Wilujeng sumping lur.

21 Nov 2011

NAAAAA…ARI...NANI…

Tamba2 teuing sepi saung butut simkuring ieu tos lami teu update, tos lami seer nu protes alias demo, nya di YM, twitter, nya komo deui dina FB mah…cigana mah da mun cindek matak di duruk ieu saung teh haha.
Hampura Lur, sanes simkuring alim update, tapi da dalah dikumaha, gening waktos nu teu mirengan, carape ku padamelan di kantor, sareng lier ku pangabutuh tambahan bisnis anyar nu susuganan janten jalan rezeki kapayun haha…Mangga yeuh di aos, manawi katampi, carpon ieu dicandak ti salah sawios blog Favorit simkuring, manawi teu kaabotan di ciwit kadieu.
Mangga ah, wilujeng maca…pruuung!

image Poe Senen, di jurusan harita teh, kuring keur jongjon maca buku. Jol Si Nani sobat kuring ti keur jaman SMA keneh, biasa siga nu riweuh.
“Cilaka…Cilaka Rani! Cilaka siah urang mah ! “ Datang- datang meni hariweusweus, baku si eta mah ari geus kitu teh, boga sifat teh teu bisa kalem, matak ku barudak reguler mah dilandihna ge si euceu ribut.
“ Cilaka kunaon Nan? “ tembal teh bari anteng maca buku. Buku ku manehna dijewang, “ Dengekeun siah Rani ari urang keur ngomong teh! Dengekeun, tuluy pangmikirankeun!” ngomongna kitu teh bari teu sirikna popolotot, gek diuk gigireun, derekdek ngomong bari pepeta.
Daek geulis, kuring bingung ngabandunganana. Eta tuda ngomongna teh bangun nu rusuh, jadi teu puguh naon dengekeuneunana, jeung siga nu ambek deuih.
“ Nani, cik atuh nu bener ngomong teh, sing beres entep seureuhna, ngarah puguh ngabandunganana!’ cekeng daria.
“ Ih ari Si Astahiam! Na saha nu ngomongkeun tukang seureuh? Sugan teh ente bener-bener ngadengekeun!” kalah ka nyorongot dibejaan teh
“ Ah maneh mah Nan, panyakit saliwang teh dikukut wae!. Lain ngomongkeun tukang seureuh tapi maksud urang , ari ngomong teh kudu merele, susun ti mimiti kalayan imeut. Ngarti teu?” kuring rada nyeuneu.
“ Euuhhh sugan teh, kieu atuh Rin ari hayang jelas mah. Derekdek manehna ngadongeng.” Kamari nilai UAS dibuka. Urang kaget, mata kuliah psikologi jeung filsafat nilaina BL. Rani maneh ngontrak henteu mata kuliah eta?”
“ Ohh eta mah atuh MKDU. Pan enggeus urang mah semester kamari! Tuluy kumaha geus kitu?”
“ Nya ku urang ditanyakeun we ka Pa Alif dosen psikologi jeung Pa Burhan dosen Filsafat. Ceuk Pa Alif heueuh cenah aya tugas nu can asup, rumasa eta mah urang oge. Ngan palebah nanyakeun ka Pa Burhan dosen filsafat, urang kalah ka dicarekan bebeakan. Padahal urang nanyakeun teh, heueuh hayang nyaho we, da rarasaan asa teu boga masalah dina filsafat mah. Tapi naha nilai bet BL. Ari pok teh ceuk Pa Burhan , bongan niron cenah dina ujian! Kapanggihna teh waktu ningali hasil ujian urang, sarua pisan jeung Si Rudi. Malah Si Rudi oge anu pinter sarua dibere BL. Rumasa urang ge lebah dinya mah. Ah Ente ge ngarti meureun Ran!’ Si Nani meni lumengis.

“ Nani…Nani… ari maneh kalakauan teh bet teu euih-euih? Cik atuh jeung Pa Burhan mah ulah loba neangan masalah! Pan geus nyaho Pa Burhan mah beda jeung dosen nu lain! Taliti pisan. Da sigana kabeh pagawean mahasiswa ge ku manehna mah dipariksana nepi ka titik-titikna!”

“ Nyeta atuh Rin, teu sangka bet kieu jadina” manehna tungkul bangun hanjakal.
“ Menta tugas we atuh?” pok teh mere bongbolongan..
“ Enggeus puguh ge, ngan kalahka mere nu kieu patut tah dosen atah adol teh! Sarua we jeung bohong!” Si Nani kukulutus, bari jeung nyebut dosen atah adol sagala puguh manehna nu atah adol mah.

