Wilujeng sumping lur.

27 Okt 2018

Innalillahi Wa Inna Ilaihi Roji'un, Pileuleuyan Bapa

Innalillahi Wa Inna Ilaihi Roji'un
Innalillahi Wa Inna Ilaihi Roji'un
Assalamu'alaikum Warrohmatullohi Wabarokatuh,
Innalillahi Wa Inna Ilaihi Roji'un kaping 18 Oktober 2018 (Kp. Cidodol Rancakole) caroge ti pun Ibu, bapak ti opat murangkalih anu ngagaduhan jenengan Bapak Ayi Abdurahman parantos ngantunkeun, mulih ka Rahmatulloh.
Nyuhunkeun pidu'ana ka sadayana kangge almarhum mugia ditampi iman islamnya, di ampunan sadaya dosa-dosana, dicaangkeun dilegakeun pakuburanana.
Yaa Alloh mugia pun bapak abi diharamkeun tina hisab kubur dibukakeun panto sawarga kangge anjeuna.
Allohumagfirlau warhamhu wa'afihi wafuanhu,
Allohumagfirli wali-wali dayya warhamhuma kama robbayani soghiro, Aamiin.

Kanu kenal ka pun bapak nyuhunkeun diridhokeun dihapunteun samudaya kalepatanana, rumaos bapak mah sok loyor, nyuhunkeun pidu'ana ka sadayana. Mugia di bales sadaya kasaeanana ku Alloh ku pahala anu manglipeut-lipet, Aamiin.
Hatur nuhun,

Lilis Mayasari sareng kulawarga.



8 Sep 2015

Carpon: Kopdar kabogoh FB

Assalamu'alaikum, kumaha daramang lur?
Tos lami teu apdet, copas nu rerencangan FB, sugan atuh haturan lumayan kangge nu satia ngantosan blog simkuring dugi kiwari hehe.
KABOGOH AMPROK TI FESBUK CARITANA REK KOPDAR ALIAS KOPI DARAT ..cekidooott
kopdar euy!
kopdar euy!


Udin : "Halow cih!.. Ieu uing geus dilembur maneh, pas jalan gede.. Lebah mana imah teh?"
Icih : "anu aya gapura kang, akang lebet kinten-kinten 25 meter aya bumi gedong 3 tingkat, warna kayas, mobilna seueur"
Udin : "Siap! Akang geus dihareupeunana. Ieu imah maneh teh cih?"
Icih : "sanes akang! Tidinya akang mengkol ka kanan lebet gang kinten-kinten 10 meter, aya lapangan badminton. Tah gedengeunana kang"
Udin : "eta imah maneh?"
Icih : "eta mah bumina tukang urut. Tidinya mah akang kantun lempeng, pas ngalangkungan cukang didinya katingal aya kios alit, seratanana ISI ULANG PULSA"
Udin : "owh, jadi imah icih teh anu jualan pulsa eta?"
Icih : "eta mah namina konter atuh kang. Tidinya mah kantun ka kanan dugi ka kuburan. Tah payuneun kuburan aya wangunan kang"
Udin (mulai keuheul) : "jadi imah sia teh hareupeun kuburan sarcih?"
Icih : "aeh nya sanes atuh kang! Eta mah bumina kuncen, akang ulah lebet kadinya nanging mengkol deui ka kenca, mapay galengan pasawahan, engke oge bakal katawis aya kandang munding"
Udin (ambek) : "Aaarggh..! Eta imah silaing?"
Icih : "abdi mah sanes munding atuh ih!. Tidinya akang lurus we teras dugi ka sisi leuweung"
Udin (napsu) : "eta gogobrog sia?!"
Icih : "memangna abdi teh monyet, si akang mah sok aya-aya wae? Torobos eta leuweung kang, mapay jalan satapak dugi ka pendak sareng masjid alit, tah persis gedengeunana"
Udin (ambek taya papadana) : "sakali deui sia ngomong eta lain imah maneh. Dicacag siah mung panggih jeung uing! Ieu tuur geus asa coplok"
Icih : "hehehe. sabar atuh kang, ulah emosian janten jalmi mah bilih enggal sepuh. Leres eta pisan bumi abdi. Kumaha tos kapendak teu acan kang?"
Udin (rada bungah) : "akang geus aya hareupeunana yeuh! Gusti! meni asa rangsak kieu ieu awak balas leumpang rurusuhan. Pokona icih kudu tanggung jawab mencetan awak akang nya? hehehe"
Icih : "nya sok langsung kalebet weh da aya mamah abdi nuju nyalira"
Udin : "hor! Ari nyaneh keur dimana atuh?"
Icih : "abdiii.. Hmmm.. Abdiii.. Masih di taiwan kang!"
*Udin kontan ngagubrag kekerejetan panyakit sakalorna langsung kanceuh.

