangat pusing))
NATAKU BEURANG JEUNG PEUTING
(siang dan malam)
NEMPO PEMUDA NARANGKRING
(melihat pemuda pada nongkrong)
IRAHA ATUH REK JEMPLING
(kapan mau sunyi/sepi)
#
BUKTI.....
(bukti)
CEUK RT IEU TEH BUKTI
(kata Pak RT ini adalah bukti)
ANCAMAN KEUR KABEH JALMA
(ancaman untuk semua manusia)
NU HIRUP JAMAN AYEUNA
(yang hidup di jaman sekarang)
TANDA....
(tanda)
CEUK CAMAT INI PERTANDA
(kata Pak Camat ini pertanda)
POLA HIDUP NU GEUS BEDA
(pola hidup yang sudah berbeda)
BAKAL LEUNGITEUN BUDAYA
(akang kehilangan budaya/kebiasaan/adat)
#
GEUS ARAL
(sudah kesal)
TISAHA ATUH DIAJAR
(dari siapa belajar)
BARUDAK NGOMONG GARIHAL
(anak-anak bicara kasar)
PAJARKEUN TEH GAYA METAL
(katanya, itu gaya metal)
GEUS LEUNGIT
(sudah hilang)
NU ARULIN CINGCIRIPIT
(yang bermain cingciripit=permainan tradisional sunda)
NINGALI BUDAK LALEUTIK
(melihat anak-anak kecil)
KALAH RESEP MACA KOMIK
(lebih suka membaca komik)





-------------------------------------------------------

Mugia ngahibur.

Cag ah, baktos simkuring Lilis Mayasari.




Pésén Admin

- Ka pamiarsa nu hoyong Ngopi paste/ nyalin seratan2 dina Blog ieu, mangga wae moal di carek! Mung tong hilap seratkeun sumber seratan kaca nu lengkep ti LieZMaya.Web.ID.
- Bagi para pembaca yang budiman, Terima kasih untuk tidak sembarang Copy paste/ mempublish ulang tulisan2 yang ada di blog ini! Jangan lupa, Mohon sertakan alamat sumber url yang lengkap dari LieZMaya.Web.ID

SOFTWARE PROMOSI KE RIBUAN IKLAN BARIS GRATIS
Mau Promosi gampang? Klik Autosubmit aja, Sekali klik Iklan langsung tersebar tanpa perlu mengunjungi satu persatu, lebih efektif dan efisien dengan harga murah 30ribu/ bulan.
http://www.autosubmit.web.id

WEBHOSTING MURAH HANYA 5RIBU PERAK/ BULAN
WebiiHost.com, didukung server yang handal berkualitas, support pelayanan ramah, Fasilitas Cpanel, fantastico Autoinstaller Wordpress & Joomla.
http://www.webiihost.com

JASA PEMBUATAN WEBSITE MURAH CEPAT & BERKUALITAS
Mau buat website Toko Online/ Perusahaan/ Sekolah/ Pemerintah? website bisnis UKM, dll dengan harga terjangkau dan cepat? Gratis domain Hosting, klik aja Cekasweb.com aja yuk!
http://www.Cekasweb.com

TOKO ONLINE BAJU BUSANA MUSLIM SYAR'I MURAH
Mau belanja baju busana muslim, Gamis Syar'ie Murah Bekasi, perlengkapan rumah tangga, dll. Pengiriman Cepat via JNE, dapatkan diskon dan Free ongkir ke Jabodetabek.
http://ummu.biz
Ads by Potter.web.id

 

Wilujéng Sumping, kumaha daramang lur?
Alhamdulillah dugi ka dégét ayéna, nyaéta dintén parantos aya Jumlah pengikut Blog ini nu satia uplék maranco langganan artikel didieu. Taah boh bilih salira kataji tur Hoyong rutin langganan carita website blog sunda LieZMaya.Web.ID ieu, sok mangga kantun Kétik bae alamat Email salira di kotak handap iéu: (Haratisss!)

Nunutur

Nu Parantos Ngalongok

Copyright 2013 Tépas Pangacaprukan | Urang Sunda nu kér diajar Nyunda!. ti taun 2006 dugi ka kiwari. Development by Jasa Pembuatan Website Murah