“ Mere naon, cikan sim uing ngilikan!” pok teh hayang nyaho
Kusiwel manehna ngaluarkeun keretas sacewir tina jero kantongna, song dibikeun. Ku kuring tuluy dibaca. Eusina teh nota ti Pa Burhan keur Pa Jaka asistenna nu unina kieu “ Pa Jaka, masalah Bu Nani tolong diurus. Saya serahkan semuanya kepada Pa Jaka saja karena saya akan berangkat ke Jakarta dalam rangka seminar nasional. Terimakasih.”

Kuring seuri leutik sanggeus maca surat eta, kacipta tuda. Menta tugas ka Pa Jaka mah sarua we jeung neangan pipaeheun. Komo mun seug manehna nyahoeun mah kana kasus Nani, wah matak cilaka kurang-kurangna kuat mental mah. Loba mahasiswa kajeun ngalontrak deui tibatan menta tugas ka Pa Jaka. Killer Man disebutna oge ku barudak mah.

“ Kumaha atuh Ran? Sigana kana moal bisa milu ujian sidang ayeuna” omong Nani semu putus asa. Karunya kuring ge ningali kitu mah.
“ Nan, kumaha mun bareng we ka Pa Jaka na jeung Rudi, pan sarua meureun manehna oge kudu beberes nilai! “
“ Nya eta embungeun kamari diajak ge, Kajeun rek ngontrak deui we cenah. Eukeur mah lila keneh manehna mah sidangna ge.
“ Kumaha mun ngilu susulan we minggu hareup?”
“ Hih nyasat atuh ari aya mah, pan mata kuliah eta mah ti baheula oge tara aya susulan, ari lain keur nu gering mah!”
“ Aeh ..heueuh nya.” Cekeng garo-garo teu ateul. Ah bet jadi milu bingung.
“ Kieu we atuh Nan, kumaha mun urang datangan we Pa Jaka ka imahna, enya ka imahna ulah di kampus. Ngarah salse ngomongna”
“ Naon Rani? Ka imahna dedengean teh? Ari nyaneh ngomong teh sok nu lain-lain! Atuh sarua we jeung nganjang ka kandang singa! Ih teu wararani teuing aing mah!” Si Nani bibirigidigan.
“ Ulah kumeok memeh dipacok atuh Nan, sing bisa we diplomasina. Gunakeun kabisa teh. Lain pinter diplomasi di dinya teh? Jeung deuih sagalak-galakna Pa Jaka da moal nepi ka ngerekeb atuh! Nu penting mah dicoba heula, ulah mundur sebelum bertempur!” jawab teh mere sumanget. Si Nani kalah ka ngahuleng dikitukeun teh lain buru-buru mere jawaban. Tapi teu lila pok ngomong
“ Heueuh Nya Ran, na asana teh! Anteur atuh urang nya Ran? Keun we da apal imahna mah di Jalan Saledri. Omat anteur nya Ran? Pageto we nya, bisa henteu?”
“ Ulah pageto, isuk we ngarah salse. Pageto mah aya ngajar.”
“ Ah pageto we, urusan ngajar mah pan sore lin? Isuk mah urangna rek usaha heula, aya obyekan yeuh, rada lumayan sigana mah. Ayeuna urang teang heula, rek milu Ran?”
“ Moal ah, sakeudeung deui aya jangji jeung babaturan. Uang dengerna we nya Nan?”
“ Beres lah! Yu Ran, doakeun sing hasilnya!” ngomongna kitu teh bari celengok nyium pipi, tuluy ngaleos ninggalkeun kuring. Ku kuring diteuteup ti tukang, leumpangna ngagedig bangun rusuh, biasa Si Euceu ribut!

Nani..Nani, muji kuring mah ku sumangetna. Atuda uyuhan si eta mah bisa kuliah oge. Jelema sibuk.Jaba ngurus salon, ngajar , boga pausahaan catering. Matak pantes ari usum ujian teh meni tibabaradug da eta kuliahna belang betong. Ninggang di mata kuliah nu dosenna siga Pa Burhan… matak neunggar cadas.