Dicopas ti facebook.com/esbiwan.net


13 Jun 2014

Daftar Pangarang Sunda

Paguyuban Panglawungan Sastra Sunda (PP-SS) nuju ngeureuyeuh ngadata para pangarang Sunda ti mangsa ka mangsa kanggo didamelkeun biografina. Di handap béréndélan pangarang nu sok nyerat dina média basa Sunda. Ieu data teu acan lengkep, ka sugri nu gaduh maksad ngembohan, boh daftaranana boh biografina, tiasa ngalebetan komentar di bagian handap.
  1. A. Hidayat Sw.
  2. A. Makin T
  3. A. Rahim
  4. A. Rizal Kadiana
  5. A. Rohana
  6. A. Utsman Arifin
  7. A Wah Yu
  8. A. Waid Sutisna
  9. A.S Venggali
  10. Aam Amilia
  11. Aan Merdéka Permana
  12. Aang Abdul Kodar
  13. Abdullah Mustappa
  14. Acép Zamzam Noor
  15. Achmad Rustandi
  16. Adang Hamdan M
  17. Adang S.
  18. Adé Kosmaya
  19. Adeng SV
  20. Adin Widiana
  21. AG. Rivai
  22. Agoes Hendarsyach
  23. Agung RS
  24. Agus Adhitiana K
  25. Agus Hendarsyah
  26. Agus Lukmanul Hakim
  27. Agus Mulyadi
  28. Agus Nur
  29. Agus Setiawan
  30. Agus Sugianto
  31. Agus Suriamihardja
  32. Ahmad Abdul Gani
  33. Ahmad Aman
  34. Ahmad Dase
  35. Ahmad Ichsan Yamin
  36. Ahmad Ridwan Y
  37. Ahmad Subarkah
  38. Ai Koraliati
  39. Ai Kurniati
  40. Ai Rohmawati
  41. Ai Suryani
  42. Aip Saripin
  43. Ajip Rosidi
  44. Akub Sumarna
  45. Ali NA
  46. Aman
  47. Ami Raksanagara
  48. Amin Bunyamin
  49. Amin Ruhyana
  50. Ananta G.
  51. Anass Bara SM.
  52. Andang Rusdana
  53. Andreas B. Alibsyah
  54. Andri Gumilang Eko
  55. Andri Harimawan
  56. Andri Priyatna
  57. Andy Gumilang
  58. Anis Jatisunda
  59. Annas Suparnas
  60. Annisa Refi Adria
  61. Ano Karsana
  62. Apip Mustopa
  63. Apung SW
  64. Aris Riswandiansyah
  65. Asep Darmawan
  66. Asép Ganda Sadikin
  67. Asep Ijudin
  68. Asep Ruhimat
  69. Asep S. Hidayat
  70. Asep Saripudin
  71. Asép Sunjaya Adhikerana
  72. Asep Syarif Hidayat
  73. Asikin Hidayat
  74. Asri Arumsari
  75. At. Zamzam
  76. Ati Kusmiati
  77. Ati S.
  78. Atim Maryono
  79. Atjom Basoni
  80. Ayat Rohaédi
  81. Ayatrohaedi
  82. Ayep Z. Arifin
  83. Ayo Yahya Heryanto
  84. Azat Kosim PP
  85. Abdullah
  86. Sijabat
  87. Bambang S Tito
  88. Barda Junaedi
  89. Basuki R Ridwan
  90. Behi Abdullah K
  91. Beni Setia
  92. Béni Setia
  93. Benny Syafa’at
  94. Berly SP
  95. Budi Rahayu Tansyah
  96. Cecep Burdansyah
  97. Chyé Rétty Isnéndés
  98. Cicih Kurniasih
  99. Cucu Narcuci
  100. Cucu Siti Nurjanah
  101. Cucu Sumantri
  102. Nurjaman
  103. Supriatna
  104. D. Tresnasih
  105. D. Wahyudi P. Atmaja
  106. Dadah K. Abdurozak
  107. Dadan Djuanda
  108. Dadan Sutisna
  109. Dadang A. Sapardan
  110. Dadang Nurjaman
  111. Dadang Supriatna
  112. Daden Supriatna
  113. Dadi Margana
  114. Dana Irnasik
  115. Danismaya
  116. Darma, Ki
  117. Darpan Ariawinangun
  118. Darusman Lesmana W
  119. Déddi Anggadiredja
  120. Deddy Aryadi
  121. Déddy Éfféndié
  122. Dede Anwar Munawar
  123. Dédé Sukmadi Dukat
  124. Dédé Syafrudin
  125. Dede Syarifudin
  126. Dedeh Nurhasanah
  127. Dedeh Yuhannah RM
  128. Dedin Rohaedin
  129. Dédy Windyagiri
  130. Deni A. Fajar
  131. Deni Ahmad Fajar
  132. Deni Hadiansyah
  133. Deni Nugraha
  134. Deni Riaddy
  135. Deni Sutendi
  136. Depen Tasik
  137. Dhipa Galuh Purba
  138. Dian Hendrayana
  139. Dian Nugraha
  140. Dian Ratnaningsih
  141. Didi D.
  142. Didih M. Raf
  143. Dien Mahdi Suhaeri
  144. Djohan AR Lesmana
  145. Djohar Efsa
  146. Djunedi Sumintapura
  147. Dodong Djiwapradja
  148. Duddy RS
  149. Dudi Moch. Haedar
  150. Dudi Santosa
  151. Duduh Durahman
  152. Dudum Sumarja
  153. Dudung Abd. Rahman
  154. Dyah Padmini
  155. Dyah Padmini
  156. Kusnadi
  157. E. Mahmudin
  158. E. Rukmini
  159. E. Ruswandi
  160. E. Tatang Sumarsono
  161. Éddi Tarmidi
  162. Éddo SY.
  163. Éddy D. Iskandar
  164. Eddy Tarmidi
  165. Édi Jushanan
  166. Édi Muliana Ross
  167. Edi S. Ekadjati
  168. Edijushanan
  169. Edje Rusmana
  170. Élis Érnawati
  171. Ema Rahmawati
  172. Empu Surawinata
  173. En Henri Sinaga
  174. Ena Sukanda
  175. Enang Rokayat Asura
  176. Enas Mabarti
  177. Ence Sumirat
  178. Enda Sukenda
  179. Endang S. Syarif
  180. Endang Supardi DS
  181. Endjang Manshur
  182. Engkus Kusnandar
  183. Enoch Atmadibrata
  184. Ensa Wiarna
  185. Entjim Supardi
  186. Enuh Zainuddin
  187. Enung Hulaelah
  188. Eris Orma Sativa
  189. Eris Risnandar
  190. Eriyandi Budiman
  191. Erma P.
  192. Éry Wisnu Asuhan
  193. Éson Sumardi
  194. Eti Nurhayati S
  195. Eti Nurhayati Sukentar
  196. Etti RS
  197. Euis Balebat
  198. Euis Suminarsih
  199. Evi Farida
  200. Fendy Sy. Citrawarga
  201. Fier Hilari
  202. Firman Hilari
  203. Fusariani Musa
  204. Gagan Zakaryan
  205. Gana Hendrik R
  206. Gini Oktaviar H
  207. Godi Suwarna
  208. Goethe Institut Bandung
  209. GS. Japakul
  210. Gumiwang Tresna K
  211. Gunawan Satia Permana
  212. Fachrudin
  213. H.M.Nursidik T
  214. Hade Rustandi
  215. Hadi AKS
  216. Hadmiati Soemadi
  217. Hamim Ama.Pd.
  218. Hana Rohanan Suwanda
  219. Hasan Wahyu Atmakusumah
  220. Hendarsah Permana
  221. Herdy K. Permana
  222. Herlina
  223. Herman S
  224. Herman Suherman
  225. Hermawan Aksan
  226. Hidayat Soesanto
  227. Hidayat Suryalaga
  228. Hidayat Wibikana
  229. Hikmat Nugraha
  230. Hikmat Sadkar
  231. Hilman Abdurahman
  232. HM. Komarudin
  233. Holid A Gani
  234. Holisoh ME
  235. HS Yosaniar
  236. Husein Widjajakusumah
  237. Husni Yasin
  238. Asikin
  239. Ibnu Hijar Apandi
  240. Idad F
  241. Iim I. Padmanegara
  242. Iin Mulyati A
  243. Iing Siti Hindun
  244. Ika Kartika
  245. Ika Nurohmi
  246. Ikah S
  247. Imam Galuh Marsoeddy
  248. Imam M. Sri
  249. Imansyah FT
  250. Imas Masturah
  251. Imas Rohilah
  252. Indiana A.A
  253. Inis Henarsih
  254. Ino Misno
  255. Inta Sahrudin
  256. Iskandarwassid
  257. Isye Sari Ratna Dewi
  258. Itto Cs. Margawaluya
  259. Iwa Kartiwa
  260. Iwan Ardhi Priatna
  261. Iwan Awaludin
  262. Iwan Koeswara
  263. Iwan Setiawan
  264. Iyas Hériyana
  265. Abdul Jalil
  266. Jacks Tresumi HS
  267. Jajang Setiawan M
  268. Jamalludin
  269. Jaspan K.
  270. Jaya Wardana
  271. Jejen Jaelani
  272. Johani Sutardi
  273. Jonny Taurus
  274. Juanda
  275. Juniarso Ridwan
  276. Kania
  277. Karim Suryadi
  278. Karna Karsana
  279. Karna Yudibrata
  280. Karno Kartadibrata
  281. Keukeu Pujiati Pratam
  282. Khonzhlenk
  283. Ki Umbara
  284. Kis. WS.
  285. Koesnaman YP
  286. Komar Soetisna
  287. Kusmayadi
  288. Kusnadi
  289. Kusnadi Kartawidjaja
  290. Kuswata Imam Rusdi
  291. Lia Oktora
  292. Lili Riko
  293. Lili Romli
  294. Lili Rusli
  295. Lili Saopa
  296. Lina Supriatin
  297. Linda N
  298. Linda Nurdiana
  299. Linna Supriatin
  300. Lugiena De
  301. Luvi Wahyu MP
  302. M. Arsya
  303. M. Sasmita
  304. M. Syahidi
  305. M. Yus Ruslaeni
  306. M.A. Salmun
  307. M.W.
  308. Mahmud
  309. Mahmud Yunus
  310. Mamad Mamdudah
  311. Maman Ma’ruf
  312. Maman MS
  313. Maman Nurjaman
  314. Maman Permana
  315. Maman, S.Pd.
  316. Man Suparman
  317. Mang Entang
  318. Mang Tisna
  319. Mardianah
  320. Mariam Arianto
  321. Masykur Abdul Rosyid
  322. Memen Durahman
  323. Memen Suherman
  324. Miftahul Malik
  325. Mimin Wiati
  326. Muh. Hidayat M
  327. Muhammad Santosa
  328. Muhammad Yasin
  329. Muhi Juhana
  330. Mukmin S
  331. Mukmin Sunjani
  332. Mumun Munayah
  333. MY. RH.
  334. N. Soempena WR
  335. Nana Darmana
  336. Nana Dje Eska
  337. Nana Rohana
  338. Nana Sukmana
  339. Nana Suryana
  340. Nana Trys’nawan Qere
  341. Nanang Kusmiadi
  342. Nanang S. Sukarya
  343. Naneng Daningsih
  344. Nano S.
  345. Nanumihardja
  346. Nasrullah Idris
  347. Nazarudin Azhar
  348. Nenden HL
  349. Neneng Mulyani
  350. Neni H
  351. Nia Resmawati
  352. Nia Yuiatika
  353. Nina Marliana
  354. Nining Cahyaningsih L
  355. Nita Susanti
  356. Nita Widiati Éfsa
  357. Nono HR
  358. Noor Z.
  359. Nunung LN
  360. Nunung NS
  361. Obay Sobari
  362. Odji Setiadji AR
  363. Omay Komarudin
  364. Ondin Sutarman
  365. Oo Juanda
  366. Oof Zaenal Musthopa
  367. Oom Omara De Uci
  368. Oom Surahman
  369. Osid Sutarman
  370. Otong Adiwijaya
  371. Otong Nurhamid
  372. Otong Tachya
  373. Pandu Radea
  374. Paratnawangsih
  375. Pepe Hapid
  376. Pipiet Senja
  377. Poerbasah Roekmana
  378. Popo Iskandar
  379. R. Ayu Nurmillah
  380. R. Budhi G.S.
  381. R. Hidayat Anggapraja
  382. R. Rosa Anida
  383. R.A. Samassaputra
  384. R.A.F.
  385. Rachmat DST
  386. Rachmat Hidayat
  387. Rachmat M. Sas. Karana
  388. Rachmat Martadisastra
  389. Rahmatulloh Ading Afandie
  390. Ramadhan KH
  391. Ratih Ratna Dewi
  392. Restu Suci Lestari
  393. Rida Hamidah
  394. Ridwan Ruskandi
  395. Rijal Alkadiana
  396. Rika Yudaningsih
  397. Rina Daryani
  398. Risnawati
  399. Risnawatie
  400. Rita Rachwati
  401. Rita Sri Rahayu
  402. Rizky Anindyajati
  403. Rohman Andayani RS
  404. Rosyid E. Abby
  405. Rosyid E. Abby
  406. Ruhaliah
  407. Rukmana HS
  408. Rusman Sutiasumarga
  409. Rustandi Kartakusumah
  410. S.A. Laz’s
  411. Saeful Badar
  412. Saini KM
  413. Sajudin Natadisastra
  414. Saléh Danasasmita
  415. Sania Dwiniarti
  416. Sanusi Suryapermana
  417. Sarabunis Mubarok
  418. Saripudin
  419. Sastra Wijaya
  420. Satiawan
  421. Sayudi
  422. Sayudi
  423. Sisca Y Lukita
  424. Siti Eha Julaeha
  425. Siti Fitriati
  426. Sofian Ibrahim
  427. Sofwan Abdurahman
  428. Solih
  429. Soni Farid Maulana
  430. Sri Mulyani
  431. Sri Susi Aries L
  432. ST. Julaeha
  433. SU. Nataresmi
  434. Suangsih Gandara
  435. Suci D. Wihardja
  436. Sudrajat
  437. Sugandi Sunaryana
  438. Suhana Darmatin
  439. Suhanda PS
  440. Suhendi
  441. Sukaesih Sastrini
  442. Sukanda KM
  443. Sukmara
  444. Sulaemna Bcs
  445. Sum Darsono
  446. Sumartha
  447. Sunarya
  448. Sunarya PK
  449. Surachman R.M
  450. Surya Mulyana
  451. Susi Sa’diyah R
  452. Sutarman Ibnu Sa’id
  453. Sutrisna
  454. Suwandi
  455. T. Sanusi
  456. T. Bachtiar
  457. T. Hindarto
  458. Taslim Ali
  459. Tatang Sobana
  460. Tatang Suganda
  461. Tatang Sumarsono
  462. Tatang Sutaryat
  463. Tatin Yulianingsih
  464. Taufik Faturohman
  465. TeddyAN Muhtadi
  466. Tehas F. Bangbayang
  467. Teti S. Nataprawira
  468. Tetty Hodijah
  469. Tetty Suharti
  470. Tien Kustini Maskar
  471. Tien Wiradikusumah
  472. Tika Gartika
  473. Tini Kartini
  474. Tintin Kartini
  475. Tita Ks.
  476. Tita Turniati
  477. TNI S. Supriyadi
  478. Toni Lesmana
  479. Topan Zanuar
  480. Toto Taryana
  481. Trisna Mansur
  482. Trisula Handayani Sugeng
  483. Tutun Anwar M.Dahlan
  484. U. Sumarna
  485. Udin Samsudin
  486. Us Tiarsa R
  487. Usep Romli HM
  488. Usim
  489. Usman Supendi
  490. Utom Ratmaja
  491. Uu Suherman
  492. Uus Musana
  493. Vina Sriyanti
  494. Wahidudin
  495. Wahyu Gumilar
  496. Wahyu M.K.
  497. Wahyu Saputra
  498. Wahyu Wibisana
  499. Wahyudi Sunardi
  500. Waliyunu Heliman
  501. Wawa Warno
  502. Wawan Gunawan
  503. Wawan Ruswandi
  504. Wawan Setiawan
  505. Wawan Sudarwan
  506. Webi Alisan
  507. Wees
  508. Winarya Artadinata
  509. Wing Kardjo
  510. Wini Seutriyani
  511. Y. Nuryani
  512. Yana Hendayana
  513. Yanti Suryanti
  514. Yati Tresnaningsih
  515. Yaya Sudarya
  516. Yayang Komara
  517. Yayat Héndayana
  518. Yeni Nj.
  519. Yooke Tjuparmah
  520. Yopi
  521. Yoséph Iskandar
  522. Yosi Sukmayasa
  523. Yous Hamban
  524. Yous Hamdan
  525. Yoyo Dasriyo
  526. Yoyoh
  527. Yulia Fajriana
  528. Yuningsih
  529. Yus R. Ismail
  530. Yus Rusamsi
  531. Yus Rusyana
  532. Yus Rusyana
  533. Yusi R
  534. Yusuf Hernawan
  535. Zezen Zainie Nurdin
Sumber: paguyuban, panglawungan urang sunda.
mungkin di antawisna bade aya anu nambihan nami-nami anu parantos ngadeudeul kana kamajengan urang sunda?


27 Sep 2013

Walimatul Ursy/ Laki rabi N. Lilis Mayasari & Rohmat Musobir

DSC_0258

Alhamudlillah wa syukurillah sujud sukur kahatur Alloh SWT. dina denget ayeuna simkuring sareng caroge tur kulawarga nuju aya dina kabingagan, dinten Minggon ping 15 September 2013 kamari parantos salamet ngayakeun syukuran nikah/ Walimatul Ursy di Kampung Cidodol Desa Rancakole Arjasari Bandung dilajeng syukuran mulung mantu di desa Kebarongan Banyumas Jawa Tengah ping  22 September 2013 anu aya dina kalancaran panangtayungan Alloh SWT. Ku kituna kami sakulawargi bade ngahaturken Hatur nuhun kangge parisipasi kulawarga/ sadulur, sobat, rerencangan, rerehan, tatanggi sareng sadaya pihak anu parantos ngiring mantosan sangkan lancarna acara dugika beresna.

Alhamdulillah simkuring Neng Lilis Mayasari parantos lalaki rabi sareng pun raka/ caroge simkuring Rohmat Musobir, mugia para sobat Blogger anu dimana bae ayana anu parantos nyempetkeun rurumpaheun ka jobong butut simkuring ieu ngiring mekelan pidu’ana kangge rumah tanggi simkuring nembe pisan di kawitan, saur paribasana mah saumur jagong ge teu acan aya pangintennya hehe, Hatur nuhun.



16 Agu 2013

Wilujeng Boboran Shiam 1434 H, Hapunten Lahir sinareng Bathin

Bandung Arjasari Rancakole - Lebaran 2013Nu karaos ku simkuring…kenap “Teu karaos wakto nyerelek”  the da enya sanes paribasa wungkul palawargi, 3 dinten  urang nyumponan ibadah shaum dina sasih Romadhon, ayeuna parantos nincak sasih Syawal deui. Mugia amal Ibadah urang salami sasih anu pinuh kamulyaan eta the cing ditampi janten pahala, janten barokah sareng mugia kasono urang kana sasih Romadhon tiasa kacumponan deui taun payun.

Simkuring Neng Lilis Mayasari sareng sakulawargi di Bandung nyungkeun hapunteun samudaya kalepatan lahir sinareng Bathin, kakhilafan mugia jembar manah urang silih hampura, WIlujeng Boboran shiam 1434 Hijriah (2013 Masehi).



30 Apr 2013

Mars Sareng Kataragan Pembangunan Kabupaten Bandung

Logo Jawa_BaratAssalamu’alaikum wr.wb, kumaha Lur daramang? Mugi aya dina kasehatan tur panangtayungan nu Maha Kawasa Alloh SWT. amin

Simkuring bade babagi sakedik carita dina sonten ieu, kamari pun rayi simkuring anu isteri ka Bekasi ngajajap kapo raka langsung tuturubun nyungken tulung ka simkuring piken pangmilarikeun lirik tembang Mars Bandung sareng kataragan Bandung bari eta ge teu puguh da anjena ge teu terangeun naon judulna haha

“Teteh pangmilarikeun lirik lagu kangge tugas ti Pak Guru Eneng”
”Tugas naon?”
”Tugas Kesenian”
”Judul laguna naon kitu”
”Nyeta teu terang da teu dipasihan terang ku pak Guruna oge”
”haaar terus kumaha atuh”
”Nya pokokna mah aya lirikan “Riung…riung gunung citarum euu euu eu…euuu euu eu” bari nyanyi di nadakeun sakapanggiha haha
”Ooh enya kapungkur teteh ge kantos diajarkeun ku pak Asep guru SD, tapi hilap deui teteh ge…”
”Pangmilarikeun atuh teteh, enjing bade di pecak”…

Nya bray we simkuring muka komputer noel mang Google namun teu mendakan gening dugi ka pun rayi the ngaraos putuh asa bade nangis kekejretan *bohong ketang Smile with tongue out

Alhamdulillah kenging panyaangna ti situs resmi kabupaten Bandung, sakantenan we etang-etang babagi kangge nu sanesna bilih gaduh tugas nu sarupi, sareng ari harepan mah kangge bahan urang ngamumule budaya Bandung, maenya mars kota kalahiran sorangan teu apal-apal acan mah beu *nyindiran olangan

Mangga, ieu di handap di guar sakantenan sareng MP3 na manawi ka angge kantun di unduh bae.