Ah nya umumna mah kitu we mahasiswa kolot mah, jadwal kuliah teh pakepuk jeung jadwal ngajar. Ari kuliah disaruakeun jeung barudak nu asupna make jalur SPMB, anu disebutna mahasiswa regular tea, atuh puguh we sagalana oge disaruakeun jeung maranehna, euweuh pisan tinimbanganana. Eta we kuring oge ari balik kuliah teh meni asa di udag jurig, da kudu buru-buru nepi ka sakola, didaragoan ku barudak di kelas. Geus puguh ari inditna mah kudu pak pik pek heula di imah nyayagikeun barudak jeung bapana.

Sakapeung kuring sok nanya ka diri sorangan, kunaon atuh kuring teh ngariripuh maneh make jeung kuliah deui sagala. Apan gawe enggeus, salaki boga, imah pageuh, kolot aya budak balatak. Enya mun kuring geus lieur , pertanyaan kitu teh sok jul jol. Komo lamun ahir bulan mah, nempo duit gajih loba potongan. Enya da rumasa kuring mah sakola deui teh lain loba duit, ieu mah bane wae bakat ku hayang sakola luhur jiga batur. Bongan tuda umur 19 taun kuring geus dikawinkeun, kuliah ge kakara sataun, da asupna ka D1. Lian ti kitu, atuh ari ku sakola deui mah sugan jeung sugan hirup teh rada menyat da ilmu nambahan. Matak biayana oge kumaha koprasi bae!

Teuing atuh kuring teh ku hayang pisan nuluykeun sakola, komo barang disatujuan ku salaki sarta hasilna teu nguciwakeun mah, diajar teh asa beuki sumanget. Cape, riweuh ge teu dirasa. Rido kuring mah, najan ampir unggal poe sare tara kurang ti pukul satu peuting oge, alatan nerektek wae ngetik da loba tugas. Atuh barudak katingalina teh saroleh pisan milu ngajurung ka indung.

Enya eta ge kungsi ngadenge , pajar keur guru mah sakola deui teh moal rugi da bakal meunang kredit poin jeung bisa milu sertifikasi, anu cenah engkena teh bakal dibere tunjangan sarua jeung gajih poko, cenah kitu ge. Kateuing bener henteuna mah. Ah teu karana eta kuring mah, da kredit poin mah bisa direkayasa, najan teu sarakola deui oge angger we gening cing terekel nu naraek tingkat mah, bari ngajarna mah asa tara katingali bener da loba ngobrol di kantor. Getolna teh mun usum dibagikeun duit we. Ih palias ari kudu tepi ka kitu mah. Atuh nu lulus sertifikasi apan geus lain beja aya guru kedul ka kelas, lulus. Heuyy deuuhh sok teu ngarti puguh ge ari di nagara urang.

“Ngalamun wae!” Gebeg teh, tak-tak aya nu nepak , dilieuk , horeng sobat-sobat hungkul, heueuh apan jangji ayeuna teh rek diskusi masalah semantik di Parter. Atuh bring wae ka Parter, dariuk handapeun tangkal camara. Dua jam ge geus beres materi teh dibahasna, tinggal nyieun laporanana jeung ngabereskeun makalah keur presentasikeuneun isuk.
“ Ran, pek wae nyieun laporan mah kumaha Rani, Heni, Siti, Oom jeung Lina nya? Urang mah nyaho beres bae. Keun we soal konsumsina mah bagian urang. Pek pilih ayam bakar? Gurame goreng atawa nasi kapau? Omong Ria.
“ Enak aje! Sakalian atuh jeung ngajilid, moto copy na oge nya?” ceuk kuring bari seuri.
“ Beres bos! “ tembal Ria bari ngacungkeun leungeun, tuluy gura-giru indit da didagoan cenah ku salakina.
Aya deui batur model Si Nani teh. Sarua deuih Ria oge kaayaanana geus riweuh. Bedana si eta mah loba duit. Malum salakina pejabat. Urang Cianjur Ria teh, boga salaki ka Kapolda. Ka kampus oge teu weleh unggah turun mobil , matak bungah keur kuring da bisa milu balik. Lumayan ngirit-ngirit ongkos. Bageur deuih si eta mah keur geulis teh. Komo ka kuring mah, basana teh asa ka dulur pet ku hinis cenah.