---

Lirik Mars & Karatagan Pembangunan Kabupaten Bandung

Wahai masyarakat tegak berjaya Bergandeng tangan membangun negri

Serempak berjuang isi peluang Aparat dan rakyat, srentak mufakat

Ditanah subur leluhur Bandung Budaya tertata agama utama

Aya kita bangun wujudkan cita, Repeh rapih kertaraharja

Tatar Kita Kabupaten Bandung Berhias gunung menyusur citarum

Srempak berjuang isi peluang Aparat dan rakyat, Srentak mufakat

Lagu : S.Syukur
Syair : Helinesye

---------------------------------------------------

Karatagan Pembangunan Kabupaten Bandung

Bandung Kabupaten Kabupaten Bandung Dina iuh iuh gunung Dina aisan Citarum Hanget sumanget ngaheuyeukdayeuh Hanget sumanget ngaheuyeukdayeuh

Ngesto amanat na galeuh maneuh
Ngesta budaya kerta raharja
Ngarik sadulur ngaraksa lembur warisan peraleluhur
Hayu ngawangun singjucung amanatna bandung
Repeh rapihkerta raharja

---------------------------------------------------

Mars Kabupaten Bandung sareng Karatagan Pembangunan Kabupaten Bandung

Mangga nu bade Download mp3 Mars Kabupaten Bandung ( KLIK Download)
Karatagan Pembangunan Kabupaten Bandung (KLIK Download).

 

Cag ah,
Ku Neng Lilis Mayasari,
Sumber: Hatur nuhun kangga Situs resmi Kabupaten Bandung bandungkab.go.id



14 Mar 2013

Carpon Sunda : Nini Jumsih Moro Langlayangan

 


Tamba sepi we nya ieu mah Lur, hapunteun tacan tiasa mairan deui carita, bubuhan we aya nu ngeleketek wae hoyong di kitunan carpon saurna ghehehe, mangga derrrr ah.

Ku : MAMAT SASMITA
“Geus seubeuh maneh Sujang..?” ceuk Nini Jumsih, bari ngareret ka incuna nu keur andekak dahar di tengah imah.
“Bisi can seubeuh kop tah beakeun alas Nini..” bari mikeun piring sangu nu meh metung keneh, jeung aya kere belut deungeuna.
“Entong Nini,…sok we seepkeun ku Nini…” ceuk Kang Sabri pangnembalankeun anakna ka Nini Jumsih.”…..Keun we keur si Sujang mah da aya keneh dina tetenong..”
Nini Jumsih keukeuh mikeun alasna keur si Sujang, incuna.
Si Sujang teh anak bungsu Kang Sabri nu umurna kakara opat taun leuwih opat bulan, keur meujeuhna segut kana barangdahar.
“Keun bae Sabri da ema mah rido…” ceuk Nini Jumsih”….Kilang bara barangbere nu lain teu bisa atuh alas dahar mah kop teh teuing,….jeung ongkoh ema mah geus seubeuh barangdahar sagala rupa oge, ari si Sujang kapan budak keneh jeung sakitu rewogna sagala dihuapkeun…”
Kang Sabri teu lemek teu carek, da enya kitu pisan, si Sujang teh kacida gembulna, sagala didahar, ngan pok bae ngomong “….Tong sok diogo teuing atuh Ema si Sujang teh….”.
“Ngogo nanahaon…da Ema mah teu boga keur ngogona oge…!”
Kang Sabri ayeuna ngabetem pisan, heueuh da Kang Sabri teh lain teu hayang mere maweh ka budak, atawa ka Emana, kudu dikumahakeun atuh pangala batan sakieu, sapopoe ngan saukur jadi tukang ojeg di pilemburan, tara unggal waktu meunang muatan, enya ari poe saptu mah sok rada marema pedah eta loba pagawe pabrik nu baralik, tapi ari di ukur keur hirup sapopoe mah hih angger we saukur mahi keur dahar, padahal jumlah kulawarga teh aya limaan, anakna dua katambah ku emana nu geus nunggul pinang da bapana mah geus mulang miheulaan.


Usaha jaman ayeuna kana sagala rupa oge hese, komo deui kaayaan di pilemburan, keur mah ongkoh haharegaan undak unggal mangsa, lamun rek dipake aral subaha mah matak aral, eta ge osok ganti pacabakan, kalan kalan osok buburuh macul, tapi da teu unggal waktu, aya usumna, nu geus jadi cecekelan sapopoe nya jadi tukang ojeg, boga motor soteh ladang tina ngajual tanah sacangkewok, da ngandelkeun tina ladang tatanen tina eta tanah mah mah lain kalahka untung tapi kalahka buntung, jeung ongkoh tanah titinggal bapana teh ku batur mah sok disebut tanah gabug, dipelakan itu ieu teh hih tetep we hasilna motetet.
Sabenerna mah lebar ngajual tanah teh, dina hatena mah teu mikeun, komo ieu kasebutna tanah warisan, nu kuduna mah dipusti pusti, Kang sabri ge lain teu ngarti, ngan nya kitu da hirup mah kudu jeung huripna, da niat ngajual tanah teh lain rek dipake monyah monyah, estu keur usaha ngabayuan nu jadi anak pamajikan, Alhamdulillah dina derna jadi tukang ojeg aya hasilna sok sanajan ngan ukur cukup keur dahar, atuh motor awet da makena apik.
Pasosore bada asar, langit lenglang beresih, euweuh riuk riuk ceudeum maleukmeuk, angin ngagelebug, ti kulon ka wetankeun, Nini Jumsih ngageroan si Sujang “..Sujang geura mandi kaituh urang ulin ka sawah lega, urang lalajo langlayangan..”
Si Sujang uulutudan keneh, tas ulin ti sisi kandang hayam, sigana mah tas ngala undur undur, da awakna mani kalotor ku kekebul taneuh.


“Nini uing ngilu….dagoan rek mandi heula..!” si Sujang tuturubun lumpat ka pancuran rek ngadon mandi, Nini Jumsih nuturkeun ti pandeuri, di jalan ka pancuran ngarawel daun harendong dua keupeulan.
“Sing beresih mandi teh Sujang, ulah bating gebrus kitu bae,…kadieuh urang ruru ku Nini geura..!”
Nini Jumsih ngamandian si Sujang, diruru nepi ka beresih, dakina palid kabeh, daun harendong gaganti sabun, sok sanajan teu loba budah tapi meujeuhna keur meresihan daki.
Sanggeus si Sujang dibaju terus arindit ka sawah lega, kabeneran di sawah lega teh geus beres panen, jadi siga lapangan nu mayakpak ku pare urut panen, meh satungtung deuleu, kacida resepna ngapungkeun langlayangan didinya mah.
“Euleuh geus loba batur geuning Sujang..” ceuk Nini Jumsih ka si Sujang semu ngaharewos…”Hayu urang beulah ditu tuh nu aya saung…ambih genah lalajona..” ceuk Nini Jumsih bari nungtun si Sujang mapay galengan muru saung meh ditengah sawah.
Bari diuk sidengdang Nini Jumsih jeung si Sujang lalajo langlayangan, di tegalan sawah lega geus loba barudak nu rek ngarucu ngala langlayangan kapakan, langlayangan nu eleh diadu, barudak ting alabring bari mamawa gantar nu tungtungna ditambahan ku rupa rupa cagak sangkan babari ngait kana bola langlayangan.
Ti beh kidul kadenge nu eakeakan, sihoreng aya nu keur maen bal, ku jarami nu di buleud buleud siga bal, enya pasosore teh di sawah lega mah sok rame bae utamana sanggeus beres panen, barudak loba nu arulin.


Teu kanyahoan jol bereyek we barudak nu ting taranggah ngaliwat kana saung nu dipake sidengdang ku Nini Jumsih jeung si Sujang, barudak ting beretek, enya we aya langlayangan nu ngoleang ka palebah dinya, barudak geus pada taki taki paluhur luhur gantar, kalan kalan dina beunangna langlayangan teh lain alus mulus tapi kalahka soeh rikes da parebut.
“Sujang ari maneh hayang langlayangan..?” ceuk Nini Jumsih ka si Sujang nu keur olohok mata simeuteun ningali barudak saluhureun pahibut parebut langlayangan, si Sujang neuteup ka ninina, teu ngomong sakemek
Puguh si Sujang teh dua poe nu kaliwat kungsi ceurik eueuriheun bari jeung lolongseran da parebut langlayangan jeung lanceukna, ku lanceukna langlayangan teh kalahka disumputkeun di para, ngumaha ka bapana teu diwaro ngumaha ka indungna teu digugu majarkeun "“.Sujang maneh mah leutik keneh...can bisa ngapungkeun langlayangan,.…kuriak we ti kusruk…”
Si Sujang eureun ceurikna pedah dicombo ku Nini Jumsih diajak ka tegalan ngala cecendet jeung ngukuy sirung hui., balik balik geus meh rek magrib bari ranggem mamawa cecendet jeung anak hui dina leungeuna.
Leungeun Nini Jumsih ngusapan sirah si Sujang “ Heug lamun hayang langlayangan mah engke ku nini dibere…”, awak si Sujang nyarande kana awak Nini Jumsih, leungeunna tetep ngusapan sirah si Sujang, kadeudeuh kanu jadi incu majarkeun sok leuwih tibatan kanu jadi anak.
Nini Jumsih jung nangtung, reketek mageuhan samping bari rada disingsatkeun “…Sujang maneh mah cicing didieu,…dagoan nini nya…”, Nini Jumsih tangtanggahan ningalian langlayangan nu ngoleang.
Ti kajauhan kaciri langlayangan ngoleang pegat talina, ngambul siga kaluhur, terus nyoloyong ngadeukeutan saung, Nini Jumsih rikat lumpat, kitu ge barudak nu sejena, papada lalumpatan moro ka palebah langlayangan bari teu lesot mamawa gantar.
Nini Jumsih enyaan sisirintil ngudag ngudag langlayangan, lat bae poho kana umur, kana awak nu geus meh bongkok, sigana geus teu era najan samping disingsatkeun, ngudag langlayangan bari ngagorowok, “…Mingkeun nu aing eta mah …keur incu deuleu…!!”, kituna bari jeung dudupak ka barudak satepak, puguh we barudak dikitukeun mah rada nyalingkir, rada hemar hemir nandingan nini nini.


Puguh we ningali kitu mah matak gimir, geura we nini nini awakna nu geus meh bongkok, ari buuk camutmut bodas bari ririaban katebak angin, panon muncereng, rurat reret ka barudak jeung melong kaluhur kana langlayangan.
Nini Jumsih ngajleng ngarawel bola, teu beunang, langlayangan kalah ngaleok ka palebah susukan, nu sejen nu lalajo jadi hookeun ningali pamolah Nini Jumsih, tanagana lir nandingan budak ngora kitu deui ujlang ajlengna geus puguh ari lumpat mah teu eleh ku budak nu sejen.
Barang sakali deui ngajleng ngarawel bola, sigana galengan sisi susukan teu dipalire, ari gajleng bola karawel tapi Nini Jumsih ti kecebur kana solokan, atuh puguh awakna rancucut baseuh kajero jerona, langlayangan mah salamet tetep garing.
Sigana reuwas kareureuhnakeun, napas Nini Jumsih ngahegak, bari ngorondang kaluar tina solokan..”…Sujang…Sujang ieu langlayangan teh…”.
Si Sujang ngaberetek lumpat, muru ka ninina, Nini Jumsih ge hudang bari gigibrig, baju baseuh teu ditolih “…Sujang hensok hiberkeun meungpeung panon poe encan surup..!”
Si Sujang nurut ngapungkeun langlayangan, encan bisa ngapung luhur keur mah ongkoh poe geus ngagayuh ka burit.
Tonggeret geus raeng disarada, angin tiis pagunungan geus mimiti karasa
“Sujang isuk deui we ngapungkeunana, ayeuna mah hayu urang balik, bisi kaburu magrib..!” ceuk Nini Jumsih ka si Sujang, dina kongkolak panona aya cai herang ngembeng nu teu weleh neuteup si Sujang nu keur kacida atohna meunang langlayangan Si Sujang ngagolongan bola kana rokrak, bari terus nuturkeun ninina balik ka imah.
Bada isya Nini Jumsih ngageroan Kang Sabri, bapana si Sujang,”…Sabri cik kadieu ieu pangsimbutankeun Ema…ieu awak asa tariris kieu..”
Kang Sabri gura giru muru emana, asa reuwas pedah arang langka rumahuh, ari ayeuna nepi ka ngageroan sagala, terus Kang Sabri ngarampa tarang emana, enya we awakna nyebret panas,”…Ema geuning mani nybret kieu…ke urang kompres ku cai gentong..”.
“Entong Sabri….ieu we pangnyimbutankeun…….”
Ti harita Nini Jumsih brek gering, teu kungsi lila nepi ka hanteuna. Nini Jumsih mulih ka jati mulang ka asal, Kang Sabri inget keneh kana omongan emana nu panungtungan “..Sabri kahade si Sujang sina bisaeun ngapungkeun langlayangan..”.
Si Sujang angger sok ulin maen langlayangan, di buruan we, da teu wanieun ulin ka sawah lega, euweuh nu nganteur.
“…Nini …ieu uing geus bisa ngapungkeun langlayangan..” si Sujang sok ngagorowok bari lulumpatan mamawa langlayangan.