Isuk-isuk poe Rebo, beres kaprak-keprek di imah, torojol Nani , meunang dangdan pantes naker.
“ Aeh..aeh, rek ka mana Nan meni gaya? “ cekeng bari nyidik-nyidik manehna.
“ Montong loba omong, apan rek ka Pa Jaka tea, hayoh lain rek nganteur? Gening masih keneh di cacalana pondok, lain gera dangdan, buru atuh disalin bisi kaburu beurang! Omongna bari gek diuk dina korsi makan, am kana roti bakar sesa sarapan barudak.
“ Euweuh kuliah pan poe ieu mah Ran? ‘
“ Kosong kuliah mah tapi engke jam 3 sore aya ngajar 2 jam pelajaran” cekeng teh.
“ Kaburu lah jam sakitu mah”
“ Ari masak keur barudak? Cekeng bari kerung
“ Aaahh nu kitu dipikiran, tah aya gepuk jeung pais lauk keur nyampakeun bapana mah, engke beurang urang meuli pais hayam di pengkolan!”
“ Uluuuhh, bener ieu teh? Alaahh meni seungit kieu gepukna, saha nu ngagepuk Nan? ‘
“ Alaahh loba omong pisan nya, hayu buru urang anteur bisi kaburu beurang!’ Dikitukeun teh kuring buru-buru ganti baju, dangdan ge teu sirikna rurusuhan, padu diwedak we, geus geulis ieuh barina ge..he..hehe.. ceuk salaki kitu ge, kateuing ceuk salaki batur mah he..he..he…, teu aleg pisan nya pipikiran teh.
Beres dangdan, papagah bari jeung ngomat-ngomatan ka si cikal, nu kabeneran sakola beurang ,supaya mapagkeun si bungsu balik ti TK. Geus kitu mah leos bae indit jeung Nani.

Jauh gening imah Pa Jaka teh, ti jalan gede teh make kudu kana beca sagala. Ngan edas, hemeng ku kalakuan Si Nani, sapaparat jalan panon teu leupas ningali lalampahanana . Ditempo-tempo teh biwirna ngan kunyam kunyem wae, panon rada dipeureumkeun siga hayam rek paeh ku cekak. Diajak ngobrol teh teu diwaro, kalah hayoh nyarek ulah loba omong cenah. Pajarkeun teh keur mapatkeun ajian. Teuing ajian nanahaon da katingalina teh badis we dukun sebul.

Komo waktu aya di jero beca mah make jeung meuleum menyan sagala, meni mabek. Da eta we tukang beca ge tangka ohek-ohekan, teu kuat dipuput ku menyan meureun..Ari kuring bati olohok bae ningali pamolahna teh.
“ Nani ! Ari maneh nanaonan kalakuan teh kawas jelema teu hideng? “ kuring nanya bakat ku panasaran, ditanya teh manehna kalahka seuri.
“ Rani,..Rani,cicing tong loba omong! Ieu teh resep ti Bah Dira dukun Citepus, ulah salah urang keur mapatkeun jampe pamake supaya bisa ngaleumpeuhkeun hate Pa jaka! Ngarti Rani? “ pokna kalem naker.
“ Astagfirulloh Nani, musrik siah kikituan teh!” kuring morongos bari istigfar, teu sangka atuda Si Nani kitu peta.
“ Tenang…tenang, tanggung jawab Nani”, omongna, angger kalem.
“ Stop….stop, heup bae di dieu Mang! “ reg beca teh eureun hareupeun warung.
“ Na eureun di dieu? Pan itu imahna mah ? “ pok teh teu ngarti.
“ Ah keun we di dieu! Kieu nya Rin, Rina mah teu kudu milu asup ka imah Pa Jaka, dagoan bae di warung ieu nya? Bisi kuring teu bebas ngomong! Eraeun deuih Pa jaka na ningali Rina mah. Tah bari ngadagoan, ieu cekel. Mun engke katingali kuring kaluar ti imah Pa Jaka, buru-buru eusina awurkeun nya?” ngomong kituna teh bari song ngasongkeun bungkusan ka kuring, dibuka teh horeng rampe.
Kuring bingung, cenah menta dianteur tapi kalahka nitah ngadagoan di warung.
“ Embung ah sieun kababawa musrik urang mah! Pek we awurkeun ku sorangan.
“ Moal atuh Rin, pira ge ngawurkeun hungkul!’
“ Heueuh jig atuh buru, omat tong lila nya? Kade deuih poho format nilaina dibawa!”’ kuring eleh deet, barina ge ketang haroream teuing kudu panggih jeung Pa jaka. Mending ngadagoan di warung, bisa-bisa bari jajan.