--- oOo ---

(Dimuat dina Majalah Basa Sunda Mangle No. 2212, 19-25 Maret 2009).
Sumber: rumahbacabukusunda.blogspot.com



1 Des 2012

Sono nu ilang

Djungjunan...
Mun mangsa nyeudek ka peuting
Hate teh sok nugencang
Palaur salira kapalingan

Nu endah...
Sore ieu neuteup cai hujan
Nu ragrag cing aneprok kana taneuh
Pon kitu deui hate nyai djungjunan
Anu ragrag miharep salira.

Cinta nu sepi
Endah nu pudar
Hate nu ampir - ampiran layu
Duuh djungjunan, nyai sono kanu tos ilang.



9 Nov 2012

Carpon: Cinta di Lamping Gunung Cakrabuana

Gunung cakrabuana
Teu dihaja kuring liwat ka ieu lamping deui, lamping di sisi gunung Cakrabuana, anu mere kawaas mangsa sababaraha puluh taun katukang. Narembongan deui ngolebat dina sisi lamping tingarudat siga muter film di bioskop. Kuring meungpeun beungeut asa wegah jeung nyeblak basa kagambar hiji wanoja anu sok imut pikayungyuneun.

Duh, Nyai......gerentes dina jero hate asa ku teungteuingeun nasib diri naha bet urang kedah papisah. Beuki lila, beuki kagambar jelas sagala katugenah, kawaas sareng kacinta urang pagalo jeung ngahunyudna eurih katebak angin. Imut nu manis, biwir nu ipis jeung raray nu pinuh kadariaan ka kuring asa teu guna harita geuning urang teu tiasa ngahiji. Tapi dalah dikumaha, geuning waktu geus nunjukeun ka urang yen urang kedah papisah, salamina. Anjeun teu salah, jiga langit diluhureun Cakrabuana anu salawasna warna bulao. Teu salah salawasna jiga mega bodas nu tingarudat diluhureun urang mangsa harita. Moal lepat sabab akang percaya ka Nyai yen gunung ieu, Gunung Cakrabuana salamina masihan kakuatan ka akang kanggo nunjukeun saha akang anu saleresna. Kulantaran, kolot Nyai anu teu panuju, kulantaran kolot Nyai anu poekeun ku dunya anu ngeusian jero hate jeung kahawekan anu sakama-kama. Kolot nyai milih si Barja, anak Pak Karta juragan Jengkol pikeun pisalakieun nyai sanggeus lulus sakola.
Asa masih keneh aya rasa ngagilisik ramo-ramo Nyai kana cangkeng waktos urang duaan ngabius kana motor boga Nyai, motor bebek, motor anyar zaman harita. Ari akang mah boro-boro boga motor apanan sakola SMA oge dipaksakeun bari jeung nganjuk ngahutang ka tatangga. Beuh, kolot Nyai mah, bru dijuru bro dipanto teh lain babasaan. Asal Nyai daek menta, moal burung teu dicumponan. Dalah Akang, kolot akang kudu dedegler heula upamana rek bayaran sakola bulanan oge. Tapi Alhamdulillah pan waktos harita akang mah meunang beasiswa di Depdiknas anu di usulkeun ku Nyai ka Kapala Sakola da Anjeuna dulur Nyai. Balik sakola, Nyai lain langsung uih ka bumi tapi sok ngajak akang muter-muter ka lamping Gunung ieu. Cenah, akang bari diajar motor di tanjakan di lamping Gunung Cakra gigireun leuweung. Akang asa era ka Nyai, era ka diri sorangan, ngukur diri sorangan sabab akang sieun. Sieun ditincak ku kaayaan. Nya akang sadar diri sabab moal kuat upami dituluykeun ieu hubungan. Sagalana geus beda di ieu lamping jiga kahirupan urang nu geus beda teu kawas baheula. Huis mimiti neteep dina sela-sela buuk hideung kuring. Kumis jeung janggot moal boa geus sarebu kali dikerok sangkan kuring katingli tetep ngora. Tapi urang moal bisa ngabohongan kana diri sorangan yen urang geus teu bisa balik deui ka mangsa waktu urang masih keneh boloho. Basa urang mimiti wanoh jeung kaget basa kumis ipis mimiti mucunghul di luhureun biwir. Asa masih keneh kamari Nyai nyeungseurikeun kumis akang jiga kumis beurit.
Sagalana ngolebat deui, minuhan pamikiran kuring anu celengeu disisi lamping ieu. Ayeuna akang gaduh jabatan di kantor Pamarentah, jauh di luar Pulo Jawa. Anak geus rendey, aya opatna kabeh sakola anu ku akang rek diproyeksikeun sina sakola luhur. Geus kuduna akang boga pamajikan teh urang jauh, urang sabrang di Pulo Kalimantan. Lain teu hayang boga pamajikan ka urang Sunda dalah dikumaha geuning jodo mah jorork geuning. Jalan raya anu luar-leor jiga oray masih keneh jiga baheula, nya didinya urang duaan hese beleke nungtun motor anu anu mogok. Nyai ngadodorong titukang matak pikarunyaeun, kuring nyekel stang sangkan nuju ka hareup anu jalanna. Harita mah asa endah wae sagala anu katingal ku urang. Nya kitu deui nyai, sok katangen imut ngagelenyu anu paling amis ka kuring. Ah..hate nyeblak asa deg-degan deui. Motor teh motor nyai anu dibawa ka sakola. Batur mah leumpang kaasup akang ka sakola teh, nyai mah geus mawa motor anyar deui. Poe ieu Nyai hayang dianteur ka sisi lamping Gunung Cakra, teu meunang heunteu nyai maksa pisan. Nya bius kuring teh mawa motor nyai ka sisi leuwung ngabonceng nyai di tukang. Hate asa deg-degan jeung reuwas da bisa kumaha onam. Tapi rasa sieun jeung kumaha onam ka eleh keun ku rasa cinta kuring ka Nyai. Nya diwani wanikeun wae. Lain salah kuring sagalana kajadian. Kuring mah ngan ukur nganteur kahayang nyai. Di sisi leuweung anu jauh kaditu kadieu nyai menta eureun. Nyai diuk cimekblek bangun lungse jeung beak kacape. Motor dieureun keun disisi jalan.
Kuring luak lieuk kaditu kadieu, sieun. Sieun pisan saba ieu teh toangan pisan. Tapi anehna nyai mah siga euwueh kasieun, pohara pisan ceuk pikir kuring. Malah neuteup telek kana beunget kuring asa jiga hayang nu eces. Aya rasa ragab jeung dosa sabab saheunteuna ge kuring teh ngan duaan di ieu tempat anu jauh kaditu kadieu jeung aranglangka kasorang ku manusa. Kuring cicing sieun kajadian saterusna matak nyiksa kuring, tapi sigana ieu kajadian teh geus direncanakeun ku nyai. Nyai ngagelehe ka kuring jiga nu ogo, kuring ngingetkeun nyai sangkan urang pajauh bisa aya syetan asup ka diri urang nya ngalakukeun nu teu bener. Tapi Nyai malah beuki liar jeung teu ngadenge naon anu kukuring dicaram. Istighfar nyai, ceuk kuring bari ngos–ngosan nahan katugenah. Antukna kuring oge manusa anu pinuh kalemahan. Kuring mawa kaperih sabab kudu nandangan kawirang ka diri sorangan, tapi nyai mah siga anu bungah sanggeus sagalana lekasan. Reg, Mobil Avanza kaluaran anyar dieureunkeun belah sisi lamping gunung, pas di tempat dariuk di lebah dinya baheula. Sanajan ayeuna geus rada lenglang kusabab tatangkalan beak dituaran.
Asa masih kagambar sagalana kajadian didinya, kuring asa diperkosa sabab mimiti pisan kuring nyaho sorga dunya, kitu deui nyai. Nyai, asa kamari urang di sisi leuweung eta, naha geuning ayeuna urang geus jauh lekasan. Basa kamari kuring patepung deui jeung nyai di sisi lembur. Kuring asa reuwas basa papangih jeung nyai anu kuleuheu jeung caludih. Ah..asa teu percaya titingalian teh, baheula kulit anu hejo carulang ayeuna ngan kari karijutna jeung semu hideung kapoe. Beungeut anu geulis lir Dewi Sri ayeuna loba gurat-gurat kapeurih katara dina tarang. Teras, Nyai nuduhkeun anak nyai ngan hiji-hijina anu keur sumedeng ligar umurna tujuh belas-taunan. Kuring moal tuker titingalian, kuring moal bohong ka diri sorangan yen anak Nyai teh siga diri kuring mangsa keur ngora, nyeples pisan. Dedegan, panon, irung, halis, biwir meh sarua. Kuring asa ningali diri kuring mangsa jeung nyai. Teu di test DNA oge kuring mah bakal ngaku eta anak kuring. Ah asa peurih hate teh geuning papanggih jeung sari pati sorangan anu teu ka roris mangsa keur jauh. Deudeuh teuing anaking!

Dicandak ti: Saungdedimlyd.web.id
Gambar: banghendri.wordpress.com
Salam hangat, Neng Lilis Mayasari.
FB: liezmaya | Twitter: Liezmaya.


12 Sep 2012

Carpon Basa Sunda : Bulan Wanci Sareupna

Teu karaos waktos nyerelek, tapi ieu tepas masih keneh lowong hehe…maklum simkuring nuju saribuk ngurus itu ieu dak!
Ieu mah mung sakur pangbberah manah bae, mangga…manawi katampi, carita di candak ti Daluang.com (manawi teu kaabotan kang Dadan hehe).

http://amittophoto.net63.net/web_images/siluet.jpg

Bulan beuki pias di awang-awang. Ukur dibaturan ku tilu béntang anu tingkariceup. Geus teu kadéngé deui gebyurna lambak. Geus teu kaciri deui runggunukna pilemburan jeung ngamparna pasawahan. Bieu, pabuburit, kapal geus miang ninggalkeun palabuan. Ninggalkeun salaksa katineung di ditu, di bali geusan ngajadi.

Asa cikénéh, tur asa detik bieu pisan, kuring nénjo marakbakna kembang samoja di pipireun imah. Tangkal samoja gigireun kuburan bapa, anu ku ema mah dipiara pisan. Malah saméméh ema ninggalkeun, nyusul bapa ka kalanggengan, ukur hiji anu diamanatkeun téh; pangmiarakeun tangkal samoja. Ayeuna, amanat ema téh kamomorékeun, lantaran kuring kaburu indit. Teuing saha nu bakal neruskeun miara éta tangkal samoja.

Indit téh éstuning taya kereteg ti méméhna. Teu boga niat ti anggalna. Malah henteu kungsi ngimpi-ngimpi acan. Isuk-isuk, basa kuring rék nyawang meletékna panonpoé nu baris maturan hirup kabeurangnakeun, Pa Érté ngaronghéap. Datangna teuing ti lebah mana, da ujug-ujug ngajanteng hareupeun. Katémbongna mani geus saged, beberengkes, bangun rék indit-inditan.

“Hayu atuh!” pokna.

“Hayu? Ka mana?” kuring kerung.

“Har, apan kamari geus dibadamian. Urang téh rék nyaba ka jauhna, ka alas peuntas. Urang nyiar kasenangan di ditu!”

“Asa kakara ngadéngé kuring mah?”

“Aéh-aéh, apan geus dibéjaan ti tangéhna ogé. Urang téh rék nyaba ka ditu. Matak harita bapa omat-omatan, sing loba ngumpulkeun bekel. Sing bisa ngajeuhjeuhkeun pakeun sarta ulah natambuh waktu. Bekel ieuh, kudu mawa bekel!”

“Kumaha atuh, da kuring mah teu boga nanaon?”

“Keun baé, kitu wéh. Buru-buru, bisi katinggaleun ku kapal!”

“Saha baé nu milu téh?”

“Loba. Geus taruluy batur mah!”

Mani asa rurusuhan indit téh. Asana mah, henteu mandi-mandi acan. Da éta, Pa Érté mani ngabebereg, henteu méré pisan témpo. Kuring nepi ka poho, henteu ngonci heula imah, henteu maraban domba, atawa nitipkeun pakaya jeung tangkal samoja ka nu aya di lembur.

“Keun baé da engké ogé aya nu ngurus!” cék Pa Érté sajeroning leumpang.

Nepi ka palabuan, enya baé geus ngagimbung loba jelema. Rombongan ti lembur kuring, misah di beulah wétan. Pa Kuwu, Pa Olot, Pa Lebé, Ulis Odang, Hansip Oding, Bah Wirya, katémbong keur ngabaredega. Panonna neuteup ka tengah jaladri. Bangun nu keur nyawang pikahareupeun.

Kapal anu rék mawa kuring – teuing ka mana, da Pa Érté can kungsi ngécéskeun – geus ngajugrug di basisir. Kapal anu nya badag nya jangkung, asa can kungsi manggih tandinganana.

“Geus kumpul saréréa?” cék Pa Lebé.

“Parantos sigana mah,” Pa Kuwu nu ngawalon téh.

“Hayu atuh urang indit ayeuna!”

Kabéh asup kana kapal. Dipingpin ku Pa Lebé. Tapi anéh, ari barudakna mah henteu sina milu. Kalah ka diantep ngajanteng di sisi basisir. Katémbongna, maranéhna bangun sedih naker. Loba nu carinakdak. Malah kadéngé lapat-lapat, aya nu ngahariring lagu Pileuleuyan. Euleuh, geuning aya nu maca tahlil sagala rupa.

Basa hatong kapal disada, asa aya nu ngajedud dina jajantung. Nya di basisir ieu pisan, saniskara katineung baris diteundeun, biheung kasampeur deui.

Nepi ka ayeuna, sajeroning nangtung dina dék kapal, kuring bingung kénéh. Rék ka mana ieu téh? Saenyana, éta pananya bisa ditepikeun ka Pa Érté, atawa ka saha baé. Ngan can aya waktu nu rinéh. Sabab kabéh ogé, keur anteng narangtung bari nyawang cai laut nu ririakan kasorot bulan nu beuki pias.

Nu ngajanteng di dék kapal téh, nu keur ngalamun kawas kuring, jumlahna teuing sabaraha urang. Ngajajar heuleut saméter. Kawas nu dikomando, leungeun maranéhna nangkeup harigu. Sorot panon ka jauhna, teu ngiceup-ngiceup.

Moal boa, ieu kapal keur nyuruwuk meulah jaladri. Gancangna teuing sakumaha, geus teu karasa.

Pa Érté ngajanteng pisan gigireun kuring. Teuing iraha jolna, da tadi mah anu ngajanteng lebah dinya téh Pa Olot. Asa manggih kasempetan pikeun nepikeun kapanasaran, Pa Érte gancang ditoél.

“Pa, rék kamana urang téh?”

“Engké ogé apal sorangan!” walonna bari henteu ngarérét-rérét acan.

Ngadéngé jawaban kitu mah, angger baé lebeng. Poékeun. Nya kapaksa baé, keur saheulaanan mah, dijawab ku sorangan. Dumasar kana sawatara kajadian harénghéng di lembur.

Bisa jadi, pangna Pa Lebé saparakanca ngajak miang téh, lantaran kaayaan lembur geus henteu pikabetaheun deui. Paceklik nu panjang. Kurang dahareun. Pagebug. Loba kasakit. Taneuh nu angar. Matak rungsing jeung henteu tingtrim. Enya ari nineungna mah, napel kénéh dina angen-angen. Tapi naon anu karasa ku kuring, moal bina jeung maranéhna. Miang ti lembur pikeun nyingkahan rereged. Ngan anu matak héran téh, boh Pa Lebé, boh nu séjénna, kawas nu mentingkeun sorangan. Naha ari anak pamajikan henteu dibawa, diculjeunkeun kitu baé? Saha nu ngurusna?

Kituna mah, aya alesan maranéhna indit ninggalkeun lembur ogé. Alesan anu ku kuring karasa jeung karampa. Méh kabéh anu ayeuna keur nangtung dina dék kapal, papada boga bangbaluh hirup. Ninggalkeun pasualan di ditu, di lembur. Pasualan anu nepi ka maranéhna miang ogé, biheung geus réngsé.

Kuring leumpang lalaunan. Mapay-mapay jajaran jelema-jelema anu keur narangtung nyawang jaladri. Kuring neuteup Pa Érté. Dina panon Pa Érté katara aya nu ngembeng. Boa manéhna keur ingeteun ka pamajikanana, da basa ditinggalkeun téh keur meujeuhna bureuyeung. Atawa inget ka anak anu keur meujeuhna kembang buruan. Kuring apal pisan, hirup Pa Érté ti baheula ogé henteu manggih kamarasan. Imahna nu nenggang di tungtung lembur, nu geus déngdék ka kénca alatan dihakan umur. Cék béja, ti barang rumah tangga Pa Érté hayang ngoméan éta imah téh. Keun bae panggung ogé, weweg-weweg atuh. Tapi tepi ka ayeuna ogé angger baé. Henteu robah, henteu kaganti golodog-golodogna acan. Kalah ka pamajikanana ririwit. Mindeng gering jeung kurang kasabaran, pédah hirup Pa Érté taya menyatna.

“Hésé geuning hayang ngawangun imah téh, Jang!” cék Pa Érté harita, hareupeun Pa Lebé.

“Cék kuring mah, jieun heula tihangna anu weweg!” walon Pa Lebé.

Enya, kawasna mah, pangna panon Pa Érté nepi ka ngembeng ogé alatan inget ka dinya. Inget ka imah anu henteu kungsi kaoméan.

Kuring ngaléngkah deui. Bagean Pa Olot ayeuna mah anu diteuteup téh. Sarua, sarua pisan, dina panonna aya nu ngembeng. Malah leuwih ngembeng ti panon Pa Érté. Naha Pa Olot téh inget ka budakna anu minculak ti batur? Enya, Pa Olot téh geus masagi dina dunya barana mah. Ngan sapopoéna teu weléh ngungun alum. Komo saprak Si Unéd mangkat rumaja mah. Si Unéd anu kakocapkeun sakola ka kota, mindeng nyieun masalah anu matak wirang Pa Olot. Komo apan, Pa Olot téh jadi jelema anu dipikolot, picontoeun urang lembur. Kari-kari ayeuna dikotoran ku kalakuan anak. Enya. Si Unéd anu sok mabok. Si Unéd anu – cék Pa Olot – jauh tina agama. Si Unéd anu kungsi ngagadabah Nyi Imas.

“Aing téh henteu bisa mingpin kulawarga. Henteu bisa ngalelempang paripolah anak!” kadéngé Pa Olot gegerendengan. Nyaritana bangun hanjelu naker. Kawas bijil tina haté nu pangjerona.

Kuring ngaléngkah deui. Pa Kuwu ayeuna mah anu diteuteup téh. Sarua, sarua pisan, dina panonna aya nu ngembeng. Malah katémbong geus aya nu ngalémbéréh. Nyarakclakan. Murag kana dék kapal. Naon anu dipaké sedih ku Pa Kuwu? Asana téh taya cawadeunana. Tur kuring henteu kungsi nyaksian Pa Kuwu meunang bangbaluh. Salila mingpin désa, asa taya codéka nanaon. Malah kapaké pisan. Enya, ari kabeungharanana mah misah ti batur. Imahna ngajengléng. Kakocapkeun bulan hareup mah rék meuli mobil. Pakayana nu lubak-libuk, cék manéhna sorangan, lain hasil idek-liher di balé-désa. Tapi meunang meres késang, ladang dug hulu pet nyawa. Kari-kari ayeuna, Pa Kuwu ogé milu indit jeung Pa Lebé. Naha henteu lebar ninggalkeun pakaya, ninggalkeun pamajikan bahénol, ninggalkeun kasugemaan hirup?

Naon anu keur diimpleng ku Pa Kuwu, henteu kabaca saeutik ogé. Tapi sanggeus sakitu lilana didagoan, Pa Kuwu méré jawaban. Kawas nu surti, kuring téh hayang nanya kitu.

“Di dinya moal apal, naon anu keur jadi kabingung. Sabenerna, ku di dinya ogé bisa dijawab. Bisa dirarasakeun. Naon anu ku di dinya dipaké handeueul satutas ninggalkeun lembur?” pokna.

“Kuring mah henteu boga nanaon, Pa Kuwu. Imah geus rék runtuh, sawah jeung tegal teu boga. Ukur hiji anu dipaké hanjelu téh, kuring geus ngamomorékeun amanat Ema, miara tangkal samoja!”

“Lain, aya kénéh sajaba ti éta,”

“Naon?” kuring dangah, neuteup Pa Kuwu nu paromanna angger, teu riuk-riuk, teu némbongkeun robahna semu.

“Pikiran baé ku sorangan!”

Lebeng. Henteu kapikir.

Bagéan Pa Lebé anu diteuteup téh. Sarua, sarua pisan, dina panonna aya nu ngembeng. Malah lain ngembeng deui, nyurulung mapay pipi, mapay beuheung, parat nepi kana sukuna.

Pa Lebé, kuring apal pisan. Lalaki anu sapopoéna teu weléh basajan. Imahna lebakeun tajug, ukur kahalangan tangkal jambu. Pa Lebé anu tara leupas ti kopéah jeung – sakanyaho – tara ninggalkeun istigpar. Nilik kahirupanana mah, Pa Lebé henteu kasebut bisa usaha. Malah tepi ka kiwari, hirupna angger nyorangan. Pamajikanana maot, sapuluh taun katukang. Ti harita, kawas henteu boga deui niat rarabi. Sapopoéna idek-liher di tajug. Mapagahan barudak nu hayang diajar ngaji.

Padahal, naon anu dipaké sedih pikeun Pa Lebé mah. Miangna ti lembur, asana mah henteu ninggalkeun kabeubeurat. Atawa melang ku tajug, bisi euweuh nu ngurus. Bisa jadi, ngan éta-étana anu dipaké hariwang ku Pa Lebé mah. Inggis taya nu bisa neruskeun tapak-lacakna.

Henteu kaburu bisa ngawangkong. Sabab lir dikomando deui, anu ngajaranteng dina dék kapal téh arasup ka jero. Tinggal kuring ngajanteng sorangan. Satadina mah rék nuturkeun, ngan asa betah kénéh. Sabab bulan anteng maturan peuting, najan sorotna beuki pias. Cai laut angger ririakan. Kapal terus ngabiur, ngabiur teuing ka mana.

 

***

Transmigrasi. Pindah ka alas peuntas. Néangan hirup jeung huripna. Di ditu, di tempat nu ayeuna rék dijugjug. Ukur éta anu aya dina ingetan kuring mah. Sabab rék ka mana deui, ari lain transmigrasi mah. Kawasna Pa Lebé saparakanca kapincut ku dongéng Mang Satibi baréto. Puluhan taun ka tukang, Mang Satibi kungsi indit ninggalkeun lembur. Anu séjénna mah, harita, kalah ka tingbirigidig diajak nyorang sagara téh. Ngan Mang Satibi anu beunang disebut nékad. Inditna kadua pamajikan. Henteu mawa bekel nanaon. Heuleut lima taun ti harita, Mang Satibi nganjang deui ka lembur. Terus ngadongéng, kumaha senangna di alas peuntas. Cék dongéng Mang Satibi, di ditu téh manéhna geus bisa nyieun gedong, meuli motor, meuli sawah jeung tanah. Padahal pagawéan sapopoéna mah henteu hésé, ukur ngurus kebon sawit.

Pasti. Pa Lebé saparakanca, kaasup kuring, rék transmigrasi. Rék ngarobah hirup di ditu, di alas peuntas. Eukeur mah kaayaan di lembur geus teu pikabetaheun, katurug-turug kawasna mah ingeteun kana dongéng Mang Satibi téa.

Ngan anéhna, nu aya dina kapal, bet henteu nyaritakeun kaayaan di ditu, di tempat nu rék dituju. Kalah ka patingharuleng bangun ngadadak manggih kabingung. Malah aya ti antarana anu nepi ka luh-lah, kawas peunggas harepan. Ilaharna mah, lamun rék nyanghareupan kabagjaan – sebut baé kahirupan di alas peuntas téh kabagjaan – lain ngeluk tungkul siga nu bingung. Malah sakuduna béar marahmay. Taya salahna sapanjang jalan gogonjakan, seuseurian, patingcakakak sangeunahna.

Enya, kaayaan di jero kapal téh kalah matak sareukseuk. Di ditu, di dieu, pinuh ku nu ngadon ngalamun. Taya nu katangén ngobrol ngalér-ngidul. Taya nu katémbong melenyun udud. Maranéhna kawas nu jongjon jeung dirina séwang-séwangan.

Kapal téh terus nyemprung meulah jaladri. Geus henteu kadéngé sorana, awahing ku tarik. Ngan anéhna, geus mangbulan-bulan, henteu nepi baé ka nu dituju. Kalah ka pengeusi kapal lir nu beuki tagiwur. Beuki anteng ngalamun. Beuki jongjon jeung dirina séwang-séwangan.

“Rék iraha nepina ieu téh?” kuring nanya ka Pa Olot. Tapi ditanya ngadon ngeluk, bari kapireng sorana inghak-inghakan.

“Ku naon Pa Olot?”

Henteu ngajawab.

Nyampeurkeun Pa Érté, sarua henteu ngawalon. Komo ari Pa Kuwu mah. Hansip Oding, Ulis Odang, Bah Wirya, sarua ngabaretem.

Kapal angger nyemprung, teuing rék iraha eureunna.

Pangeusina geus loba nu inghak-inghakan. Malah terus careurik patarik-tarik. Ngaguruh sapangeusi kapal. Kuring bingung pipetaeun, naha kudu milu ceurik? Tapi kapal angger nyemprung. Angger teu soraan. Kuring kukurilingan, ka rohang nahkoda. Tapi taya sasaha. Kapal maju ku sorangan. Kawasna, nahkodana ogé keur milu ceurik.

Teuing meunang sabaraha bulan, maranéhna ceurik téh. Lila-lila, tina ceurik téh, jadi patinggorowok patarik-tarik. Kaasup Pa Érté, Pa Lebé, Pa Kuwu, jeung nu séjénna.

“Hayang balik deui. Gancang balik deui!” pokna.

Tapi kapal henteu eureun. Jajauheun nepi malik arahna. Asa ketir nénjo kitu mah. Kaasup kuring bet hayang balik deui. Sabab asa aya nu tinggaleun di lembur téh. Enya, asa aya nu tinggaleun.

“Moal, karah kumaha ogé, anjeun moal bisa balik deui!” aya sora ti gigireun, basa kuring keur nangtung ngumbar katineung dina dék kapal. Sora anu agem. Tur kuring kakara ngadéngé sora sakitu agemna. Basa dilieuk, aya nu maké baju sarwa bodas ngajanteng.