Teu diengkekeun deui, leos Si Nani indit muru imah Pa Jaka. Imah nu buruanana linduh ku tatangkalan, endah ku kekembangan. Dituturkeun ku paneuteup kuring. Sapuluh menit, satengah jam. Si Nani can tembong kaluar. Antukna geus ampir tilu jam kuring cinekul di warung, manehna can katingali ka luar keneh wae. Bujur asa geus panas balas diuk wae, beuheung ge asa sosonggeteun balas ngalieukan manehna ka luar ti pakarangan. Weleh teu katingali irung-irungna acan.Na tuluy ka mana atuh mangkeluk teh, piraku dileg-leg jurig onaman.
Rek diteang asa-asa, da inget kana talatahna anu omat-omatan pisan ulah neang da kitu cenah papatah ti ki dukun teh. Bingung jadina teh, didagoan kesel jaba melang ka barudak di imah. Tungtungna mah leos bae balik. Belewer we bungkusan rampe teh dialungkeun, kateuing rag-rag di mana.

Pasosore, balik ngajar nyampak Nani aya di tengah imah, diuk nanghunjar lambar, ngarendeng jeung si bungsu nu keur anteng lalajo TV. Ku kuring langsung ditongtak, keuheul tuda, ngulinkeun pisan!
“ Nani! Ari maneh tadi teh nanahaon heula? Di dagoan meni ngampleng, teu ngarasakeun pisan! Dileg-leg jurig puguh deui atuh!” pok teh rada teugeug bakat ku ambek.
“ Hampura urang Rin, kumah atuda ngajak ngobrol wae ituna.’
“ Dilayanan bae atuh, ngomong we saperluna.”
“ Ih ari teun teh, apan urang nu butuhna oge, nya wayahna bae.” Pok na teh bari lumah-lameh ngolo supaya kuring teu ambek.
“ Geus lah tong ngambek, mending ge dengekeun dongengna, tuh pais hayamna jeung soto geus aya dina meja makan’ kuring eleh deet, jeung enyana hayang nyaho dongengna deuih.
“ Pok atuh ngadongeng, kumaha tadi teh hasil henteu?” cekeng bari regot nginum jus alpuket nu aya na meja leutik gigireun TV, jigana bawa manehna.
“ Cumlaude atuh Rin! “ omongna bari ngacungkeun jempol. Puguh kuring reuwas.
“ Nu bener Nan? Cikan nempo format nilaina”
“ Is ulah waka, dengekeun heula mending ge”
“ Heueuh, pok-pok atuh” cekeng panasaran.
“ Waktu urang ngetrok panto imahna, urang mapatkeun ajian heula. Na da eta mah teu sakara-kara, nu muka panto teh manehna pisan. Amis budi bear marahmay. Pok na teh, haturan BuNani aya pikersaeun naon? Kuring sorangan ge asa teu percaya ningali sikep Pa Jaka kitu”
“ Geus kitu tuluy kumaha?” bet jadi milu panasaran. Da enya atuh, heran kuring ge ari ngadenge sikep Pa Jaka kitu mah. Da di kampus mah, ih sigana cadu kudu surungah serengeh ka mahasiswa. Komo ka mahasiswa kolot samodel kuring mah,. kucem bae beungeutna teh. Seug komo mun keur pareng ngawas ujian, matak soak. Padahal mun di sidik-sidik mah, kasep Pa Jaka teh, kitu ge ceuk barudak nu nalaksir da ari ceuk kuring mah, nya…kasep we ketang da normal kuring ge.
“ Urang asup, tuluy diuk pahareup-hareup. Song nota nu ti Pa Burhan ku urang dibikeun, tuluy dibaca ku Pa Jaka, sugan teh rek ambek, eh kalahka serengeh seuri!”
“ Bogoheun meureun Nan!” kuring motong omongan
“ Dengekeun heula Rani. Geus kitu teh tuluy nanya ka urang, kawit ti mana, di mana linggih cenah meni lemes naker. Atuh ti dinya mah der ngobrol ngaler ngidul. Aki, nini. buyut kum ka seke selerna, kabeh kalaluar. Kabeh diobrolkeun, urang ge geus jangar ngabadunganana, tapi rek balik kumaha atuda ari can hasil mah.’
“ Ari Nani ngobrolkeun pribadi Nani deuih?”
“ Nya saperluna wae, naon anu ditanyakeun ku manehna, ku urang dijawab. Tapi Ran, aya untungna oge, urang jadi nyaho pribadi Pa Jaka,horeng bujangan keneh gening Pa Jaka teh. Geus tilu kali cenah diputuskeun ku kabogohna, malah ditingalikeun poto-poto kabogohna teh ka urang. Ayeuna keur bingung cenah sabab kolotna di lembur ngaburu-buru nitah kawin.’
“ Euleuh, paingan atuh barudak meni marijah ari pareng aya Pa Jaka di kelas teh, kumaha tah geus kitu?”
“ Ngadenge manehna bujangan keneh teh, jorojoy kuring boga gagasan. Kuring ngomong boga alo nu keur kuliah di Unisba, geulis jeung kayungyun. Ku kuring dicoba rek diwawuhkeun ka Pa jaka. Na atuh Ran, barang ngadenge kitu, manehna meni bungaheun pisan, komo barang dibejaan alo dijilbab mah, teu sirikna hayang indit harita, hayang gera ditepungkeun. Ngan ceuk urang teh, teu kedah rurusuhan pan kedah diwartosan heula ituna, nya tungtungna mah pageto cenah manehna rek nganjang ka imah nepungan alo. Geus kitu mah teu sakara-kara, kotret bae Pa Jaka nulis dina format nilai nu disodorkeun ku urang, tah ieu hasilna!” omong Nani bari song ngasongkeun format nilai ka kuring. Ku kuring teu sirina direbut tina leungeunna, Masyaalloh! Manehna meunang nilai A. Kuring gogodeg teu percaya.