“Saha anjeun?”

“Pangeusi ieu kapal!”

“Enya, tapi naha bet nyampeurkeun kuring?”

“Pédah wé, katémbongna siga nu bingung!”

“Naha anjeun henteu milu ceurik?”

“Naon nu perlu diceungceurikan?”

“Itu geuning batur mah …”

“Enya, maranéhna ceurik hayang balik deui ka lembur. Sadetik wé cenah. Aya nu tinggaleun di ditu!”

“Kabéh aya nu tinggaleun?”

“Enya!”

“Kaasup kuring?”

“Bisa jadi!”

“Ké, ari ieu kapal téh rék kamana? Geuning henteu nepi baé?”

“Engké ogé bakal nyaho!” pokna bari terus ngaléos.

Kuring ukur bati ngahulengna. Asa teu kaharti. Nu gogorowokan beuki tarik. Sora Pa Kuwu mani pangtarikna.

“Hayang balik deui!” cenah. Enya, dipikir-pikir mah, kuring ogé asa aya nu tinggaleun. Pamustunganana mah sapamadegan jeung maranéhna : hayang balik deui.

Tapi kapal terus nyemprung. Teu beunang dieureunkeun. Kalah cimatana pangeusina terus maruragan. Ngamalir dina dék-dék kapal. Terus ngeyembeng. Beuki loba. Beuki pinuh. Pamustunganana kapal déngdék pinuh ku cimata. Terus déngdék. Pangeusina patingkocéak. Kuring hareugeueun. Kapal beuki tilelep. Saméméh karem, kuring bisa kénéh neuteup bulan nu beuki pias …***

Saung Pangreureuhan, 2000
sumber: daluang.com



4 Jun 2012

Created with PhotoShake for Android



21 Feb 2012

Carpon Titis Tulis


image Nis, ieu Maya, sobat anjeun baheula. Geus tilu kali ngetrok panto, ku naon teu dibuka bae? Lampu di tengah imah ngemprah keneh. Sora televisi kadenge ka luar. Karek tabuh salapan ieu teh, piraku Ninis geus tibra. Asa moal salah imah deuih. Maya geus tatanya ti gapura komplek keneh. Kabeh nu ditanya nuduhkeun ka dieu, ka nomer ieu. Jeung moal keur kagok digalentor ku salaki meureun, pan Ninis teh rarangdaan keneh lin?

Nyangka kitu teh pedah ceuk Ninis sorangan, kapok teu hayang deui boga salaki. Inget keneh teu basa opat taun ka tukang urang ngobrol duaan di warung sate Pa Kumis? Ti harita urang can bisa tepung deui.

"Sorangan bae Nis, keur ka mana ari Kang Adin?" kitu barang gok tepung di warung sate teh.
"Tong nanyakeun Si gejul, mending ge murak sate sing wareg!" tembal anjeun bari diuk gigireun, beulah katuhu.
"Har, ku naon kitu? Keur pasea?"

Harita paroman anjeun ngadadak alum. Terus robah jadi jamotrot kawas nu ambek. Untung Ninis mah geulis, najan keur jamedud ge angger we siga Bella Saphira. Rancunit matak pikabitaeun lalaki. Keur mah boga awak sampulur bari bahenol, puguh we matak moho sakur nu nenjo.

"Geus pisah jeung Si jurig teh, geus rek sataun!" ceuk anjeun bari jebi.
"Baruk? Tega geuning Kang Adin teh? Teu cara baheula keur hayangna, mani teu sirikna ngalehor dina golodog?" cekeng kaget pisan.
"Numatak ge, lalaki mah teu bisa dicepeng pamadeganana. Hanas keur bobogohan jeung Kang Iwan kapaksa dipegatkeun. Tuda watir ku melas-melisna. Jeung kataji ku keyengna we, mikahayang ka urang teh teu sirikna bebeakan. Geus puguhna surat murudul teh unggal minggu, apan lamun datang ge teu weleh angkaribung jingjing bawa. Atuh lamun balik ti panyabaan, memeh datang ka kolotna teh ngaheulakeun ka urang heula. Kitu deui mere duit pamahugi, eusi amplop teu weleh kandel. Sok we, saha awewena nu teu kaceot!"
"Enya, apal Maya ge. Tapi naha atuh bet tibalik lemah? Lain pedah Ninis katohyan nyelewer?"
"Euleuh, goreng teuing sangkaan teh, May?"
"Ih, pedah keur usum we. Pan ayeuna mah nu nyelewer teh teu pandang cacah atawa menak, teu di rahayat teu di pajabat...," nembal teh bari ngagalokeun kecap kana samara sate.
"Lain manehna nu nalak, tapi Ninis sorangan nu menta pisah. Ninis nu ngagugat talak ka pangadilan agama. Alhamdulillah hasil."
"Deuh, rame geuning Nis? Jadi, Kang Adin nu nyelewerna?"
"Lain perkara nyelewer, May. Kang Adin robah jadi euwah-euwah!"

Nis, inget keneh teu, harita Maya. Teu ngarti naon nu dimaksud ku Ninis. Maya panasaran hayang ngadenge lalakon nu sagemblengna, tapi Ninis kalah jongjon ngahuap. Sakitu geus beak tilu tiir, Ninis teu daek pok bae.

"Pok atuh, Nis!" cekeng, gantung areuyeun.
"Naon?" ceuk Ninis, malik mencrong.
"Eh, ari Ninis bieu tos ti mana heula?"
"Murak sate!"
"Ih, Maya mah mani ti dengdek-dengdek hayang ngadenge lalakon Kang Adin jadi euwah-euwah..."

Anjeun nyikikik. "Sugan teh teu panasaran," bari kop deui nyokot tiiran sate.

"Dasar gembul!"

Lalakonna panjang, May."

"Kajeun panjang oge, sok atuh caritakeun, meungpeung panggih," ngahaja sendok diecagkeun, ngahuap eureun heula bakat ku hayang saregep ngadengekeun.
"Mimitina mah saprak Kang Adin di-PHK," ceuk anjeun muka carita. "Lantaran hayang boga gawe deui, manehna meh unggal poe indit ngasup-ngasupkeun surat lamaran. Tapi nepi ka tilu bulan can aya nu narima bae. Antukna duit pasangon nu teu sabaraha gedena teh beak dipake kabutuh sapopoe. Tah, ti harita sikep Kang Adin mimiti robah. Manehna kawas nu peunggas harepan. Duka ku naon jadi remen meuli inuman nu teu paruguh. Lamun indit ti imah, balikna meh tengah peuting bari sasampoyongan mabok. Jadi gede ambek deuih. Komo lamun euweuh duit mah, wani nyiksa sagala ka Ninis teh."
"Euleuh, kutan kitu Nis? Terus kumaha?" cekeng wuwuh bengong.
"Hiji poe Kang Adin ngajak ulin. Cenah mah ngajak nganjang ka sobatna nu rek mere pagawean. Anehna, Ninis kudu dangdan kawas rek ka pesta dangsa. Kudu geulis, kudu menor, kudu seksi, cenah. Tara-tara ti sasari Ninis kudu make baju nu nyitak awak jeung erok pungsat. Jeung deui teu meunang mawa budak, May."
"Ninis teu nolak?"
"Ih, puguh we nolak mah. Pan iraha teuing Ninis dangdan kawas jablay. Komo bari kudu ninggalkeun budak nu anyar dikisat. Tapi Kang Adin keukeuh maksa. Gaul cenah sakali-kali mah. Meh bebas, budak pihapekeun ka tatangga, pokna teh."
"Tapi bener nya nganjang ka sobatna?"
"Nu matak, ti harita Kang Adin gejulna teh. Manehna jadi euwah-euwah May!" ceuk anjeun bari paroman ngariuk nguyung. Tina juru panon ebreh aya nu ngembeng. Lila-lila peupeus ngalembereh mapay pipi.
"Maksud Ninis?"
"Ninis teh dilacurkeun, May. Ninis dijual ku Kang Adin ka sobatna."
"Astagfirulloh...!" ngadadak dada karasa eungap.
"Lain ukur sakali eta, May. Unggal manehna butuh duit, Ninis terus dilacurkeun."

Nis, ngadenge kitu jajantung Maya asa rek pegat. Sakedapan ngaheunggeu. Asa percaya asa henteu. Naha Kang Adin jadi nista? Apan baheula mah sakitu bageurna? Jeung asa boga dosa ka Ninis teh, lantaran Maya sorangan nu nepungkeun Ninis ka Kang Adin.

"Ari Ninis teu bisa ngalawan pisan?"
"Hese nyaritakeunana, May. Nolak jeung ngalawan mah asa geus kurang kumaha. Dasar jelema gejul, beuki wani ngalawan beuki pohara nyiksana. Nu ngaranna ditampiling mah geus teu kaitung duka sabaraha kali. Lamun nolak ngalayanan lalaki bawa manehna, sapeuting eta Ninis digantung. Sirah di handap, suku di luhur..."
"Ya Alloh, ya Robbi...!"
"Ninis ge kungsi kabur May, tapi kacerek deui. Ti harita Kang Adin ngancam, lamun Ninis nolak dilacurkeun, cenah keur gantina Si Pipit rek dijual!"
"Beu!"
"Sok pikir ku Maya. Kajeun Ninis jadi korban ti batan anak nu dijual," anjeun harita terus nyegruk.

Harita teh Maya ge kabawakeun ceurik, Nis. Urang paungku-ungku duaan. Teu ieuh malire tukang sate nu kumisna ngadadak lempes. Maya bisa ngarasakeun kumaha paitna nasib Ninis. Ceuk paribasa mah Ninis the lir ibarat maju jurang mundur jungkrang.

"Hadena we ka Ninis aya jalma nu haat nulungan," ceuk anjeun sanggeus cimata urang mimiti saat.
"Kumaha dongengna, Nis?" cekeng bari curinghak.
"Sakali mangsa Ninis dilacurkeun deui. Poe eta mah teu dianteurkeun ku Kang Adin, tapi ngadon nitahan sobatna. Ninis diserenkeun ka hiji lalaki perlente. Aneh, nu ieu mah keur kasep teh someah. Apan nu sejen-sejen mah barang gok oge sok langsung rorontok muka anderok. Tapi nu ieu mah kalem pisan. Boro-boro ngarontok, diuk ge teu wani padeukeut. Di kamar hotel teh, Ninis diuk dina biwir ranjang, manehna mah camekblek we dina korsi."
"Geuning, aya nu kitu lalaki teh?"
"Ninis ge heran, May. Manehna kalah ngajak ngobrol, tatanya naon kasang tukangna pangna Ninis cenah jadi awewe panggilan. Ah, kasempetan ceuk pikir teh. Brak we dibuka sagalana. Meureun geus kersana Nu Kawasa. Eta lalaki teu pisan wani ngoromeoh. Kalah dek we nyieun reka perdaya. Nya ku anjeunna salaki gejul teh dijebloskeun ka panjara, sakalian Ninis dibantuan ngagugat talak...."

Duh, mani ngemplong ngadengena teh, Nis. Alam dunya asa ngadadak blungblang. Warung sate nu sumpek ge asa robah jadi stadion. Enya, bakat ku milu bungah.

"Nu matak, geus Ninis mah teu hayang deui boga salaki. Kapok. Ayeuna mah rek ngurus si Pipit di lembur. Rek disakolakeun sing luhur. Rek dipasantrenkeun. Sugan we jadi budak anu solehah," anjeun ngebrehkeun harepan.
"Maya salut ka Ninis," cekeng bari ngarangkul. "Maya angkat topi. Teu sangka Ninis bisa teger, tabah jeung tawekal. Mun Maya nu ngalaman kitu, duka bakal kumaha. Paling ge geus we maehan maneh. Gantung diri. Rek marakayangan jadi ririwa. Rek diuber salaki gejul kitu mah. Ngahukumna teu cukup ukut dibui kawas Kang Adin ayeuna. Salaki ucut burung mah kudu dijungjurigan sangkan paeh molotot!"
"Hush, nyarita teh sok sompral kitu, kumaha mun dituliskeun jurig?"
"Bae dituliskeun jurig mah, asal ulah dituliskeun malaikat we!" ngawalon teh bari jebi.

Nis, ayeuna Maya aya di teras. Ku naon ngetrok panto taya nu ngawaro? Geus tibra sare kitu? Boa Ninis jalir jangji, geus boga deui salaki. Mun enya teh, meureun ayeuna keur dikeukeupan, atawa keur ngahenen diparende ku bebene pamepes hate.

Ti saprak pisah di warung sate Pa Kumis tea, urang can bisa tepung deui. Bongan Ninis balik ka lembur. Maya teu nyaho ka lembur Ninis. Apan salila sosobatan teh urang mah teu ingkah ti kota Bandung. Tadi oge mapay-mapay we tatanya ka saban jalma nu kaparengkeun panggih di jalan.

Maya teh rek menta tulung, Nis. Bet sanasib geuning urang teh. Meureun sakumaha ceuk Ninis harita, omongan Maya dituliskeun jurig. Salaki Maya ge robah jadi euwah-euwah kawas Kang Adin. Maya sarua dilacurkeun ku salaki.
Duh, nyeri batin teh, Nis. Ampir saminggu tilu kali Maya kudu ngalayanan lalaki culas. Maya dipaksa teu meunang embung. Kawas Ninis harita, sarua Maya ge remen disiksa. Mun teu ditampiling, nya didagorkeun kana tembok. Sakapeung Maya dilelep-lelep dina bak mandi, terus dikerem sapeuting jeput.
Teu kuat Maya mah, Nis. Teu bisa teger jeung tabah kawas Ninis. Tilu poe ka tukang Maya nekad maehan maneh. Maya gantung diri, Nis. Boa Ninis ge terang kasusna dina Buser atawa Sergap. Kasus Maya diliput ku kabeh stasion tivi. Kungsi nonton teu?
Nis, geus dua peuting Maya marakayangan. Geus dua peuting ngubek kota Bandung neangan salaki. Cara omongan Maya harita, salaki gejul teh rek diuber. Rek diririwaan. Rek dijungjurigan ngarah paeh molotot.
Nis, ieu Maya aya di hareupeun imah. Buka atuh pantona. Piraku kudu gegedor? Maya bingung Nis. Salaki can kapanggih keneh. Duka ka mana kaburna tah jelema gelo teh. Sugan atuh lalaki nu bareto nulungan Ninis ayeuna bisa nulungan ka Maya. Pangnewakkeun salaki Maya. Lamun geus aya di pangberokan, keun bagean Maya nu ngajungjurigan. Satuju, Nis? ***


Bogor, 200309
Ku Dedin Rohaedin
Dicandak ti: Majalah-mangle


27 Jan 2012

Aing Djago

- Ku S.A. Hikmat -

image ,,Tah dada aing” Sorana mani handaruan. Kurang-kurangna teger mah nu ngadenge matak baseuh tjalana. Song dada rubakna nu buluan diasongkeun. Sorot panonna nu buringhas siga tembus kana hulu angen musuhna. Njaliara ka sakudjur awak nu keur disanghareupan. Unggal rindat, usik djeung kereteg musuhna geus kaukur. Moal kapiheulaan babar manehna mah. ,,Hajoh dia ulah ngadjedog bae.”

Si Gomar anu geus kasohor djago di daerah Tjibaliung, hatena rada hemar-hemir. Asa kakara manggih lawan anu teuneung ludeung asup ka daerahna. Sanadjan manehna geus njaho kana ngaranna oge, ari adu hareupan mah kakara, da di dunja kadjawaraan di sakuliah Banten mah teu aja nu bireuk atuh ka si Djago the. Djago-djago di Labuan, Menes, Rangkas, Cilegon, Pandeglang geus teter. Kabeh dipatjundang. Karek ku haok djeung polototna bae ge geus rea nu taluk. Komo ieu bari diparag ku si Djago djeung baladna saperti ajeuna mah.

Kareret ku djuru panon Si Gomar, balad-balad manehna sorangan bangun nu leungit pangatjian. Renghap manehna narik napas pandjang, tajohna ngumpulkeun heula tanaga djeung pangatjian.

 

,,Djadi asal idjen!” djawab Si Gomar neger-negerkeun maneh. Hatena mah teu wudu dag diug dug. Srog madju ka hareup. Bedog Tjiomasna meh ngangsar kana taneuh. Geulang bahar meulit dina pigeulang duanana. Dua djago geus adu hareupan. Nu saurang awak badag sembada, nu saurang deui djangkung leutik.

Njeh Si Djago njerengeh semu nu ngahoa. Pikirna sageprak oge Si Gomar moal teu rubuh.

 

,,Heeet” Si Djago ngagigila musuhna. Dina kalangan pentja di Banten mah sora ieu teh pikeun mere peringetan. Musuh kudu iatna sabab gorowok kieu teh biasana disusul ku panaradjang kilat nu bahja. Tapi da lain djawara sakatiga atuh si Gomar oge. Nangtungna masing angger tagen. Teu seber ku geretak nu matak katorekan. Manehna tetep ngadago gerakna musuhna. Tapi nu didago lebeng.

Ana barakatak the Si Djago ngagakgak ,,Heuh, heuh, heuh,” matak muringkak bulu punduk. ,,Heuh heuheuh, bener djago dia, njah! Deungeun-deungeun mah karek dihetkeun geh geus bidjil kokoneng.”

Rej beungeut Si Gomar beureum. Hatena ngentab panas. Leungit sagala kagimir. Ajeuna paeh isuk paeh. La haula wa la kuwata, tjeuk hatena njambat. Teuing ka saha. Ngan nu dipeleng ku mengingetna mah, guruna, nu nurunkeun sagala elmu pentja djeung kawedukan.

 

,,Hajoh dia madju”. Ragamang Si Djago rek ngarawel beuheung Si Gomar. Ieu pisan nu diarep-arep ku Si Gomar ge. Antara sasenti deui ngagilek, leungeun musuh digiwarkeun kaluar. Tapi…. Meh wae manehna kaleungitan kasaimbangan badanna. Da leungeun Si Djago sakilat: ,,leungit”. Sihoreng eta gerak tipu. Geuwat manehna menerkeun deui tangtunganana.

,,Heuh, heuh heuh” Si Djago Tjeutjeuleukeuteukan. Seuri nu karasana asa balati nurih angen Si Gomar. Saumur dumelah, karek ajeuna dipojok djeung digeuhgeujkeun dina kalang, mangkaning di lembur sorangan deuih. Renghap deui narik napas. Huntuna kekerot. Napsuna mimiti ngagudag-gudag. Gorowok manehna nantang. ,,Hajoh dia djago, madju Setan ……….”.

 

Djep nu njeungseurikeun djempe. Rej beungeut Si Djago beureum. Biwirna mani ngawet, dadana beuki didjeberkeun. Panonna molotot bangun anu rek ngalegleg.

,,Disakalikeun dia ku aing ajeuna mah, moal diomberan,” gerentesna. Sebrut peureup katuhuna nu sagede tjengkir ngahiuk. Djleng Si Gomar luntjat ka katuhueun musuhna, bari nepak siku Si Djago ku leungeun kentja, bareng djeung suku katuhuna nedjeh palangkakan. Mun nu sedjen mah dina tangtung kitu teh geus pasti beunang mamatihna.

 

Tapi Si Djago nu kakontjara maher pentjana, ngan ukur djero sasekon geus bisa ngomean tangtungna. Sret narik leungeunna nu milepas, disikukeun bari ngarengkogkeun awakna. Tulang siku diadu djeung tuur Si Gomar. Ngan sakilat duanana geus pada menerkeun deui tangtungna. Sadjongdjonan papelong-pelong. Napasna ngaharegak. Sebrut deui Si Djago ngaheumbatkeun peureup katuhuna. Tapi harita keneh ditjentok deui bari ngagilirkeun awakna ka katuhu. Atuh Si Gomar nu rek ngadua kalian mitjeun panaradjang musuhna kawas tadi teh, ajeuna kapalingan tangtung. Karek ge djleng ka katuhu geus dipapag manten ku peureup Si Djago nu ditudjukeun kana beungeutna. Gerak refleks Si Gomar teu kendor, lep manehna ngelok, brek pasang depok. Peureup kentja Si Djago ngahiuk mani bangbaraan milepas luhureun sirah musuhna. Kapaksa Si Djago ngalengkah ka hareup pikeun mere kasaimbangan tangtungna nu lontjer. Tapi karek ge tjlek sukuna kana taneuh, geprak suku Si Gomar ngagunting. Riek awak Si Djago njanggejeng. Arek dibeubeutkeun pisan, gewewek ngaranggeum buuk Si Gomar. Nu laladjo mongkek napas. Gurindjal, djleng Si Gomar luntjat heula. Geutih ngarej kana tarangna. Serepet bedogna dilugas. Gurilap-gurilap katodjo panon poe.

 

Si Djago, da beurat ku awak, teu kaburu nangtung. Kapaksa manehna ulin di handap, pikeun nahan panaradjang Si Gomar. Seak sora bedog ngahiuk njabet beuheungna. Gilek Si Djago ngagilek bari ngadepong, djekres sukuna ngagunting musuhna. Tapi Si Gomar rikat pisan ngadjleng.

Djleng ka kentja, ketjek suku Si Djago dikadek, tapi poos digiwarkeun, bles bedogna nantjeb kana taneuh. Si Gomar dina sikep nu nguntungkeun, terus njehtjer musuhna ………………. Djlung-djleng ka kentja ka katuhu bari njabet-njabetkeun  bedogna. Si Djago napasna geus mimiti ngahegak. Manehna kapaksa ngalawan musuhna ku karikatan sukuna wungkul. Kaajaanana matak pikahariwangeun.

,,Tah, Ka ………. !” Salah saurang balad Si Djago ngagorowok. Belewer aja nu ngalajang luhureun sirah Si Djago, manehna ngagilek bari njanggap bedog musuhna ku siku-siku.

 

Belentrang wadja pada wadja diadu, bareng djeung ngagoakna Si Gomar. Pluk bedogna murag tina leungeunna. Sadjongdjongan ngadjengdjen, bru nu rubuh bari sesegor, Si Gomar palastra-satria tengahing kalang. Aja nu djail ti luareun kalang!

Si Djago nu masih ngadepong bari ngahegak, olohok nendjo musuhna teu puguh-puguh  rubuh. Djung manehna nangtung lalaunan. Breh katendjo aja peso nantjeb dina tonggong Si Gomar. Barakatak manehna seuri. Geus biasa da, samangsa-mangsa manehna kapeped dina tarung, geus tangtu aja pakarang ,,rasiah” nu digunakeun ku baladna. Bubuhan rea pembela-pembela  njiliwuri djeung mopoek, maledog balati ka musuhna, ti luareun kalang. Tapi nu sohor mah tetep Si Djago bae.

 

,,Heuh ……… heuh ……… heuh !” bari njampeurkeun musuhna. Djeprot disepak, ketjoh ditjiduhan, bari ngahaok : ,,Hajoh dak, randjah imah-imahna.” Si Djago mere komando bari ludjag-ledjeg, siga nu heueuh unggul ku djalan beresih. ,,Tjalukan djarona ka dieu. Kumpulkeun djalma-djalma kabeh.”

Teu kungsi saparapat djam, awewe-lalaki geus kumpul naragog hareupeun Si Djago, bangun miris.

,,Mana djarona dak?” ,,Ieu jeuh Ka,” salasaurang baladna ngagorowok bari njuntrungkeun djaro (lurah).

,,Saha ngaran dia, hah?”

,,Badi” djawabna bari ngadegdeg.

Sanadjan manehna urut djawara oge, ari njanghareupan Si Djago mah keder. Hatena ratug tutunggulan.

,,Mimiti poe ieu dia dipotjot ku aing. Bagus keneh dia teu di podaran ge.” Ret panonna nitenan wanita-wanita  nu naragog.

,,Tah nu ieu, nu ieu, tuh nu itu, itu” bari nundjukan awewe nu taregep. ,,Djang aing eta mah. Ulah aja nu wani!”

Si Djago nu geus nalukkeun djawara-djawara di unggal kabupaten, katjamatan djeung desa, ngaranna beuki sohor bae. Beuki gede pangaruhna djeung loba pakajana, beuki matjeuh sarakahna, ngagalaksak ka rajat.

 

Angen-angen-na mah hajang bisa nalukkeun kabeh djago di sakuliah Banten, ti Udjung Kulon nepi ka Djampang Kulon. Ngaranna beuki dipikagimir bae, atuh beuki sombong, adatna mahiwal ti batur. Sagala kahajangna teu meunang dipungpang, utjapna hajang digugu bae. Lamun tjarekna : ,,Tjokot awewe itu!” djeun teuing pamadjikan batur, hih kudu wae digugu. Dibantah saeutik ge make kolu ngadek. Tapi ana geus njaah ka djelema, babakuna nu bisa ngadjilat, wah taja dunja kinasihan. Bro-broan, ka awewe mah. Sakalina mahugi oge tara diitung deui, sok imahna, sawahna, kebonna, lengkep djeung ingon-ingonna.
Tapi lamun seug kahajangna dihalang-halang. Beu, mani kawas nu ngadadak owah. Murang-maring, djubras-djebris hahaok djeung sesentak babanting bari meupeus keujang, tapi baladna geus teu helok deui. Lamun gegedugna keur ,,motah” tjara nu kasurupan teh, osok song we diasongan awewe geulis ngadadak lindeuk, bari latam-letem tjara embe badot ngadeuleu Si Bikang. Pajus disebut kolot-kolot kokorobet teh, da umur Si Djago teh geus kawilang kolot. Kitu lah kira-kira  65 taun. Tapi  kalakuanna ka wanita mah tara ieuh eleh ku nu ngarora, mun teu rek disebut leuwih gembul teh. Madjar teh, ,,meungpeung aing kawasa, sagala lubak-libuk.” Numatak Si Djago hirupna beuki kolot teh beuki mangprung. Tunggul dirarud tjatang dirumpak. Djadjauheun kana babalik pikir teh. Ari pamadjikan salawasna opat. Nu resmina kitu soteh. Ari ka saha-saha ngakuna mah Islam. Tapi Islamna ngan lebah njandung wungkul. Deugeulna (kepala batu) alahbatan budak halabhab. Rarasaanana ,,aing pang benerna sorangan”; batur mah kabeh ge salah! Aing kudu digugu!