“ Gening meunang nilai A, soal naon bae nu ditanyakeunana?”
“ Ah, eta bae soal alo urang, kolot urang , pagawean urang.Kasimpulanana mah pageto,manehna rek nganjang ka imah nepungan alo! “ omong Nani semu atoh.
“ Jurig siah nani! Bisaan maneh mah,”
“ Ih, siapa dulu dooong, Nanniii….” omongna bari nagadangah-dangah beungeut, bet asa ningali si cepot keur manggung.

Ah nyaan teu ngarti kuring mah, naha pantar Pa Jaka bet gampang kitu mere nilai ka Si Nani. Biasana boro-boro mere nilai A manehna mah, kuring ge anu ti suk-suk ti dung-dung diajar, ukur dibere B. Komo barudak mah loba anu dibere D jeung E. Pedit pisan atuda Pa Jaka mah kana meunteun teh. Jaba materi kuliahna teh matak jangar deuih, filsafat tea atuh. Ari ieu jaba nilai susulan, jaba teu ditanya materi kuliah, bet dibere A. Ah geus milik Si Nani we meureun, da kitu gening jaman ayeuna mah sagala rupa oge loba nu katarik ku milik batan ku prestasi. Da heueuh atuh lain teu ngabibisani pantar Si Nani meunang nilai A dina filsafat mah, matak guyur kampus. Emh, mun seug barudak di kampus arapaleun, moal teu dalemontrasi tah. Teu kitu kumaha, kuring apal pisan kumaha Nani sapopoena, eukeur mah batur sakola ti SMA keneh, kuliah bareng, tugas ngajar oge sarua deuih ditempatkeunana teh. Matak asa teu percaya bisa meunang peunteun A, jeung buku wae manehna mah musuh.
“ Heueuh sukur we beres mah Nan, bisa atuh ayeuna mah milu sidang ” pok teh milu bungah.
“ Beres ari urusan nilai mah Ran, ngan urusan urang can beres. Aya deui persoalan teh, omat kudu ditulungan deui nya.” Omongna semu bingung.
“Naon deui atuh?” kuring teu ngarti
“ Eta Pa Jaka! Cenah teu kendat nyaritana.
“ Haaarr apan geus beres, lain pageto rek nganjang ka imah?”
“ Puguh eta nu jadi masalah, mun engke jadi nganjang ka imah kumaha?”
“ Naa make jeung kumaha sagala, kari tepungkeun we jeung alo Nani!”
“ Alo-alo tujuh puluh! Alo ti mana horeng, pan Rani nyaho sorangan, Nani mah teu boga dulur. Aya oge Si Oci anak urang, da leutik keneh kakara ge kelas tilu SD.”
“ Jadi Nani teh ngabohong nya ka Pa Jaka?” pok teh rada reuwas.
“ Kapaksa we Ran, da teu kitu mah pasti Pa jaka moal daek mere nilai. Atawa dina merena oge, urang pasti dibere soal-soal heula, anu geus kasawang, moal bisa ngajawabna.’
“ Aduh Nani, kumaha atuh ari geus kieu? Kumaha lamun Pa Jaka nyahoeun Nani ngabohong?” kuring jadi milu manghariwangkeun.
“ Puguh eta nu jadi pikiran teh, sok sieun nilai dibatalkeun deui, tulungan atuh Ran.” omongna lumengis.
‘ Lieur urang mah ah! Kumaha nulunganana barina ge.” Pusing tungtungna mah ku kalakuan Si Nani teh. Etah gera wani kitu ka dosen. Doraka siah Nani.
“ Ran, apan Rani lain boga alo? Widuri budak geulis anu kuliah di Unpad tea? Kumaha tah mun diinjeum ku Nani, api-api we lah rek diakukeun alo Nani. Bae da Pa Jaka mah moal nyahoeun ieuh, sugan we jadi ngajodo. Kumah Ran, satuju henteu?”
“ Teuing ah! Kumaha dinya we.Barina ge Si Duri mah da geus boga papacangan. Lieur urang mah Nan, urus we ku sorangan, teu hayang miluan ah.” Leos we kuring mah ka cai.
Si Nani ngiclik nuturkeun, ngan tuluy mengkol palebah kamar Si Cikal, rek menta dianteur nepungan Widuri jigana mah.
Bingung, kuring bati bingung! Teu kacipta alo kuring kudu jadi korban diplomasi format nilai. Widuri geulis, mun kudu kitu teh hampura bibi.