 

Dina hidji poe sore-sore Si Djago diriung-riung ku baladna nu raket pisan. Manehna ngabaheuhaj dina korsi males. Di kamar istimewa paranti leleson djeung sukan-sukan. Gigireunana dua modjang nu barahenol tarapak deku bari mareuseulan bitisna. Saurang deui modjang keur njiaran njabutan huisna, da hajang tetep siga ngora, magar teh.

,,Daak, Daak, ……….! Sora Si Djago ngagerem. Panonna peureum beunta. ,,Kumaha Si Deugeul, djaro Mandalawangi tea geus dipotjot?”Djempling taja nu ngadjawab.

,,Pan euweuh nu njoara? Hajeh ngomong dararia!”

,,Ehm ….. Ehm …..” Si Patrik anak emasna Si Djago ngadehem.

,,Teu atjan Ka.”

,,Hah…….. ku naon?”

,,Eta…… eh…….. dihalang-halang ku anakna.”

,,Anakna? Djawara kitu?”

,,Sanes. Dja budak keneh, malah bedjana mah sakola keneh.”

,,Bating! Kapan ku budak bae bisa dihalangan. Naon daria geus djaradi bikang kitu?”

Kuniang Si Djago hudang. Bari molotot, manehna ngagorowok: ,,Mana Si Gada nu diparentah ku aing ngaganti Si Deugeul?”

,,Tatjan dongkap Ka, di Mandalawangi keneh.”

,,Hajoh teang kaditu. Heran aing mah, boga balad ketjing kitu.”

,,Pan aing nu ngagadjih daria unggal poe. Aing nu maraban daria isuk-sore. Aing nu mere pipamadjikaneun ka daria. Tjoba hajang njaho, saha nu adil djeung bageur tjara aing? Moal aja sadunja geh. Aing nu pangdjagona, aing nu pangbageurna……”

Sabot kitu di luar aja sora ribut-ribut. Djelema tinggorowok, tingdjarerit mani ajeuh-ajeuhan.

,,Naon tah?” Si Djago tjuringhak. ,,Saha nu wani ribut-ribut di imah aing? Kurang adjar……..”.

Tjan oge anggeus ngomongna, ana berejek tej djelema-djelema ti luar arasup. Panto didjedjek parabot diubrak-abrik. Bru-bro barang petjah-belah kawas dibanting-bantingkeun. Blak panto kamar Si Djago muka, aja nu nedjeh. Sampojong-sampojong aja djelema asup. Badjuna ruwak-rawek, beungeutna pinuh ku getih. Bru rubuh hareupeun Si Djago. Blus tilu djadjaka arasup. Narangtung adjeg, tapi sikepna sajaga. Pasemonna leber wawanen.

,,Tah…… Djago……! Balad andika Si Gada nu rek ngaganti Djaro Deugeul!!” tjeuk salah saurang djadjaka. Ngomongna ajem teu aja sari-sari kasima, komo gimir mah. Bangun jakin ka diri pribadi.

 

,,Haramdjadah….” Si Djago ngagorowok. Ambekanana ngahegak panonna buntjelik. ,,Saha dia hah? Deuk ngadjagoan hareupeun aing! Budak olol leho, hajoh ngomong, bisi hajang dipekprek hulu dia ku aing. Saha ngaran dia?”

,,Kula” djawab pamingpin djadjaka-djadjaka tea, ,,Ti Mandalawangi. Katelah mah Pakih.”

,,Pakih? Tjan ngadenge ngaran kitu mah. Anak saha dia hah?”

,,Kula anak Djaro Deugeul nu ku andika deuk dipotjot. Kula sabatur-batur ngahadja datang ka dieu deuk mere peringetan ka andika………..”

,,Peringetan……..? Aing deuk diingetan ku pantaran kitu? Budak bau djaringao? Heuh, heuh, heuh, heuh……”

Belewer aja nu ngalajang luhureun sirah Si Djago. Tjleb peso balati nantjeb kana panto tukangeunana. Manehna ngarendjag tuluj malik. Sabot malik serepet aja nu ngagaris kana leungeun badjuna. Rikat manehna njingtjet. Tjleb deui peso balati nu kadua nantjeb dina kosen panto.

,,Bangsat dia, nangtang gelut ka aing?” bari nepakan dadana. Si Djago sosoak: ,,Jeuh aing Djago. Aing nu kawasa, aing nu ngereh sakuliah Banten. Dararia mah tjatjing tjau! Budak olo-leho, tjan njaho di nu djagoan. Aing nu geus loba pangalaman, aing nu geus seubeuh mandi geutih, aing…………….”

,,Ngadjedog ulah loba pidato andika!” tjeuk Pakih tetep ajem. ,,Geus bosen kami mah. Tembongkeun ajeuna kadjagoan andika. Geus datang mangsana andika ngeureunan sagala kadjahatan, kadoliman djeung kasarakahan. Rajat laleutik geus teu sabar deui digarong pakajana, dirampas anak-pamadjikanana ku andika djeung balad andika. Meudjeuhna ajeuna andika tobat ka Pangeran djeung sumpah hareupeun batur-batur kami, jen moal deui-deui ngaruksak kaum wanita…….”

,,Heuh, heuh, heuh. Deuk njingsieunan dia ka aing? Heuh, heuh, heuh. Dak, dak! Deleh ku daria ieu tjatjing-tjatjing tjau, deuk maraksa ka aing kudu taluk? Heuh, heuh, heuh….”

Borobot djandela aja nu naradjang. Putjunghul sirah barudak narolol. Belewer-belewer batu sagede-gede kaletji merekpek sirah djeung beungeut Si Djago. Manehna pakupis nakis, hut-het, djlung-djleng, tapi atuda murubut datangna, sanadjan maher pentja, teu burung baluntjunur tarang djeung sirahna.

Ambek njedek tanaga midek. Tungtungna mah ngadjendjen weh.

 

,,Eureun!” Pakih mere komando ka anak buahna. ,,Hajoh Djago kumaha karep andika ajeuna? Sanggup sumpah? Sanggup ngeureunan sagala kadjahatan djeung kadoliman? Atawa hajang digorok andika ku anak buah kami?”

,,Eh… eh… eh… Nanaonan ieu kasep. Kapan Mamang ti baheula geh tukang ngurus djelema leutik. Njaah, deudeuh ka pakir-miskin. Teu rumasa Mamang mah. Demi Allah daek paeh kasarad, tilok ngabinasa ka sasama manusa. Hiih haram geh hukumna ……”

,,Ari eta andika sok ngarusak kaom wanita. Tjruk-tjrek kawin ka ditu ka dieu, djaba ngundeur. Pakaja batur dirampas, njawana dipegatkeun.”

,,Masja Allah, pitenah eta mah. Pitenah kasep, ulah sok dipertjaja. Mamang nu ngarondjatkeun harkat kaom wanita mah. Mamang nu geus korban melaan rakjat djembel. Sing pertjaja ka Mamang. Ulah kaosol ku batur Sep. Maranehna mah sirikeun ka urang…” djawabna neger-negerkeun maneh. Tapi dina hatena mah njeungseurikeun. Lah pilakadar bebenjit kamari ieu. Njaho ge moal urusan kolot.

Ari eta, pamadjikan andika nu ngarora, kapan pantesna mah djadi intju. Kabeh meunang papaksa. Lain ngaruksak wanita ari kitu?”

 

,,Aih, aih kasep. Eta mah amal soleh, Mamang mah sosial ka saha-saha oge.”

Tajohna mah batur-batur Pakih geus teu sabar; djlung-djleng laluntjatan tina djandela. Rob ngalingkung Si Djago bari tinggorowok djeung mesat bedog. ,,Gebruskeun bae ka Tjiliman! Tarandjangan, urang arak ka kota. Bui, bui, asupkeun ka pangbuian….gebugan heula!”

,, Stop dak!” Pakih mere komando.

Djep djempling. Sanadjan ngarora keneh oge, ari kana disiplin mah njaraho. Nurut ka pamingpin.

Srog Pakih madju bari ngomong : ,,Ieuh, Djago, bisi teu njaho batur-batur andika kabeh geus ditewakan ku anak buah kami djeung ku rajat. Digarebugan patingdjaropak. Kari andika ulon-ulonna. Bisi panasaran hajang ngalawan, pek andika kari meta. Arek silih kadek ku bedog, arek silih tewek ku peso, kami teu sieun.

 

Harta banda maneh nu asal meunang ngarampas sarta diaraku ku nu bogana, ku kami dipulang-pulangkeun ka nu boga milik. Boh nu aja di andika, di pamadjikan andika, di anak, di baraja, anu tetela meunang teu halal mah, kabeh dipulangkeun ka nu bogana.

Bisi teu njaho, rajat Tjibaliung ajeuna geus beunta, geus hudang, geus samiuk, kabeh idjideun, ambekeun ka andika. Lamun ajeuna ku kami dihutjuhkeun, moal kungsi lima menit andika djadi bangke! Ngarti?”

 

Lamun andika hajang salamet pandjang umur, ajeuna keneh talak pamadjikan andika opatanana, sina mulang ka salaki-salakina nu bareto. Andika pribadi memeh surup mata poe kudu geus indit ninggalkeun Banten. Hade tetep matuh di Banten, tapi kudu tarima hulu andika misah tina awak.”

,,Gorowok ti luar rame : ,,Peuntjit bae ajeuna! Peuntjiiiit!”

Si Djago anu sok susumbar-gumagah teh, harita mani ,,peot” bawaning ku sieun. Ngolesed tina korsi males bari njembah atjong-atjongan, menta hirup.

,,Haju urang tinggalkeun” Tjeuk Pakih ,,Kateuteuari ngalajanan nu burung…..”.



30 Des 2011

Hese mapalerkeun

Djungjunan
nuju naon ayeuna salira?
Naha masih emut ka simkuring wengi ieu?

Duh djungjunan
pametik ati, pamepes hate panglipur qolbu
nyai sono pisan ka salira, ku hese dipapalerkeunana
liek ka langit ngan ukur ceudeum kahalangan awan hideung gening..

Djungjunan,
satadina mah rek nitip ka angin
salam hate nyai sugan tepi ka salira
tapi sihoreng gening hate asa ku teu daya
sok sieun palaur salira malik bendu

Duuh hate...
naha bet beuki ku sono
beuki lila beuki jero hoyong ninggal imut salira
kabandang tur kasiksa hate
ka ubar tapi asa karaheutan
sihoreng gening...kuring beak ti sadar
yen salira tos aya nu gaduh.

Meureun goreng kasebatna pami nyai maksa hate
tapi nya kumaha carana ngubaran hate ieu teh

Duuh djungjunan,
ngan ukur keclak cimata
teu wasa...teu daya...teu upaya
duuuh
cinta
hese
jauh
sono
pageuh
raheut, peurih asa diturihan mun ras inget tur sadar kana kaayaan!


Duuuh gusti...tulungan abdi.



---
Lilis mayasari
Bekasi, ping 30 desember 2011
mangsa tengah peuting jempling.
Post from my Android.



Pésén Admin

- Ka pamiarsa nu hoyong Ngopi paste/ nyalin seratan2 dina Blog ieu, mangga wae moal di carek! Mung tong hilap seratkeun sumber seratan kaca nu lengkep ti LieZMaya.Web.ID.
- Bagi para pembaca yang budiman, Terima kasih untuk tidak sembarang Copy paste/ mempublish ulang tulisan2 yang ada di blog ini! Jangan lupa, Mohon sertakan alamat sumber url yang lengkap dari LieZMaya.Web.ID

SOFTWARE PROMOSI KE RIBUAN IKLAN BARIS GRATIS
Mau Promosi gampang? Klik Autosubmit aja, Sekali klik Iklan langsung tersebar tanpa perlu mengunjungi satu persatu, lebih efektif dan efisien dengan harga murah 30ribu/ bulan.
http://www.autosubmit.web.id

WEBHOSTING MURAH HANYA 5RIBU PERAK/ BULAN
WebiiHost.com, didukung server yang handal berkualitas, support pelayanan ramah, Fasilitas Cpanel, fantastico Autoinstaller Wordpress & Joomla.
http://www.webiihost.com

JASA PEMBUATAN WEBSITE MURAH CEPAT & BERKUALITAS
Mau buat website Toko Online/ Perusahaan/ Sekolah/ Pemerintah? website bisnis UKM, dll dengan harga terjangkau dan cepat? Gratis domain Hosting, klik aja Cekasweb.com aja yuk!
http://www.Cekasweb.com

TOKO ONLINE BAJU BUSANA MUSLIM SYAR'I MURAH
Mau belanja baju busana muslim, Gamis Syar'ie Murah Bekasi, perlengkapan rumah tangga, dll. Pengiriman Cepat via JNE, dapatkan diskon dan Free ongkir ke Jabodetabek.
http://ummu.biz
Ads by Potter.web.id

 

Wilujéng Sumping, kumaha daramang lur?
Alhamdulillah dugi ka dégét ayéna, nyaéta dintén parantos aya Jumlah pengikut Blog ini nu satia uplék maranco langganan artikel didieu. Taah boh bilih salira kataji tur Hoyong rutin langganan carita website blog sunda LieZMaya.Web.ID ieu, sok mangga kantun Kétik bae alamat Email salira di kotak handap iéu: (Haratisss!)

Nunutur

Nu Parantos Ngalongok

Copyright 2013 Tépas Pangacaprukan | Urang Sunda nu kér diajar Nyunda!. ti taun 2006 dugi ka kiwari. Development by Jasa Pembuatan Website Murah