Sumber dicandak ti: Weninggalih.blogsome.com





Tutumbu Carita diluhur:

0 pesen:


Pésén Admin

- Ka pamiarsa nu hoyong Ngopi paste/ nyalin seratan2 dina Blog ieu, mangga wae moal di carek! Mung tong hilap seratkeun sumber seratan kaca nu lengkep ti LieZMaya.Web.ID.
- Bagi para pembaca yang budiman, Terima kasih untuk tidak sembarang Copy paste/ mempublish ulang tulisan2 yang ada di blog ini! Jangan lupa, Mohon sertakan alamat sumber url yang lengkap dari LieZMaya.Web.ID

SOFTWARE PROMOSI KE RIBUAN IKLAN BARIS GRATIS
Mau Promosi gampang? Klik Autosubmit aja, Sekali klik Iklan langsung tersebar tanpa perlu mengunjungi satu persatu, lebih efektif dan efisien dengan harga murah 30ribu/ bulan.
http://www.autosubmit.web.id

WEBHOSTING MURAH HANYA 5RIBU PERAK/ BULAN
WebiiHost.com, didukung server yang handal berkualitas, support pelayanan ramah, Fasilitas Cpanel, fantastico Autoinstaller Wordpress & Joomla.
http://www.webiihost.com

JASA PEMBUATAN WEBSITE MURAH CEPAT & BERKUALITAS
Mau buat website Toko Online/ Perusahaan/ Sekolah/ Pemerintah? website bisnis UKM, dll dengan harga terjangkau dan cepat? Gratis domain Hosting, klik aja Cekasweb.com aja yuk!
http://www.Cekasweb.com

TOKO ONLINE BAJU BUSANA MUSLIM SYAR'I MURAH
Mau belanja baju busana muslim, Gamis Syar'ie Murah Bekasi, perlengkapan rumah tangga, dll. Pengiriman Cepat via JNE, dapatkan diskon dan Free ongkir ke Jabodetabek.
http://ummu.biz
Ads by Potter.web.id

 

Wilujéng Sumping, kumaha daramang lur?
Alhamdulillah dugi ka dégét ayéna, nyaéta dintén parantos aya Jumlah pengikut Blog ini nu satia uplék maranco langganan artikel didieu. Taah boh bilih salira kataji tur Hoyong rutin langganan carita website blog sunda LieZMaya.Web.ID ieu, sok mangga kantun Kétik bae alamat Email salira di kotak handap iéu: (Haratisss!)

Nunutur

Nu Parantos Ngalongok

Copyright 2013 Tépas Pangacaprukan | Urang Sunda nu kér diajar Nyunda!. ti taun 2006 dugi ka kiwari. Development by Jasa Pembuatan Website Murah